Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytane.
Nie jestem pewna, czy sięgnęłabym po drugą część, gdyby takowa powstała. Opisy Karkonoszy są świetne. Wplecenie wątku historycznego - bardzo lubię. Sam pomysł na historię - całkiem niezły.
Realizacja jednak nie do końca mi pasuje. Historię można by bardziej rozwinąć, podobnie jak i bohaterów. Mam wrażenie, że Maksymilian i Marta nie tyle przeżywają przygodę, ile autor, zainteresowany najbardziej samymi Karkonoszami, upchnął tam kilka wyciętych z papieru postaci. Gdyby morderca postanowił zepchnąć z góry czy tam zastrzelić Maksymiliana, pożegnałabym go bez żalu, podobnie jak frywolną Martę. Morderca też zresztą jakiś takiś mało krwisty, mało wiarygodny.
Myślę, że to jest właśnie klucz do mojej nieszczególnie wysokiej oceny - brak wiarygodności. Jeśli to ma być kryminał osadzony w Karkonoszach, niech to będzie kryminał osadzony w Karkonoszach, a nie historyczny przewodnik po górach z morderczo-miłosną historyjką w tle. Niech kolejna historia, jeśli ma powstać, będzie dopracowana, a bohaterowie żywi, budzący emocje, mający jakieś cechy charakterystyczne.
Potencjał jest, ale następnym razem trzeba w ten płaski obrazek tchnąć trochę życia.

Przeczytane.
Nie jestem pewna, czy sięgnęłabym po drugą część, gdyby takowa powstała. Opisy Karkonoszy są świetne. Wplecenie wątku historycznego - bardzo lubię. Sam pomysł na historię - całkiem niezły.
Realizacja jednak nie do końca mi pasuje. Historię można by bardziej rozwinąć, podobnie jak i bohaterów. Mam wrażenie, że Maksymilian i Marta nie tyle przeżywają przygodę,...

Jest świetnie. Gorzka cały czas trzyma poziom, pion, formę i tak dalej. Bardzo dobry kryminał, dobrze skonstruowana intryga, piętrowa, ale nie za dużo tych pięter. Zakrzewskiego nie potrafię nie lubić, trochę marudzi, ale bez przesady - grunt, że żyje jako postać literacka i że jest dla mnie jako czytelniczki ważny (nie tylko on zresztą).
Można by trochę więcej miejsca poświęcić zasadniczej historii - rozumiem, że Zakrzewskiemu nie za bardzo się chciało tym zajmować, ale główny wątek cyklu jeszcze się o niego upomni i mam nadzieję na kolejną, szóstą już ucztę jak najszybciej.
Chociaż 'Dziewięć' wyszło w grudniu, odkładałam sobie tę przyjemność aż do wczoraj, żeby skrócić czas oczekiwania na kolejny tom. No, niestety, panie Gorzka, fajnie fajnie, pogadaliśmy sobie, a teraz proszę o odpowiedź: KIEDY TRZECI TOM I DLACZEGO NIE W TYM MIESIĄCU????

Jest świetnie. Gorzka cały czas trzyma poziom, pion, formę i tak dalej. Bardzo dobry kryminał, dobrze skonstruowana intryga, piętrowa, ale nie za dużo tych pięter. Zakrzewskiego nie potrafię nie lubić, trochę marudzi, ale bez przesady - grunt, że żyje jako postać literacka i że jest dla mnie jako czytelniczki ważny (nie tylko on zresztą).
Można by trochę więcej miejsca...

Dobrze się czytało, mimo pewnych zgrzytów fabularnych. Mam niekiedy wrażenie, że Kańtoch miewa ten sam kłopot, co Mróz, to znaczy jest niezły pomysł na intrygę, ale gorzej z pomysłem na rozwiązanie - na szczęście jednak nie narzuciła sobie takiego tempa produkcji, jak Mróz, i ma czas na wymyślenie co najmniej przyzwoitego zakończenia.
Jest ok, bez szału, ale naprawdę ok.

Dobrze się czytało, mimo pewnych zgrzytów fabularnych. Mam niekiedy wrażenie, że Kańtoch miewa ten sam kłopot, co Mróz, to znaczy jest niezły pomysł na intrygę, ale gorzej z pomysłem na rozwiązanie - na szczęście jednak nie narzuciła sobie takiego tempa produkcji, jak Mróz, i ma czas na wymyślenie co najmniej przyzwoitego zakończenia.
Jest ok, bez szału, ale naprawdę ok.