Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z mężczyznami się nie żyje, z mężczyznami się sypia

Można unieważnić słowa, nie można unieważnić milczenia.

Jak to się stało, że odważyłam się urodzić dziecko, że odważyłam się dać życie, kiedy sama nie umiem go po ludzku przeżyć.

Po co mi ten świat bez Ciebie.

Co za absurd chować matkę! Matka powinna być kimś nieśmiertelnym, bo dała życie. Dała życie, jak więc możne je jej odebrać?

Ty nadawalas bieg wydarzeniom, ja sie im tylko poddawalam.

Podejmuję rolę, której uczyłam się każdego dnia, odkąd tylko siebie pamiętam: nie dać poznać, że się zostało trafionym.

[...]miłość przeciągnięta przez klozet nie przestaje być miłością.

Jaki zachód słońca powinnam pokazać jej, aby nie odchyliła głowy, aby nie uciekła z podbródkiem gdzieś daleko w tył, naprężając szyję siłą bezwładu?
Bezwład odchylający głowę tak głęboko do tyłu, tak bez nadziei i na zawsze.

To nie moja wina. To świat jest zły. (str. 60).