-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Czartoryska. Historia o marzycielce“ Moniki RaspenLubimyCzytać1
-
Artykuły„Dwie splecione korony”: mroczna baśń Rachel GilligSonia Miniewicz1
-
ArtykułyZbliżają się Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie! Oto najważniejsze informacjeLubimyCzytać2
-
ArtykułyUrban fantasy „Antykwariat pod Salamandrą”, czyli nowy cykl Adama PrzechrztyMarcin Waincetel2
Cytaty z tagiem "kajdany" [8]
[ + Dodaj cytat]Kajdany - to tylko znak, hańbiące piętno, brzemię fizyczne i moralne.
- Jest wolna.
- Jeśli przez wolność rozumiesz bycie skutym kajdanami, to tak.
- Każdy nosi jakieś kajdany.
- Może masz rację (...) Ale ten, kto jest wolny, sam je sobie wybiera.
Nędza życia skazańców niezrozumiała jest dla tych, co nie słyszeli tej pieśni, na wpół śpiewanej, na wpół wolno mówionej przez setki głosów przy wtórze złowrogiego szczęku kajdan.
Prawda wyzwala nie tylko z kajdan, w które zakuli nas inni, ale - znacznie częściej - z tych, które sami sobie założyliśmy.
Wydaje mi się, że uświadomiłem sobie metaforyczność mych doznań. Wiedziałem, że słowa stanowią kajdany, które nie pozwalają mi ruszyć z miejsca, przypominają mury nie pozbawione otworów. Przez nie docierała do mnie rzeczywistość, lecz ja nie mogłem przedostać się przez mur, aby w niej w pełni zaistnieć.
Cały czas myślałam, że nie potrafiłabym żyć dla kogoś innego, że miłość to tylko kajdany. Może tak rzeczywiście było, ale najwyraźniej potrzebowałam tych kajdanów. Czułam ciężar odejścia Ahrena, ciężar smutków taty i - co najważniejsze - ciężar życia mojej matki, życia wiszącego na włosku. To wszystko nie sprawiało, że moja dusza była słabsza, ale trzymało ją przy ziemi. Nie zamierzałam więc uciekać.
Pierwszy raz w życiu był zakuty w kajdanki. Stalowe obręcze nie przeszkadzały mu specjalnie w chodzeniu. Wydawało mu się jednak, że oprócz rąk pętają coś więcej.
Człowiek zrodził się wolny (a wszędzie jest w kajdanach).