Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do wielkich paradoksów egzystencji ludzkiej należy to, że nie możemy zmienić siebie czy swojej sytuacji życiowej, dopóki nie zaakceptujemy stanu, jaki jest w danej chwili. Warunkiem zmiany jest akceptacja. Oznacza ona danie swego wewnętrznego pozwolenia światu na to, by był taki, jaki jest, bo tylko po zarzuceniu prób sterowania światem zawieramy z nim pokój. Dalej nie podoba nam się w nim to, co się nam nie podoba, ale przestajemy toczyć z tym wojnę. Kiedy zaś kończy się wojna, powstaje przestrzeń dla przemian.

Jednym z największych triumfów, jakie może odnieść człowiek, jest postanowienie, by zrobić w swoim sercu miejsce zarówno dla radości, jak i dla smutku; oswoić się z niewygodą. Chodzi o to, by unikać osądów, że uczucia są "dobre" lub "złe", ale uznawać, że po prostu "są".