Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sen to dobra rzecz. Na moment pozwalał o wszystkim zapomnieć, a w niektórych przypadkach, gdy miało się wyjątkowe szczęście, wskrzeszał zmarłych i odnajdywał zaginionych.

Nie robiłam tego od miesięcy, bo żyłam jak we mgle. Nie chciałam mieć nic wspólnego z miejscem, z którego pochodziłam, bo jawiło mi się jako największy koszmar. Dopiero niedawno zrozumiałam, że to nie miejsca są koszmarem, tylko żyjący w niej ludzie.

Jej uśmiech. Jej chęć do życia i ta nieposkromiona gonitwa za wolnością. (...) Była jak wiatr, za którym wielu nie nadążało.