Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mit pierwszy: Trudne emocje są "negatywne". Większość z nas jest od wczesnego dzieciństwa uczona, że czucie się niekomfortowo jest czymś złym.

(…) nasze próby tłumienia gniewu i tak zwykle okazują się nieskuteczne. Co gorsza, gdy zamiatamy kolejne tematy pod dywan, gniew „kisi się” w nas. Gnije i narasta, przez co z czasem może się przerodzić w urazę lub nawet nienawiść.

Badający stres psychologowie wyłonili trzy główne czynniki, które skutkują fatalnym samopoczuciem: niemożność kontroli, nieprzewidywalność sytuacji oraz poczucie, że jest coraz gorzej. W skrócie: u źródła stresu leży zazwyczaj niepewność.

Lęk to ogólne wrażenie niepokoju, u źródła którego leży niepewność co do rozwoju sytuacji. Odczuwamy go, gdy nie wiemy, w jaki sposób różne czynniki wpłyną na nasze życie.

O strachu mówimy wtedy, gdy obawiamy się, że stanie się konkretna rzecz (...).

Nie da się bezbłędnie przewidzieć przyszłości i bezbłędnie na nią przygotować.

Mit pierwszy: odstaw media społecznościowe, a uwolnisz się od porównywania. (...) Niezaglądanie do nich nie sprawi, że zaniknie skłonność do porównywania się z innymi.

Gdy dusimy w sobie uczucia, cierpimy w milczeniu.

Wsłuchujmy się w to, co najsilniej popycha nas w działania.

Uważajmy na to, by nasza zazdrość nie stała się złośliwa.

Zazdrość wzbudzona porównywaniem może motywować i służyć nam za przewodnika. Może też jednak uczynić nas zgorzkniałym [s. 72].

Zazdrości złośliwej doświadczamy często, gdy mamy poczucie niedostatku. Jednocześnie jednak fakt, że inna osoba zdołała coś osiągnąć, może stanowić dla nas dowód, że i my możemy po to sięgnąć.

Czasem, wbrew temu, co się nam wydaje, nie zazdrościmy znajomym wielkiego domu. Tak naprawdę nasza zazdrość dotyczyć może związanego z nim prestiżu społecznego lub bezpieczeństwa finansowego, które taki dom symbolizuje.

Zerkaj wstecz na przebytą drogę. Ciesz się swoimi postępami.

W wielu sytuacjach gniew może być wręcz formą współczucia.

Większość z nas uczona jest, by utożsamiać gniew z niekontrolowanymi napadami wściekłości. Tymczasem jest on dla nas ważnym sygnałem ostrzegawczym. Mówi nam, że coś jest nie tak. Odpowiednio ujarzmiony może dodać nam sił, by przywrócić sprawy na właściwy tor.

Źródłem poczucia własnej wartości nie może być wyłącznie praca.

Przez większość życia wierzyłam, że jeśli chcę być kochana, muszę być doskonała.

Nie oceniajcie się. Jeśli cierpicie, to cierpicie. I już.

Życie bez żalu nie istnieje. Zawsze z czegoś trzeba zrezygnować.