Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem mamą na urlopie wychowawczym, moja córka skończyła właśnie 3 lata i zostały nam ostatnie miesiące razem. Ten czas starałam się wykorzystać w jak najlepszy sposób, nie mając wykształcenia pedagogicznego/psychologicznego/fizjoterapeutycznego, staram się korzystać z wiedzy osób doświadczonych, i wykształconych w tych dziedzinach, zarówno tutaj na Instagramie jak i w życiu, oraz czytam. Ta książka przywołała troszkę moje dzieciństwo, gdzie mieliśmy dużo więcej wolności, niż dzieci teraz.
Ta pozycja utwierdziła mnie w wielu kwestiach, gdzie postępuję dobrze dla rozwoju dziecka i gdzie muszę popracować na swoim podejściem. Gdzie mieć więcej luzu i przekazać go córce, a gdzie jeszcze bardziej zachęcić do samorozwoju. "Wskazówki praktyczne" to skondensowana wiedza, myślę że nawet jak rodzice nie mają czasu przeczytać książki w całości to wskazówki wystarczą na dobry początek.
Za egzemplarz recenzencki dziękuję

Jestem mamą na urlopie wychowawczym, moja córka skończyła właśnie 3 lata i zostały nam ostatnie miesiące razem. Ten czas starałam się wykorzystać w jak najlepszy sposób, nie mając wykształcenia pedagogicznego/psychologicznego/fizjoterapeutycznego, staram się korzystać z wiedzy osób doświad...

Rozwiń Zwiń

Ostatnio rzadko sięgam po poradniki inne niż związane z rodzicielstwem.
Rachel napisała poradnik na podstawie własnych doświadczeń życiowych. Pokazuje gdzie popełniała błędy i jaką naukę z nich wyciągnęła. Nie ukrywa ile ciężkiej pracy i wyrzeczeń czeka kobietę, która stara się zawalczyć o siebie.
Jedna z rad, którą daje autorka stosuję już od jakiegoś czasu i widzę efekt. Poświęć godzinę dziennie na swój rozwój, wstań godzinę przed dzieckiem/dziećmi ale połóż się godzinę później.
Coraz częściej w social mediach matki głośno mówią o tym, że proszą o pomoc, za zatrudniają nianie/pomoc domową, żeby zacząć rozwijać swój biznes albo swoją pasję.
Skończyłam studia z córką na rękach, uczyłam się kiedy ja usypiałam i zdawałam egzaminy kiedy spała. Stres był podwójny, jeden związany z egzaminem i drugi czy córka nie zacznie płakać. Czy prosiłam o pomoc? Oczywiście, że nie. Czy teraz zorganizowała bym to inaczej? Tak.
Ta pozycja powinna być obowiązkowa, każda kobieta, powinna zawalczyć o siebie, nie o rolę jaką pełni, ale o swoje marzenia.
Jak stawiać granice?
Jak poradzić sobie ze strachem przed porażką?
Jak nauczyć się mówić nie?

Ostatnio rzadko sięgam po poradniki inne niż związane z rodzicielstwem.
Rachel napisała poradnik na podstawie własnych doświadczeń życiowych. Pokazuje gdzie popełniała błędy i jaką naukę z nich wyciągnęła. Nie ukrywa ile ciężkiej pracy i wyrzeczeń czeka kobietę, która stara się zawalczyć ...

Rozwiń Zwiń

Przez bardzo długi czas żałoba kojarzyła mi się z określonym czasem po stracie kogoś bliskiego, czarnym ubiorem i wycofaniem się z życia towarzyskiego.
Teraz dla mnie czas żałoby to etapy klasyczne: zaprzeczenie, gniew, targowanie się, depresja i akceptacja. To bardzo elastyczny czas, nie zawsze występują w takiej kolejnością i nie każdy przeżywa każdy etap. Każdy z nas inaczej przeżywa żałobę, jedni będą pogrążać się w smutku wiele lat, inni szybko wrócą do życia sprzed trudnych doświadczeń, jedni będą pokazywać wszystkie swoje emocje, a inni będą przeżywać je skrycie, najważniejsze być oboko, nie narzucać swojego sposobu przeżywania żałoby.
Żałoba to nie tylko czas po śmierci, to także czas po stracie pracy, po zakończonej relacji, po stracie ciąży, żałoba to także czas po rzeczach, które nigdy się nie wydarzą.
Co się dzieje w momencie kiedy ekspert od żałoby i straty, sam doświadcza najboleśniejszej straty? Staje się ojcem, który stracił syna, szuka pomocy i sposób, żeby uczcić pamięć syna, wychodzi z roli terapeuty i staje się pacjentem.
Książka, którą trudno się czyta, jest dużo trudnych doświadczeń i emocji, które są wypełnione promykiem nadziei.

Przez bardzo długi czas żałoba kojarzyła mi się z określonym czasem po stracie kogoś bliskiego, czarnym ubiorem i wycofaniem się z życia towarzyskiego.
Teraz dla mnie czas żałoby to etapy klasyczne: zaprzeczenie, gniew, targowanie się, depresja i akceptacja. To bardzo elastyczny czas, nie...

Rozwiń Zwiń

Sophie po śmierci matki, wyjeżdża do Metoni w Grecji w poszukiwaniu obrazu. Rzeczywistość, z którą się zmierzy w przepięknym greckim miasteczku zaskoczy nie tylko ją. Historia życia Sophie, to odbicie historii jej mamy.
Sophie próbuję przeżyć żałobę po swojemu, bez rozpaczy wspominając matkę jako czułą i wspaniałą osobę, która zawsze mówiła, aby podążała za głosem serca.
Poszukiwania obrazu pochłaniają cały czas, który spędza w Metoni do momentu, kiedy poznaje przystojnego rybaka.
Doświadczenie jak dźwiga Sophie na swoich barkach nie pozwalają otworzyć jej się na szczęście. Strach, który towarzyszy jej caly czas, odbiera jej szczęście.
Jak zakończyć się historia Sophie?
Historia ma wiele zwrotów akcji, zapiera dech w piersiach, opisy przenoszą nas do Grecji, bardzo mocno działają na wyobraźnię, zachwycają i zachęcają od obrania konkretnego kierunku na wakacje.
Czy każda historia ma szczęśliwe zakończenie?
Czy Sophie pozwoli sobie na szczęście i miłość?
Czy to co usłyszy w Grecji o swojej mamie zmieni jej życie?
Jakie sekrety z życia mamy odkryje w Grecji?
Czy miłość zawsze puka do serca w najmniej odpowiednim czasie?
Ile trudności musiała pokonać, aby pozwolić sobie na szczęście?
Czy Sophie nauczy się ena błędach swojej mamy?
Ile sekretów skrywała przed nią jej mama?
Czy wyjazd jest ucieczką przed przeszłością?

Sophie po śmierci matki, wyjeżdża do Metoni w Grecji w poszukiwaniu obrazu. Rzeczywistość, z którą się zmierzy w przepięknym greckim miasteczku zaskoczy nie tylko ją. Historia życia Sophie, to odbicie historii jej mamy.
Sophie próbuję przeżyć żałobę po swojemu, bez rozpaczy wspominając ma...

Rozwiń Zwiń

Najpiękniejszy przewodnik dla małych i tych większych dzieci, pokuszę się też o stwierdzenie, że wielu dorosłych też zachwyci.
Moja 3 letnia córka, sama chętnie po nią sięga i ogląda ilustracje.
Pokazuje, że nie tylko słynne Zakopane i najbliższa okolica może zachwycać.
Wiele ciekawostek, ogrom wiedzy i liczne historie sprawiają, że książka zaciekawi niejednego człowieka.
Najpiękniejsze ilustracje, które oddają rzeczywistość; widoki, rośliny, zwierzęta i ptaki, stroje ludowe oraz budynki.
Zabawne dialogi związane z niesamowicie ciekawymi historiami urozmaicają książkę.
Odliczałam dni do premiery tej pozycji, i bardzo żałuję że zaplanowaliśmy wakacje w górach przed jej premierą. Mimo, że wiele razy byliśmy na Podhalu, to dopiero po przeczytaniu przewodnika zobaczyłam ile ciekawych miejsc do odwiedzenia przed nami. Przewodnik sprawdzi się dla osób, które zawsze swoje wakacje/urlop planują w górach i dla tych którzy nie są miłośnikami południa Polski. Miejsca opisane w książce to nie tylko szlaki górskie, to torfowiska, jaskinie, trasy rowerowe, spływy z Flisakami, zamki oraz rezerwaty. Pomoże Ci, odkryć miejsca wyjątkowe, poznać historię górali i ich kulturę, a także ostrzeże Cię przed niebezpieczeństwem w górach, na co warto zwrócić uwagę i co warto mieć ze sobą podczas wędrówek. Pokazuje młodemu człowiekowi realia życia, że niedźwiedź to nie słodki miś do przytulania, tylko duże i niebezpieczne zwierzę, że wiele rośliny jest pod ochroną i mogą być trujące dla ludzi, i najważniejsze przesłanie, że jesteśmy gośćmi i musimy szanować naturę, bo bez niej nie będzie nas.
To jest 3 tom krajoznawczej serii, dwa pozostałe to Bałtyk i Tatry.

Skąd wzięły się muszelki w kapeluszach górali?
Czym jest parzenica?
Czy znacie legendę o studni i zemście Brunhildy i opowieść o uciekającym pociągu?
Kim jest Baster?
Co to znaczy ,,zacietrzewiony''?
Które miasto jest nazywane miastem dzieci świat?
Jak wezwać ratowników GOPR?
Gdzie jest królestwo bobrów?
Po co niedźwiedziowi obroża?

Najpiękniejszy przewodnik dla małych i tych większych dzieci, pokuszę się też o stwierdzenie, że wielu dorosłych też zachwyci.
Moja 3 letnia córka, sama chętnie po nią sięga i ogląda ilustracje.
Pokazuje, że nie tylko słynne Zakopane i najbliższa okolica może zachwycać.
Wiele ciekawostek...

Rozwiń Zwiń

Piper i Brendan to historia obok, której nie można przejść obojętnie. To historia ludzi z trudną przeszłością. To historia dwóch przeciwieństw.
Piper to niezależna kobieta, z milionem szalonych pomysłów, odrobinę rozpieszczona, nigdy nie ponosiła konsekwencji swoich czynów do ostatniego "wybryku", który skończył się na komisariacie policji.
Brendan to stateczny mężczyzna, który bez planu nic nie zrobi, odpowiedzialny nie tylko za swoje czyny ale także innych ludzi. Zdystansowany do nowych realcji i z ogromną raną w sercu.
W momencie gdy oba światy się spotykają, następuję zburzenie obrazu Piper i Brendana, obserwujemy jak łatwo przychodzi nam oceniać ludzi i jak bardzo człowiek potrafi się zmienić.
Historia, która wywołała uśmiech i zakręci łzę w oku.
Wywoła tęsknotę i uśmiech, zmusi do zastanowienia się nad tworzonymi przez siebie relacjami.
Jak często nieświadomie ranimy innych?
Jak często oceniamy ludzi nie znając ich historii?
Czy dwoje ludzi z tak różnych światów będzie potrafiło tworzyć relację?
Czy miłość to tylko uczucie?
Ile kobiet poczuje, że historia Pipier to także ich historia?

Piper i Brendan to historia obok, której nie można przejść obojętnie. To historia ludzi z trudną przeszłością. To historia dwóch przeciwieństw.
Piper to niezależna kobieta, z milionem szalonych pomysłów, odrobinę rozpieszczona, nigdy nie ponosiła konsekwencji swoich czynów do ostatniego &...

Rozwiń Zwiń

Historia Hani porywa, pochłania w całości. Bardzo łatwo wchodzi się w jej buty i przeżywa razem z nią wszystkie problemy.
Czułam się jakbym wróciła do swojego dzieciństwa i czytając historię Hani, tak samo mocno zachwycałam się światem. Patrząc na Hanię widzę też moja córkę, mimo że dzięki ej spora różnica wieku to zachwyt światem jest bardzo podobny.
Książka lekka jak piórko, pełna zapachu bzu i kwitnących jabłoni, ogrzeje ciepłem ogniska wieczorową porą i przepełni serce nadzieją.
Czy Hani wyrosły skrzydła o których marzyła? Myślę, że musicie sięgnąć po tę książkę, żeby odkryć czym są dla niej skrzydła i czy Hania je ma.
💜
Książka jest dla dzieci, ale myślę że sprawdzi się dla każdego, żeby zobaczyć perspektywę dziecka, nauczyć się emaptii wobec uczuć młodego człowieka, który boryka z wieloma problemami.
"Marzenia są po to, by je spełniać."

Historia Hani porywa, pochłania w całości. Bardzo łatwo wchodzi się w jej buty i przeżywa razem z nią wszystkie problemy.
Czułam się jakbym wróciła do swojego dzieciństwa i czytając historię Hani, tak samo mocno zachwycałam się światem. Patrząc na Hanię widzę też moja córkę, mimo że dzięk...

Rozwiń Zwiń