Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Unieszczęśliwimy Czeczota, który kochał się w Zosi, no ale trudno, wszyscy nie mogą być przecież szczęśliwi. Szczęście Mickiewicza jest dla nas ważniejsze niż szczęście Czeczota.

Przeszłość to jest żmut: wszystko splątane i wcale nie zależy mi na tym, żeby to co splątane rozplątać. Nawet przeciwnie. Moje odczucie czasu mówi mi, że jego sekretna istota, do której powinienem starać się dotrzeć, jest w centrum żmutu, tam gdzie przechowała się jeszcze odrobina ciepła, odrobina życia. Dlaczego więc zarazem pragnę ujrzeć czas przeszły jako linię prostą i szukam punktów, które by mi pozwoliły wykreślić tę linię.