Alexandra Richie[authorLink]102286|Alexandra Richie[/authorLink]
Czytałam. Dobre opracowanie historyczne Autorki, prywatnie synowej Władysława Bartoszewskiego. Analizuje powstanie warszawskie od strony również polityków Zachodu. Przede wszystkim zaś, jako Kanadyjka, bez koneksji rodowych, z wyjątkiem ww. rodziny małżonka, potrafi odważniej niż stykaliśmy się wcześniej, ocenić zarówno gen. Komorowskiego, jak i Okulickiego, etc. Innym, w tym Rzepeckiemu, Monterowi, przypisuje 'czarny charakter", stawianie celów niemożliwych do realizacji- jak zdobycie mostów, placów, dzielnicy niemieckiej. Kiedy to, tradycyjnie "....poszli nasi w bój bez broni...". Jedyne, o co można mieć do niej zastrzeżenia, to infantylne, pocztówkowe wręcz, opisywanie Warszawy przedwojennej. A rzeczywistość? Nalewki? Krochmalna? Wola, Praga? To przeczytamy sobie u I.B. Singera (noblista w końcu), u Nałkowskiej, Prusa, czy obejrzymy na fotografiach przedwojennej Warszawy. Szczególnie tutaj polecam- Romana Vishniaca- przedwojennego fotografa pracującego na zlecenie Żydowskiej Agencji Imigracyjnej w USA. Autorowi udało się w 1940 roku uciec z Europy. To tak na marginesie.

Alexandra Richie[authorLink]102286|Alexandra Richie[/authorLink]
Czytałam. Dobre opracowanie historyczne Autorki, prywatnie synowej Władysława Bartoszewskiego. Analizuje powstanie warszawskie od strony również polityków Zachodu. Przede wszystkim zaś, jako Kanadyjka, bez koneksji rodowych, z wyjątkiem ww. rodziny małżonka, potrafi odważniej niż stykaliśmy się wcześniej,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej