Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam obie panie. Książka może niespecjalnie odkrywcza, ale właśnie w tym tkwi jej wartość. Masłowska pokazuje, że najważniejsze jest bycie sobą. Można się też sobą trochę odrobinę czasem 'podjarać' i też nie ma w tym nic złego. Co lubię w niej najbardziej i w jej podejściu do świata (trochę chyba wspólnym do mojego) to zachwyt nad codziennością, rozkminianie najbardziej błahych spraw, taki nasz polski damski Žižek. :) Przyślij przepis! :D

Uwielbiam obie panie. Książka może niespecjalnie odkrywcza, ale właśnie w tym tkwi jej wartość. Masłowska pokazuje, że najważniejsze jest bycie sobą. Można się też sobą trochę odrobinę czasem 'podjarać' i też nie ma w tym nic złego. Co lubię w niej najbardziej i w jej podejściu do świata (trochę chyba wspólnym do mojego) to zachwyt nad codziennością, rozkminianie...

Wciągająca! Większa opinia wkrótce...

Wciągająca! Większa opinia wkrótce...

Można się pośmiać i powspominać. Świetna!

Kwintesencja życia Stanisława Lema i jego rodziny.

Świetna oprawa graficzna, czcionki, kolory, wszystko!

Można się pośmiać i powspominać. Świetna!

Kwintesencja życia Stanisława Lema i jego rodziny.

Świetna oprawa graficzna, czcionki, kolory, wszystko!

Przeczytane bardzo dawno w podstawówce, niewiele pamiętam. Tylko wrażenie pozytywne. Trzeba kiedyś do niej wrócić.

Przeczytane bardzo dawno w podstawówce, niewiele pamiętam. Tylko wrażenie pozytywne. Trzeba kiedyś do niej wrócić.

Niby napisał ją dziennikarz, ale odwołuje się także do kilku naukowych prac. Podsumowując: zjedzmy całego buraka, a nie zsyntetyzowane jego składniki odżywcze, elementy w postaci kapsułek. No i coś o tłuszczach. Margaryna niech wraca tam, skąd przyszła. Dobre tłuszcze nie są złe.

Niby napisał ją dziennikarz, ale odwołuje się także do kilku naukowych prac. Podsumowując: zjedzmy całego buraka, a nie zsyntetyzowane jego składniki odżywcze, elementy w postaci kapsułek. No i coś o tłuszczach. Margaryna niech wraca tam, skąd przyszła. Dobre tłuszcze nie są złe.

Wymaga dłuższej recenzji. Narazie wkleję tylko to. Moje pisanie na temat pewnego jej wycinka czyli o tym czy nazwa potrawy ma znaczenie. http://www.polska-gotuje.pl/artykul/jemy-glowa-czyli-bursztynowy-rosol-uperfumowany Znajdziecie tam sporo rad i sposobów, jak jeść mniej, a nawet o tym nie myśleć.

Wymaga dłuższej recenzji. Narazie wkleję tylko to. Moje pisanie na temat pewnego jej wycinka czyli o tym czy nazwa potrawy ma znaczenie. http://www.polska-gotuje.pl/artykul/jemy-glowa-czyli-bursztynowy-rosol-uperfumowany Znajdziecie tam sporo rad i sposobów, jak jeść mniej, a nawet o tym nie myśleć.

Wciągająca. Czerwiński i ironia - nierozłączny duet. Ta ironia taka terapeutyczna, bo jak już nie wiemy, co z czymś począć, to może najlepiej to obśmiać?

Wciągająca. Czerwiński i ironia - nierozłączny duet. Ta ironia taka terapeutyczna, bo jak już nie wiemy, co z czymś począć, to może najlepiej to obśmiać?

Książka może nie mojego życia, ale mojego życia do teraz. Dopełnia obraz współczesnego społeczeństwa ujętego w "Wojnie polsko-ruskiej". Bardzo wciąga.

Książka może nie mojego życia, ale mojego życia do teraz. Dopełnia obraz współczesnego społeczeństwa ujętego w "Wojnie polsko-ruskiej". Bardzo wciąga.

Przyjemnie się czyta. Trochę, jak saga. Sporo przepisów. Fajny przepis na dobry sos pomidorowy - (niestety dla niektórych) wyjątkowo nieekspresowy.

Przyjemnie się czyta. Trochę, jak saga. Sporo przepisów. Fajny przepis na dobry sos pomidorowy - (niestety dla niektórych) wyjątkowo nieekspresowy.

Hmm. Powiedziałabym, że to książka inspirująca do zmian, ale też rzuca mi się na myśl "to wszystko już było". Jednak efekt jakiś był i jest - stopniowo zaczynam pozbywać się niepotrzebnych rzeczy, z coraz mniejszym bólem serca.

Hmm. Powiedziałabym, że to książka inspirująca do zmian, ale też rzuca mi się na myśl "to wszystko już było". Jednak efekt jakiś był i jest - stopniowo zaczynam pozbywać się niepotrzebnych rzeczy, z coraz mniejszym bólem serca.