Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żyjcie tak, byście nie bali się umrzeć.

Do wojny, mości panowie. Wojny o tyle okrutnej, że jedna strona nie będzie walczyć o bogactwa czy ziemie, a o przetrwanie.

Dostrzegłam wiele cierpień, okupujących szczęśliwe dni w raju, morze złych emocji, dających upragniony spokój, na koniec zauważam pokój okupiony wojną samotności w bezliku szarych dni.

Moja miłość przy uczuciu jakim on darzy historię, blednie niczym świeczka postawiona w środku płonącej puszczy.