Pięknie i nader starannie wydana publikacja to już druga w jej dorobku książka, w której autorka przekazuje sekrety swej kuchni. Pani Marta serwuje kuchnię zdrową i dość prostą. Pełną naturalnych produktów i darów jakimi raczy nas natura. Jej przepisy są oparte na wykorzystaniu warzyw i owoców, dania nie należą do wysokokalorycznych i wcale nie są bardzo trudne do wykonania. A na dodatek śmiało za wiele przepisów mogą zabrać się osoby początkujące w roli mistrza kuchni. Marta Grycan proponuje receptury na przeróżne okazje. Książka dzieli się na kilka rozdziałów poświęconych potrawom na śniadania, kolacje, lekkie lunche. Nie zabrakło przepisów na smaczne i będące bombami witamin sałatki, zdrowie przekąski, zupy czy desery. Oprócz przepisów kulinarnych czytelnicy znajdą tu i pomysły na naturalne kosmetyki możliwe do zrobienia w domu.

Jaka jest kuchnia Marty Grycan? Przyjazna dla zdrowej sylwetki, pełna ciekawych pomysłów i inspiracji zaczerpiniętych m.in. z kuchni krajów śródziemnomorskich. Gastro-celebrytka jest wielką zwolenniczką picia wody źródlanej do każdego posiłku, swoje dania doprawia mnóstwem ziół, solą himalajską, używa chętnie miodu, czosnku, oleju arganowego i octu balsamicznego. Półproduktom mówi „nie”. Jej kuchnia bardzo różni się od tradycyjnych dań kuchni polskiej. Nie jest obfita w tłuszcze czy sosy. Marta Grycan jest przeciwniczką diet (po ich zakończeniu wiele osób znów tyje) oraz fastfoodów. Poleca przepisy urozmaicone, bogate w substancje pełne składników będących antyoksydantami. Przekonuje czytelników, że gotowanie może być wspaniałą przygodą, że kuchnia to miejsce idealne do realizowania pasji jaką może być przygotowywanie posiłków, to pole do popisu dla wyobraźni.

Nie jestem początkującą kucharką, podobnie jak Marta Grycan lubię eksperymentować w kuchni, poznawać nowe smaki, ulepszać znane już receptury i pomysły. Wśród zawartych w książce przepisów znalazłam kilkanaście bardzo ciekawych propozycji, które zamierzam wypróbować. Książka jest pięknie wydana, ale pewna rzecz mnie w niej zirytowała. Oczywiście jak w prawie każdej książce kucharskiej nie brak zdjęć. Oprócz gotowych potraw publikacja zawiera fotografie autorki podczas gotowania. I cóż to właśnie one kompletnie mi się nie spodobały. Technicznie nie mam zdjęciom nic do zarzucenia, ale gotująca kobieta w kuchni ubrana w strój wieczorowy to dla mnie spora przesada. Ubiór kucharki oczywiście powienien być schludny i czysty, ale gotować w wytwornej sukience, w pełnym makijażu i szpilkach to niewygodne i niepraktyczne. Autorka jest na tyle atrakcyjną i pełną uroku kobietą, że i w kuchennym fartuszku prezentowałaby się doskonale.

„Moja dolce vita” to książka o pasji jaką jest gotowanie, to publikacja pełna ciekawych przepisów, to doskonały pomysł na prezent. Mogą po nią sięgać nie tylko doświadczone miłośniczki pitraszenia, a mnie nie pozostaje nic więcej jak zachęcić Was do gotowania i życzyć smacznego.

Bernardeta Łagodzic-Mielnik