Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Księga była piękna. Miała okładkę powleczoną aksamitnym w dotyku materiałem. Na turkusowym suknie widniały dziwaczne złote znaki nieprzypominające liter.

Dwie największe kule gazowe istotnie zbliżają się do siebie i moim zdaniem niedługo się zderzą, uwalniając ogromną ilość energii, która dotrze na Ziemię. Nie, to nie nastąpi za tysiąc lat, lecz za naszego życia… może nawet lada chwila. – Tu przerwał, by poprawić zsuwające się okulary. – Pradziadek dokładnie wyliczył datę i zapisał ją na tych kartkach, których brakuje w dzienniku. Myślałem o tym długo i… doszedłem do wniosku, że zaginione strony mogą być w moim domu.

Wędrowiec pogładził okładkę zamyślony.
– Otwieramy? – zapytała Ajmi z przejęciem.
Wszyscy wpatrywali się w księgę z podziwem, ale i niepewnością. Czy taki magiczny przedmiot jest bezpieczny? Czy nie wyskoczy z niego potwór i nie wciągnie kogoś w bezdenną czeluść?
Zrobiło się jakoś dziwnie cicho, zdawało się nawet, że ptaki przestały śpiewać.