Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie okła­miesz kogoś na­ma­lo­wa­ne­go tymi sa­my­mi far­ba­mi.

Czas pomagał przyzwyczajać się do bólu, jednak nigdy nie zasklepiał poważnych ran. Były zbyt głębokie, żeby mogły odejść w zapomnienie. Z czasem potrafiliśmy lepiej sobie radzić ze stratą i w jakiś sposób ją zaakceptować.

Nigdy nie wiesz, kiedy spędzisz z kimś ostatnią minutę, dzień, wieczór. Żadne z nas tego nie wie, więc dlatego trzeba brać z życia garściami.

Brat­nie dusze za­wsze się od­naj­dą.

Tylko podczas czytania byliśmy sobą
i marzyliśmy.
Tym były książki. Ratunkiem.