Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O, ciężko jest się nie zachwycać nad tą serią, ciężko. Losy Szamana tak mnie wciągnęły, że się w nich zatraciłam praktycznie cała.
Książka zaczyna się dokładnie w tym samym momencie, co wcześniejsza część. Machan dostaje serię nowych zadań do ogarnięcia, a to związane z zamkiem, a to z kolejnymi podziemiami, problemy klanowe. Szaman nie tylko na tym się skupia - są przecież jeszcze tytułowe szachy Karmadonta, które przecież same się nie zrobią. Wszystko to w swojej konsekwencji prowadzi do BARDZO szokującego końca,, przez który czekam z niecierpliwością na kolejną część.
Trzeba jeszcze podkreślić wielki, obok myślącego i wpadającego w kłopoty głównego bohatera, plus tej serii - jej ciągłość. Czytając ją na się wrażenie jakby czytało się jedną, wielką, spójną opowieść.
Gorąco polecam!

O, ciężko jest się nie zachwycać nad tą serią, ciężko. Losy Szamana tak mnie wciągnęły, że się w nich zatraciłam praktycznie cała.
Książka zaczyna się dokładnie w tym samym momencie, co wcześniejsza część. Machan dostaje serię nowych zadań do ogarnięcia, a to związane z zamkiem, a to z kolejnymi podziemiami, problemy klanowe. Szaman nie tylko na tym się skupia - są...

Dobra książka, jednak moim zdaniem wcześniejsze części są lekko powyżej niej. Jest tak samo ciekawa, pełna twistów, z zaskakującym zakończeniem,. No właśnie - zakończenie, w którym coś mi zazgrzytało, przez co poszła cała książka troszkę w dół. Wielkim plusem jest to, że tak samo łatwo i szybko się czyta jak wcześniejsze części. Polecam

Dobra książka, jednak moim zdaniem wcześniejsze części są lekko powyżej niej. Jest tak samo ciekawa, pełna twistów, z zaskakującym zakończeniem,. No właśnie - zakończenie, w którym coś mi zazgrzytało, przez co poszła cała książka troszkę w dół. Wielkim plusem jest to, że tak samo łatwo i szybko się czyta jak wcześniejsze części. Polecam

"Szaman ma trzy ręce...." i bardzo poplątany los.
Wydawać by się mogło, że nasz Szaman jest przygotowany na wszystko, ale jednak otwarty świat Barliony oraz wysokolevelowi gracze wylewają na Machana kubeł zimnej wody. Zaczyna sobie zdawać sprawę, że wcale nie jest aż tak wyjątkowy i że nie zawsze może polegać na uczciwości innych. Ukazuje także swoją egoistyczną naturę, przez co, moim zdaniem, staje się bardziej trójwymiarową postacią. Machanienko uwielbia kończyć rozdziały pod znakiem zapytania, przez co zachęca do przeczytania książki jednym tchem. Plusem też jest prostota języka, która wręcz przyciąga jak magnes. Gorąco polecam!

"Szaman ma trzy ręce...." i bardzo poplątany los.
Wydawać by się mogło, że nasz Szaman jest przygotowany na wszystko, ale jednak otwarty świat Barliony oraz wysokolevelowi gracze wylewają na Machana kubeł zimnej wody. Zaczyna sobie zdawać sprawę, że wcale nie jest aż tak wyjątkowy i że nie zawsze może polegać na uczciwości innych. Ukazuje także swoją egoistyczną naturę,...