Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hmm… Gdzieś pomiędzy zaskoczeniem a rozczarowaniem po przekręceniu ostatniej kartki stwierdziłam, że to kolejna słaba propozycja Autora. Wysoko zawieszona poprzeczka może być przekleństwem, wszystko inne co zostanie wydane, będzie mocno porównywane do "Wroć przed zmrokiem", które tak silnie zaznaczyło swoją obecność na na wydawniczym rynku. Z drugiej strony skoro raz pokazało się taki talent, dlaczego nie zrobić tego znowu – tylko jeszcze lepiej? Dodam, że "Ocalałe" z 2017 roku także pozostały w mojej pamięci, więc potencjał jest spory!

Długa, dość prosta historia, momentami bywała nudna i przewidywalna. Nie działo się za wiele dookoła głównej bohaterki, za to ona sama mogłaby być niesamowitym przypadkiem dla terapeuty od uzależnień. Sądziłam, że nałóg alkoholowy będzie miał większy wpływ na finał, który swoim nagłym zwrotem wprawi mnie w osłupienie. Tymczasem sprawa zagadkowego zaginięcia sąsiadki Casey zostaje wyjaśniona w tak dziwaczny sposób, że jeśli miało być to straszne i przerażające, to Autor gdzieś się e tym wszystkim pogubił. Daleko mu do pełnych mroku opowiadań J. Kariki, które mroziły krew w moich żyłach. Tutaj wyszło koślawo, mało przekonująco i po prostu słabo. Momentami śmiesznie żenująco.

Lubię mokradła i jeziora jako tło dla intrygujących historii, gdzie bohaterowie gubią się w gąszczu swoich intryg i niezrozumiałych decyzji. Tutaj działo się tak mało, że na koniec było mi aż szkoda tego pomysłu. Bohaterowie drugoplanowi mieli nikłe znaczenie dla całości, a ich spłaszczone charaktery porażały. Dla mnie za banalnie i mało intrygująco jak na Autora książki, po której nie mogłam spać.

Hmm… Gdzieś pomiędzy zaskoczeniem a rozczarowaniem po przekręceniu ostatniej kartki stwierdziłam, że to kolejna słaba propozycja Autora. Wysoko zawieszona poprzeczka może być przekleństwem, wszystko inne co zostanie wydane, będzie mocno porównywane do "Wroć przed zmrokiem", które tak silni...

Rozwiń Zwiń