Debiutancka powieść Witkacego, której inspiracją był jego burzliwy romans z wybitną aktorką, Ireną Solską – niewydana za życia autora z powodów osobistych oraz dlatego, że zawiera śmiałe sceny erotyczne.

Dla tytułowego Bunga, początkującego artysty, kobieta artystka jest obietnicą wtajemniczenia w dziwne i niezwykłe misteria metafizyczne. Bungo pożąda Akne, śpiewaczkę operową, pragnąc posiąść ją nie tylko fizycznie, ale i duchowo. Młodzieńcza miłość kształtuje subiektywny obraz wyidealizowanej kochanki jako bóstwa, tłamszonego przez otoczenie. To prowadzi do urojonego wyobrażenia siebie jako wybawcy. Wizja ukochanej i własnej roli zmienia się w zderzeniu z rzeczywistością. Bohater stacza się i przeobraża zgodnie z oczekiwaniami Akne, przyoblekając maskę tyrana, brutala i sadysty.