Wszystkie te młodziutkie istotki były niejako pasażerami na statku sterowanym przez małżonków Durbeyfield, a ich rozrywki, potrzeby, zdrowie, nawet istnienie zależały w zupełności od rodziców. Gdyby głowa rodziny Durbeyfieldów zechciała żeglować w stronę nędzy, klęski, głodu, choroby, upodlenia czy śmierci, to sześcioro tych małych jeńców, zgromadzonych pod pokładem, musiałoby z nim żeglować w tym samym kierunku - sześć bezradnych istot, których nigdy nie pytano, czy w ogóle pragną żyć, a tym bardziej, czy pragną żyć w takich ciężkich warunkach (...).

Wszystkie te młodziutkie istotki były niejako pasażerami na statku sterowanym przez małżonków Durbeyfield, a ich rozrywki, potrzeby, zdrowie...

Parobki i dziewczęta pracujący w mleczarni (...) żyli wygodnie, spokojnie, nawet wesoło. Ich pozycja była może najszczęśliwsza spośród wszystkich pozycji na drabinie społecznej, znajdowali się bowiem nad stopniem, od którego zaczyna się niedostatek, i poniżej stopnia, gdzie konwenanse dławią uczucia przyrodzone, a dążenie do wytartej elegancji sprawia, że to, co dziś wystarcza, jutro okazuje się niedostateczne.

Parobki i dziewczęta pracujący w mleczarni (...) żyli wygodnie, spokojnie, nawet wesoło. Ich pozycja była może najszczęśliwsza spośród wszys...

(...) zapominał, że coś, co zostało uszkodzone, może mieć większą wartość od czegoś, co aczkolwiek bez skaz, jest jednak w lichym gatunku.

(...) zapominał, że coś, co zostało uszkodzone, może mieć większą wartość od czegoś, co aczkolwiek bez skaz, jest jednak w lichym gatunku.