Bronisław Komorowski napisał o tej książce:
”... głośny szkic Stefana Żeromskiego, niewielkiej objętości, ale o ogromnej sile oddziaływania na kilka już pokoleń Polaków... Obraz zdrady narodowej nakreślony przez Żeromskiego, nędza moralna kolaborantów z ”komitetu białostockiego”, zestawiona została - w kontekście - ze zbiorowym wysiłkiem Polaków, zwykłych obywateli i żołnierzy, którzy w imię umiłowania wolności i Ojczyzny stanęli do walki w pamiętnym sierpniu 1920 r.”

Jest to relacja ze spotkania, które odbyło się na probostwie w Wyszkowie, gdzie zebrali się przedstawiciele rządu polskiego z ramienia Rosyjskiej Republiki Rad – Julian Marchlewski, Feliks Kon i Feliks Dzierżyński, członkowie Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polskiego, tzw. komitetu białostockiego, którzy oczekiwali tam wieści, jak rozwija się sytuacja na froncie na przedpolach Warszawy. Relację tę przekazuje ks. kanonik Wiktor Mieczkowski.

Opowiadanie było zakazane w PRL-u, wydawane w drugim obiegu w czasie stanu wojennego.