Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy drogi pokryły zaspy śniegu, mróz skuł rzeki w lodowiska, a drzewa wystroiły się w srebrzyste czapki, w polskim lesie pojawił się biały niedźwiedź. Było to o tyle dziwne, że białe niedźwiedzie mieszkają głównie na lodach Morza Arktycznego. Szedł przed siebie, pogwizdując. Zostawiał za sobą ogromne ślady.
„Bum!” – nagle coś spadło mu na głowę.

I mała wiewiórka wtuliła się w ramiona dużego niedźwiedzia, poczuła ciepło jego miękkiego futerka i bicie wielkiego serca. Rozpłakała się. A były to łzy szczęścia.
– Mój Misiu… chlip… chlip… Dziękuję.
– Nie ma sprawy, kruszynko. Wszystko będzie dobrze. Teraz już śpij spokojnie. Jutro będzie nowy dzień. Najlepszy czas na spełnienie marzeń.