Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na luksus zapomnienia nie możemy sobie pozwolić. Nie możemy też zdobyć się na subtelne dzielenie włosa na czworo, na mozolne sortowanie dobrych i złych Niemców, bo dla nas ten podział nie istnieje. W więziennych pasiakach przemierzaliśmy Niemcy wzdłuż i wszerz i lepiej znamy duszę tego narodu niż turyści, uzbrojeni w lornetkę i kodaka. Wspomnienie obozu będzie szło z nami przez całe życie, choć jesteśmy ludźmi jak wszyscy inni ludzie na ziemi. Ale na ręku wytatuowano nam numery na znak, że byliśmy niewolnikami.