Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Potwory wyniosły się z Moskwy,” pisze Głuchowski. Kłamie, oczywiście. Z kart powieści wygania jedynie stwory fantastyczne, dla których nie ma tutaj już miejsca; tylko by przeszkadzały. Pozostają jedynie ludzie, gotowi wypełnić niszę i udowodnić, że samodzielnie potrafią bezkonkurencyjnie upodlić swoje życie.

Początkowo żachnąłem się na ten zabieg, obawiając się, że nowa powieść nie będzie miała klimatu oryginału. I nie ma. Chociaż kontynuuje historię Artema, to nie jest cieniem poprzedniczki. Rozgrywa własne karty, pochylając się nad motywem ludzkiego upodlenia. Drąży temat z sadystyczną precyzją i dosadnością, nie mając żadnej litości dla homo sovieticus i jemu pokrewnych.

Metro 2035 to już nie nasączona horrorem fantastyka postapokaliptyczna, a raczej powieść moralnego niepokoju. Antogonistą ludzkości nie pełne monstrów i paranormalnych zjawisk środowisko, ale sam człowiek.

Podsumowując: jest to najlepsza powieść z serii (licząc z oficjalnymi fanfikami wydawanymi w ramach 'Uniwersum Metro 2033') od czasów oryginału. Cieszę się, że Głuchowski zdołał wzbogacić serię w znaczący sposób. Stan ten wywołuje we mnie jednak pewne rozdarcie: z jednej strony pragnąłbym, aby tym silnym akcentem zakończył Metro, z drugiej zaś... nigdy nie widziałem Władywostoku...

„Potwory wyniosły się z Moskwy,” pisze Głuchowski. Kłamie, oczywiście. Z kart powieści wygania jedynie stwory fantastyczne, dla których nie ma tutaj już miejsca; tylko by przeszkadzały. Pozostają jedynie ludzie, gotowi wypełnić niszę i udowodnić, że samodzielnie potrafią bezkonkurencyjnie upodlić swoje życie.

Początkowo żachnąłem się na ten zabieg, obawiając się, że nowa...

"Trzeci klucz" wpisuje się dobrze w charakter serii. Sympatyczne czytadło na wolne chwile w pociągu, autobusie, okienku na uczelni.

"Trzeci klucz" wpisuje się dobrze w charakter serii. Sympatyczne czytadło na wolne chwile w pociągu, autobusie, okienku na uczelni.