Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zazdrość istot wyższych jest współzawodnictwem, rodzi wielkie rzeczy; w małych duszach staje się nienawiścią.

Wszystko jest oszustwem między dwojgiem istot gotujących się do zawarcia spółki, ale oszustwo ich jest mimowolne, niewinne. Każdy ukazuje się oczywiście w najlepszem świetle; oboje pozują na wyprzódki, oboje mają o sobie wzajem korzystne pojęcie, któremu potem nie umieją sprostać. Prawdziwe życie- jak dni atmosferyczne- składa się o wiele więcej z owych martwych i szarych chwil, które zciemniają przyrodę, niż z momentów, w których słońce błyszczy i ozłaca pola.

Następnie, matka wszczepiła jej zawczasu ów miły szczebiot, który udaje wyższość, który odpowiada na wszystko żarcikiem i urzeka wdzięczną paplaninką: pod niemi kobieta chowa martwicę swego mózgu, jak natura kryje swoje ugory pod przepychem nietrwałej roślinności.