Droga Redakcjo,
Nadal nie mogę w to uwierzyć, ale stałam się młodą czarownicą! Jestem tak podekscytowana, że ledwo piszę ten list. Wczorajsza ceremonia rozdania chowańców była niezwykła. Poznałam kilku młodych czarodziei, z którymi będę się uczyć. To naprawdę ciekawi ludzie! A teraz najważniejsza informacja. Zwierzęciem jakiego mi przydzielono jest...kot! I w dodatku czarny! Lepiej trafić nie mogłam. Od razu się zaprzyjaźniliśmy, jest milusi i bardzo inteligentny. Myślę, że ten rok będzie bardzo owocny w przygody i ciekawe doświadczenia. Pozdrawiam Was serdecznie i obiecuję, że wkrótce napiszę kolejny list.
Karolina

Droga Redakcjo,
Nadal nie mogę w to uwierzyć, ale stałam się młodą czarownicą! Jestem tak podekscytowana, że ledwo piszę ten list. Wczorajsza ceremonia rozdania chowańców była niezwykła. Poznałam kilku młodych czarodziei, z którymi będę się uczyć. To naprawdę ciekawi ludzie! A teraz najważniejsza informacja. Zwierzęciem jakiego mi przydzielono jest...kot! I w dodatku...

Nazywam się Stormy, jestem gekonem przydzielonym dziś jednej z czarownic na ceremonii rozdania chowańców. Wiem, że listy te miały być pisane przez uczniów, zostałem jednak upoważniony do napisania go, gdyż moją nową towarzyszkę bardzo zmęczyła cała ta ceremonia i z bólem głowy poszła spać. Przed snem jeszcze poprosiła mnie o zrobienie dla niej kilku rzeczy. Wydawała się być zadowolona ze mnie. Ja jednak, jeśli mogę wtrącić, nie do końca. Obawiam się, że to już tak zawsze będzie wyglądać, sprawiała wrażenie leniwej, więc na pewno będzie mnie obarczać wszystkimi najcięższymi zadaniami. Macie może jakiś pomysł co mam teraz zrobić? Jestem, żeby pomagać, ale nie po to, żeby robić całą robotę. Chce się ktoś może zamienić?

Nazywam się Stormy, jestem gekonem przydzielonym dziś jednej z czarownic na ceremonii rozdania chowańców. Wiem, że listy te miały być pisane przez uczniów, zostałem jednak upoważniony do napisania go, gdyż moją nową towarzyszkę bardzo zmęczyła cała ta ceremonia i z bólem głowy poszła spać. Przed snem jeszcze poprosiła mnie o zrobienie dla niej kilku rzeczy. Wydawała się być...

Drodzy Redaktorzy portalu Lubimy Czytać,

Udało się! Jestem w końcu w Akademii Czarów Panny Cackle. Razem ze mną jest tu kilka miłych wiedźm z moich stron. Arleta ma bardzo twarzową kurzajkę na nosie. Obiecała mi pokazać, jak można taką samodzielnie wyhodować. Inessa umie naprawiać miotły. Poproszę ją, żeby zerknęła na moją (może w końcu przestanie mnie znosić w lewo podczas lotu).
Kochani, piszę do Was podekscytowana (tak tu magicznie dookoła), ale i trochę zaniepokojona. Na wczorajszej ceremonii rozdania chowańców otrzymałam dżdżownicę o wdzięcznym imieniu Dżejk. Dżejk to "pan dżdżownic". Póki co trochę nieśmiały, żeby nie powiedzieć niemrawy. I właśnie tu mam trudny orzech do zgryzienia. Czy moglibyście mi polecić (albo przesłać) jakieś książki o dżdżownicach, abym mogła lepiej zrozumieć Dżejka i nauczyć się z nim współpracy?
Widziałam kiedyś na Waszym portalu coś w tematyce dżdżowniczej.
Okładki wyglądały jakoś tak:
Przegryźć dżdżownicę[bookLink]19138|Przegryźć dżdżownicę[/bookLink]
Przegryźć dżdżownicę. Houston, mamy problem[bookLink]3703764|Przegryźć dżdżownicę. Houston, mamy problem[/bookLink]

Bardzo chcę nauczyć Dżejka tańca - zawsze marzyły mi się podniebne piruety z moim chowańcem. Teraz te marzenia wydają się nieco robaczywe i nie wiem, jak sobie z tym poradzić.
Ratujcie! Houston, mamy problem!

Wiernie czarująca i czytająca,
studentka Akademii Czarów Panny Cackle
Mildred von Rain-Worm

Drodzy Redaktorzy portalu Lubimy Czytać,

Udało się! Jestem w końcu w Akademii Czarów Panny Cackle. Razem ze mną jest tu kilka miłych wiedźm z moich stron. Arleta ma bardzo twarzową kurzajkę na nosie. Obiecała mi pokazać, jak można taką samodzielnie wyhodować. Inessa umie naprawiać miotły. Poproszę ją, żeby zerknęła na moją (może w końcu przestanie mnie znosić w lewo...

 [bookCover]19138|Przegryźć dżdżownicę[/bookCover]  [bookCover]3703764|Przegryźć dżdżownicę. Houston, mamy problem[/bookCover]

Nie uwierzycie! Mam już prawie 30 i w końcu się doczekałam...listu...ze szkoły magii! Ha wiedziałam, że jest we mnie coś magicznego, tyle lat...co tam mąż, co tam dzieci...w końcu moje największe marzenie!. Pakowanie zajęło mi całe 10 minut. I jestem! Jestem w szkole, jest cudowna, piękna... Poznałam już mojego najlepszego przyjaciela, wyobraźcie sobie, że dostałam chowańca! To fretka i ma na imię Bystrzak. Bystrzak jest szybki, zwinny i pomysłowy...właśnie uczę go polować, mój chowaniec umie zapolować na wszystko, właśnie przyniósł mi magiczną książkę z wielkim zębami..hmm chyba już zwiedził dział książek zakazanych, naszej biblioteki. Pozdrawiam was serdecznie, nie mogę się doczekać kolejnych przygód. Nie traćcie nadziei, może wasz list już do was leci? :)

Nie uwierzycie! Mam już prawie 30 i w końcu się doczekałam...listu...ze szkoły magii! Ha wiedziałam, że jest we mnie coś magicznego, tyle lat...co tam mąż, co tam dzieci...w końcu moje największe marzenie!. Pakowanie zajęło mi całe 10 minut. I jestem! Jestem w szkole, jest cudowna, piękna... Poznałam już mojego najlepszego przyjaciela, wyobraźcie sobie, że dostałam...

Wczoraj pierwszy raz dowiedziałem się, że można dostać na chowańca WĘŻA! Rozumiem kota, psa, ropuchę, ale tylko nie węża. Ale wszyscy się będą ze mnie śmiać. Podobno chowańce odpowiadają naszym prawdziwym cechom. To znaczy, że jestem przebiegły i zły? Nie, tak nie może być! Rzucam szkołę! Zobaczą, że sam nauczę się więcej niż oni i nie jestem zły! Tak, to dobry pomysł. Życie bez kpin i szyderstw, bez ciągłych przestraszonych spojrzeń przy każdym wybuchu gniewu. Życie bez ludzi.

Wczoraj pierwszy raz dowiedziałem się, że można dostać na chowańca WĘŻA! Rozumiem kota, psa, ropuchę, ale tylko nie węża. Ale wszyscy się będą ze mnie śmiać. Podobno chowańce odpowiadają naszym prawdziwym cechom. To znaczy, że jestem przebiegły i zły? Nie, tak nie może być! Rzucam szkołę! Zobaczą, że sam nauczę się więcej niż oni i nie jestem zły! Tak, to dobry pomysł....

Wczorajszy wieczór był wyjątkowy. To rozdanie naszych towarzyszy. Zdecydowanie nie zapomnę go do końca życia, a Zazu, bo tak właśnie na imię ma moja gadająca papuga, będzie od dziś towarzyszył mi każdego dnia i na każdym kroku. Niewielka czerwona papuga, która już od pierwszego dnia naszej znajomości zadomowiła się na moim ramieniu, a przyrzekam gada więcej niż wszystkie żony razem wzięte. Lubiłam ciszę i spokój, ale jestem przekonana, że Zazu nie pozwoli mi jej tutaj zaznać. Z czasem się do tego przyzwyczaję. W końcu od dnia wczorajszego to mój nieodłączny towarzysz na nowej drodze.

Wczorajszy wieczór był wyjątkowy. To rozdanie naszych towarzyszy. Zdecydowanie nie zapomnę go do końca życia, a Zazu, bo tak właśnie na imię ma moja gadająca papuga, będzie od dziś towarzyszył mi każdego dnia i na każdym kroku. Niewielka czerwona papuga, która już od pierwszego dnia naszej znajomości zadomowiła się na moim ramieniu, a przyrzekam gada więcej niż wszystkie...

Nareszcie! Mam własnego chowańca. Sam mnie wybrał. Nigdy bym nie przypuszczała jednak, że będzie to podwójny chowaniec. Akademii takie przypadki zdarzają się ponoć bardzo rzadko. Raz na pokolenie czarownic. Moim towarzyszem jest od dziś dwógłowy szczur. Każda głową patrzy na mnie mądrze czarnymi paciorkami oczu. W przeciwieństwie do kotów nie można z nim od razu rozmawiać. Mowa włączą się automatycznie po zaliczeniu zaklęcia opieki. To zaklęcie trzeciego stopnia. Do czasu zaliczenia go pupilem muszę opiekować się osobiście. Intrygują mnie te dwie głowy. Muszę nadać imiona. Na razie są nazywane bliźniętami. Już nie mogę doczekać się niby Etel, która będzie totalnie zazdrosna. Już wiem że to wyjątkowy egzemplarz. Jaj ja!

Nareszcie! Mam własnego chowańca. Sam mnie wybrał. Nigdy bym nie przypuszczała jednak, że będzie to podwójny chowaniec. Akademii takie przypadki zdarzają się ponoć bardzo rzadko. Raz na pokolenie czarownic. Moim towarzyszem jest od dziś dwógłowy szczur. Każda głową patrzy na mnie mądrze czarnymi paciorkami oczu. W przeciwieństwie do kotów nie można z nim od razu rozmawiać....

Droga Lili
Nie uwierzysz! Wczoraj w szkole była ceremonia rozdania chowańców. To naprawdę super impreza. Wiesz dużo jedzenia, fajne triki i śmiech, w końcu od dłuższego czasu nie denerwowałam się pobytem w szkole, bo rozumiesz wszystko jest dla mnie nowe i jeszcze trochę nie mogę się odnaleźć. Jednak wielkie bum zrobił dyrektor, który wyszedł na środek sali i rozpoczął najważniejszy etap. Po kolei czytał nazwiska pierwszorocznych uczniów i przekazywał im w ręce różne stworzenia. Liluś to było takie emocjonujące wiesz zresztą że od zawsze kocham zwierzaki. No możne z wyjątkiem pająków ale ich na szczęście tam nie było. Kiedy odczytano moje nazwisko na miękkich nogach podeszłam do dyrektora. Zaparło mi dech w piersi kiedy na moim ramieniu posadzony został kruk. Jest przecudowny! Nazywa się Morfeusz, jest nadzwyczaj mądry i pomocny, Kocha czytać książki jak ja i wszędzie ze mną jest. Ma kilka talentów potrafi czarować i zna multum przepisów na najróżniejsze eliksiry ale najbardziej super jest to że jego forma duchowa potrafi opuścić ciało a następnie do niego wrócić to nie zwykłe przydatne szczególnie w sytuacjach zagrożenia. Umie też mówić choć nie jest paplą i słownictwem operuje ostrożnie. Jestem taka szczęśliwa, że Morfeusz trafił pod moją opiekę. Ja będę miała za zadanie dbać o niego i nauczyć go latać jak prawdziwy ptak bo tej umiejętności nie posiada, a on będzie mi pomagał zgłębiać świat magi w uczciwy i rzetelny sposób. Mam nadzieję, że wkrótce się zobaczymy jak przyjadę na przerwę świąteczną zapoznam cię wtedy z Morfeuszem. Ściskam cię mocno mocno.
Mała Mi :)

Droga Lili
Nie uwierzysz! Wczoraj w szkole była ceremonia rozdania chowańców. To naprawdę super impreza. Wiesz dużo jedzenia, fajne triki i śmiech, w końcu od dłuższego czasu nie denerwowałam się pobytem w szkole, bo rozumiesz wszystko jest dla mnie nowe i jeszcze trochę nie mogę się odnaleźć. Jednak wielkie bum zrobił dyrektor, który wyszedł na środek sali i rozpoczął...

Witajcie Kochani!

Piszę pod wpływem emocji, bo właśnie wróciłam z sali głównej, gdzie odbyło się rozdanie chowańców. Panna Cackle wyczytywała każdego z osobna i ta osoba musiała podejść na środek, złożyć przysięgę odpowiedzialności za swoje zwierzę i otworzyć kopertę z jego imieniem.

Byłam trochę zaniepokojona, bo przede mną jedna dziewczyna z haczykowatym nosem dostała trzy pchełki, a chłopiec z mojej grupy, którego znam tylko z widzenia, otrzymał kurę.
Popłakał się.
Panna Cackle, w mowie wstępnej zaznaczyła, że nasze chowańce odzwierciedlają nasze wnętrze i żadne zwierzę nie trafią do kogoś przypadkowo.

Jak tak rozmyślałam nad swoim charakterem i wpatrywałam się z lekką zazdrością w maine coone'a, spoczywającego na kolanach koleżanki, padło moje imię.
Na drżących nogach poszłam po swoją kopertę. W drodze jakiś pryszczaty chłopak powiedział, że z takim chodem, na bank otrzymam kaczkę i cały rząd zaczął się śmiać.
Teraz ja mam ubaw z niego, bo gdy wracałam z Wulfem, wyglądał na przerażonego.
Tak, z Wulfem, dostałam wilczarza !!!
Jest wspaniały i imponuje swoją posturą. Sięga mi do ramienia.
Niestety nie wiem jakie cechy mojego charakteru może odzwierciedlać tak zachwycające zwierzę. Nie dość, że jestem nieśmiała, to na dodatek małomówna, no i wzrostem także się nie mogę poszczycić, ale mniejsza o to.
Ups!
Niestety muszę kończyć, gdyż w komnacie zrobił się bałagan. Zniknął grzechotnik Sary!

Wkrótce napiszę więcej.
Ściskam was serdecznie.
Mili.

Witajcie Kochani!

Piszę pod wpływem emocji, bo właśnie wróciłam z sali głównej, gdzie odbyło się rozdanie chowańców. Panna Cackle wyczytywała każdego z osobna i ta osoba musiała podejść na środek, złożyć przysięgę odpowiedzialności za swoje zwierzę i otworzyć kopertę z jego imieniem.

Byłam trochę zaniepokojona, bo przede mną jedna dziewczyna z haczykowatym nosem dostała...

Moim ulubionym zwierzakiem od zawsze był kot. Od dziecka wiedziałam, że coś jest ze mną nie tak, bo ciągnęło mnie to tego co dziwne i mroczne m.in. do czarnych kocurów. Oczywiście zaistniałych wyników spodziewałam się od początku, ale byłam niezwykle szczęśliwa i dumna z siebie. Kto wie, czy dzięki rodzice nie kupią mi nowej miotły? Nadzieja umiera ostatnia. Wracając do zwierzaka od razu wiedziałam jak go nazwę bez względu na wynik! Jako że jestem (nieodwołalnie) największą zwolenniczką i fanką czarownic z Salem, mój skarb nie mógł dostać innego imienia. Jeżeli nauczę go mówić, to pewnego dnia podziękuje mi za nazwisko i niezapomniane chwile. Bo przecież takie przeżyjemy, prawda?

Moim ulubionym zwierzakiem od zawsze był kot. Od dziecka wiedziałam, że coś jest ze mną nie tak, bo ciągnęło mnie to tego co dziwne i mroczne m.in. do czarnych kocurów. Oczywiście zaistniałych wyników spodziewałam się od początku, ale byłam niezwykle szczęśliwa i dumna z siebie. Kto wie, czy dzięki rodzice nie kupią mi nowej miotły? Nadzieja umiera ostatnia. Wracając do...