Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatnią rzeczą,jakiej pragnęłam,było się w kimś zakochać,bo gdzieś w głębi siebie pamiętałam,że miłość boli.

Ty jesteś...po prostu wszystkim.

Byłam tajemnicą dla siebie samej-kłębkiem fragmentarycznych wspomnień i niezbadanych,mrocznych zakamarków.Moja głowa była pełna sekretów,ale ja zgubiłam mapę,która pokazałaby mi,gdzie je znaleźć.

Może fakt,ze był tak bardzo poza moim zasięgiem,sprawiał,że dziwnie "bezpiecznie"było o nim myśleć.

Co innego było marzyć z daleka o Wilkołaku,a co innego zorientować się,że cię namierzył.

Twój tata mierzy mnie teraz do trumny(...) Dochodzą mnie fragmenty wizji -wszystkie bolesne i przekreślające moje szanse na zostanie ojcem.~ Zed.

Proszę mi pozwolić dodać, panno Bright, że ma pani najpiękniejsze na świecie lewe ucho, prawe ucho i wszystko, co leży pomiędzy nimi, a co właśnie mam przywilej oglądać. Szczególnie lubię pani włosy, chociaż prawdą jest, że są wszędzie.-Odsunął kosmyk moich włosów ze swoich ust.

Uśmiechnął się do mnie, kiedy zobaczył jak go podziwiam i poruszył żartobliwie brwiami. -Podoba ci się to co widzisz? Trąciłam go łokciem. -Przestań, naprawdę musisz popracować nad skromnością.

Ja nie chciałam miłości. Ona bolała.

Muzyka nie jest czymś, co można ot tak porzucić, muzyka to życie lub śmierć!

Ostatnią rzeczą, jakiej pragnęłam, było się w kimś zakochać, bo gdzieś w głębi siebie pamiętałam, że miłość boli.

Mówił ci ktoś, że w tej sukience możesz spowodować wypadek na drodze? ~Zed.

Kiedy przeznaczony mówi coś w ten sposób do swojego partnera, to jakby w budynku zapaliły się wszystkie światła. Zapaliłaś mnie jak Vegas ~ Zed.

Atmosfera w sali uległa zmianie. Dziewczęta usiadły bardziej prosto, chłopcy stali się niespokojni - wszystko dlatego, że to boskie stworzenie zaszczyciło nas, śmiertelników, swoją obecnością. A może to był wilk między owcami?