Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świat się nie kończy, gdy co jakiś czas się pomylisz.

Świat się nie kończy, gdy co jakiś czas się pomylisz.

Rhys: Może i jestem bezwstydnym flirciarzem, ale przynajmniej nie mam paskudnego temperamentu. Powinnaś przyjść opatrzeć mi rany po naszej sprzeczce w śniegu. Przez Ciebie jestem cały w siniakach. Feyra: Idź wylizać swoje rany i zostaw mnie w spokoju. Rhys: Wolałbym, żebyś to Ty wylizała moje rany. Feyra: Gdzie dokładnie trzeba Cię polizać? Rhys: Gdziekolwiek mnie chcesz polizać, Feyro. Chciałbym zacząć od »wszędzie«, ale jeśli zajdzie taka konieczność, mogę coś wybrać. Feyra: Miejmy nadzieję, że moje lizanie jest lepsze od Twojego. Pamiętam, jak fatalnie Ci to szło pod Górą. Rhys: Działałem wtedy pod wpływem stresu. Jeśli chcesz, z ogromną przyjemnością dowiodę, że się mylisz. Słyszałem, że jestem bardzo, ale to bardzo dobry w lizaniu. Feyra: Dobranoc. Rhys: Spróbuj nie jęczeć zbyt głośno, gdy będziesz o mnie śnić. Muszę się porządnie wyspać.

Rhys: Może i jestem bezwstydnym flirciarzem, ale przynajmniej nie mam paskudnego temperamentu. Powinnaś przyjść opatrzeć mi rany po naszej sprzeczce w śniegu. Przez Ciebie jestem cały w siniakach. Feyra: Idź wylizać swoje rany i zostaw mnie w spokoju. Rhys: Wolałbym, żebyś to Ty wylizała moje rany. Feyra: Gdzie dokładnie trzeba Cię polizać? Rhys: Gdziekolwiek mnie chcesz poliza...

- Spróbuj pomyśleć o mnie. O tym, jaki jestem przystojny, jaki utalentowany... - Jaki zarozumiały. - O tym też. Skrzyżował ramiona na nagim torsie. Od tego ruchu mięśnie brzucha zalśniły w słońcu. - Tak przy okazji założyłbyś koszulę - rzuciłam z przekąsem. Uśmiechnął się miękko i drapieżnie. - Czy wprawiam cię w zakłopotanie? - Dziwię się, że w tym domu nie ma więcej luster, skoro zdajesz się tak kochać podziwiać swój wygląd. Azriel dostał napadu kaszlu. Kasjan tylko się odwrócił, zasłaniając usta ręką. Wargi Rhysa drgnęły. — Oto Feyra, którą uwielbiam.

- Spróbuj pomyśleć o mnie. O tym, jaki jestem przystojny, jaki utalentowany... - Jaki zarozumiały. - O tym też. Skrzyżował ramiona na nagim torsie. Od tego ruchu mięśnie brzucha zalśniły w słońcu. - Tak przy okazji założyłbyś koszulę - rzuciłam z przekąsem. Uśmiechnął się miękko i drapieżnie. - Czy wprawiam cię w zakłopotanie? - Dziwię się, że w tym domu nie ma więcej luster, s...

- To tym ci tak zalazłam za skórę? Że się odcięłam? Czy też, że Tarquin z taką łatwością się do mnie zbliżył? - Zalazłaś mi za skórę tym - powiedział Rhys, oddychając nieco nierówno - że się do niego u ś m i e c h n ę ł a ś. Reszta świata rozmyła się w mgłę, gdy jego ostatnie słowa powoli do mnie docierały. - Jesteś zazdrosny.

- To tym ci tak zalazłam za skórę? Że się odcięłam? Czy też, że Tarquin z taką łatwością się do mnie zbliżył? - Zalazłaś mi za skórę tym - powiedział Rhys, oddychając nieco nierówno - że się do niego u ś m i e c h n ę ł a ś. Reszta świata rozmyła się w mgłę, gdy jego ostatnie słowa powoli do mnie docierały. - Jesteś zazdrosny.

Feyra: Co oznaczają gwiazdy i góra wytatuowane na twoich kolanach? Rhys: Że nie ukłonię się przed nikim i przed niczym poza moją koroną.

Feyra: Co oznaczają gwiazdy i góra wytatuowane na twoich kolanach? Rhys: Że nie ukłonię się przed nikim i przed niczym poza moją koroną.

- Jestem więc twoją łowczynią i złodziejką? Zsunął dłonie na tylne części moich kolan i odparł z zawadiackim uśmieszkiem. - Jesteś moim zbawieniem, Feyro.

- Jestem więc twoją łowczynią i złodziejką? Zsunął dłonie na tylne części moich kolan i odparł z zawadiackim uśmieszkiem. - Jesteś moim zbawieniem, Feyro.

- Byłem zajęty. Ty również nie próżnowałaś, jak mniemam? - Co to ma niby znaczyć? - Jeśli obiecam ci księżyc na sznurku, mnie też pocałujesz?

- Byłem zajęty. Ty również nie próżnowałaś, jak mniemam? - Co to ma niby znaczyć? - Jeśli obiecam ci księżyc na sznurku, mnie też pocałujesz?

Chyba całej wieczności nie wystarczy, aby mnie posklejać z powrotem.

Chyba całej wieczności nie wystarczy, aby mnie posklejać z powrotem.

- Słyszałem, co mu powiedziałaś. Że łatwo byłoby ci go pokochać. Mówiłaś to szczerze. - No i? To były jedyne słowa, które przyszły mi do głowy. - Byłem zazdrosny: o to. Że nie jestem... tego rodzaju osobą. Dla nikogo. Dwór Lata zawsze był neutralny. Tylko w tych latach niewoli pod Górą wykazali się charakterem. Oszczędziłem życie Tarquina, ponieważ słyszałem o jego pomyśle zniwelowania różnic między fae wysokiego rodu a pomniejszymi. Próbowałem to zrobić od lat. Bez powodzenia, ale... Oszczędziłem go za tę jedną rzecz. A Tarquin z jego neutralnym dworem... on nigdy nie będzie musiał się martwić o to, że inni od niego odejdą z powodu ciągłego zagrożenia ich życia czy życia ich dzieci. Więc tak, byłem zazdrosny o niego. Ponieważ on zawsze będzie miał łatwo. I nigdy nie będzie wiedział, jak to jest spojrzeć na nocne niebo i wypowiedzieć życzenie.

- Słyszałem, co mu powiedziałaś. Że łatwo byłoby ci go pokochać. Mówiłaś to szczerze. - No i? To były jedyne słowa, które przyszły mi do głowy. - Byłem zazdrosny: o to. Że nie jestem... tego rodzaju osobą. Dla nikogo. Dwór Lata zawsze był neutralny. Tylko w tych latach niewoli pod Górą wykazali się charakterem. Oszczędziłem życie Tarquina, ponieważ słyszałem o jego pomyśle zniw...

Rzuciłam okiem na Thesana i Kalliasa, który przyglądał się swojej żonie z uniesionymi brwiami. - Próbowałem zasugerować, by została w domu - oznajmił sucho Kallias - ale zagroziła, że odmrozi mi jaja. - Brzmi jakby znajomo - zaśmiał się ponuro Rhys.

Rzuciłam okiem na Thesana i Kalliasa, który przyglądał się swojej żonie z uniesionymi brwiami. - Próbowałem zasugerować, by została w domu - oznajmił sucho Kallias - ale zagroziła, że odmrozi mi jaja. - Brzmi jakby znajomo - zaśmiał się ponuro Rhys.

- To, co muszę zrobić jutro, kim muszę się stać, nie jest... nie jest czymś, co chcesz zobaczyć. To, jak będę traktował ciebie, innych... — Maska księcia — powiedziałam cicho. — Tak. [...] — Dlaczego nie chcesz, żebym to zobaczyła? — zapytałam ostrożnie. — Ponieważ dopiero co zaczęłaś patrzeć na mnie tak, jakbym nie był potworem, a ja nie mogę znieść obawy, że cokolwiek, co jutro mogłabyś zobaczyć, czy samo pojawienie się pod tą górą, sprowadzi cię z powrotem w to miejsce, w którym cię znalazłem.

- To, co muszę zrobić jutro, kim muszę się stać, nie jest... nie jest czymś, co chcesz zobaczyć. To, jak będę traktował ciebie, innych... — Maska księcia — powiedziałam cicho. — Tak. [...] — Dlaczego nie chcesz, żebym to zobaczyła? — zapytałam ostrożnie. — Ponieważ dopiero co zaczęłaś patrzeć na mnie tak, jakbym nie był potworem, a ja nie mogę znieść obawy, że cokolwiek, co jut...

- Jesteś perłą. Chociaż wiedziałem to już w dniu, w którym cisnęłaś tą kością w Amaranthę i pobrudziłaś błotem jej ulubioną suknię.

- Jesteś perłą. Chociaż wiedziałem to już w dniu, w którym cisnęłaś tą kością w Amaranthę i pobrudziłaś błotem jej ulubioną suknię.

Przesunął wzrok na moją pierś, na skórę odsłoniętą głęboko wyciętym dekoltem sukni, tak jakby potrafił dostrzec miejsce, gdzie podążyła tamta iskra życia, jego moc. Rhys podążył za jego spojrzeniem. - Jej biust i s t o t n i e jest wspaniały, przyznasz? Dwa pyszne jędrne jabłka. Zwalczyłam chęć skrzywienia się i spojrzałam na niego równie bezczelnie, jak on patrzył na mnie, na innych. - No proszę, a ja myślałam, że jesteś zafascynowany moimi ustami. Oczy Rhysa rozświetliło pełne zachwytu zdziwienie, które zniknęło jednak równie szybko, jak się pojawiło.

Przesunął wzrok na moją pierś, na skórę odsłoniętą głęboko wyciętym dekoltem sukni, tak jakby potrafił dostrzec miejsce, gdzie podążyła tamta iskra życia, jego moc. Rhys podążył za jego spojrzeniem. - Jej biust i s t o t n i e jest wspaniały, przyznasz? Dwa pyszne jędrne jabłka. Zwalczyłam chęć skrzywienia się i spojrzałam na niego równie bezczelnie, jak on patrzył na mnie, na ...

- Czy ty i Varian... - Kuszące, ale nie. Ten kutas nie potrafi się zdecydować, czy mnie nienawidzi, czy pragnie. - Czemu nie mógłby czuć obu tych rzeczy naraz? Zachichotała cicho. - W rzeczy samej.

- Czy ty i Varian... - Kuszące, ale nie. Ten kutas nie potrafi się zdecydować, czy mnie nienawidzi, czy pragnie. - Czemu nie mógłby czuć obu tych rzeczy naraz? Zachichotała cicho. - W rzeczy samej.