Pod skrzydłami legendy – wzruszająca historia o odkrywaniu tajemnic

Tobias, jedenastoletni chłopiec, zostaje wysłany na wieś, by spędzić lato z dala od zniszczonego wojną miasta. Razem z innymi dziećmi udaje się do wsi Pogodno, gdzie pod opieką mieszkańców ma cieszyć się dziecięcą beztroską i pysznym jedzeniem. Niestety zamiast do urokliwej farmy trafia do chatki na klifie, gdzie mieszka surowa rybaczka Lothe. Rozczarowany i smutny, ulega dziecięcej ciekawości i zagląda do zamkniętego pokoju. Pokoju, który wypełniają bajeczne obrazy podpisane tylko inicjałami. To one zachęcają go do zadawania pytań i podjęcia próby poznania dawnej historii. Czy uda mu się odkryć prawdę? I co ma z tym wspólnego legenda o Pani Wiatru i Władcy Lasu?

„Pani Wiatru” to trzecia część tetralogii o porach roku, która zachwyca czytelników na całym świecie. Maja Lunde, norweska pisarka, stworzyła wzruszającą historię, która otula nas emocjami i swoim pięknem. To opowieść o Tobiasie, który mierzy się z samotnością, tęsknotą za domem i rodzicami, ale także z traumatycznymi wydarzeniami z przeszłości. To także historia o dawnych, tragicznych wydarzeniach, które dotknęły mieszkańców wsi i mocno wpłynęły na ich życie. Autorka umiejętnie porusza tematy dotyczące żalu i straty, ale także związane z godzeniem się z przeszłością czy też cieszeniem się z drobnych rzeczy. To opowieść o przyjaźni i nadziei na lepsze jutro.

Ową historię idealnie dopełniają przepiękne ilustracje Lisy Aisato, norwesko-gambijskiej artystki. Barwne obrazy oddają emocje bohaterów i potęgują magię opowieści. Wzmacniają przekaz opowiadanej historii i dodają jej głębi. Fabuła i oprawa graficzna sprawiają, że jest to pozycja, którą warto mieć, ale także komuś podarować. To książka, która idealnie nadaje się do czytania wraz dzieckiem.

„Pani Wiatru” to piękna i mądra historia, która z pewnością poruszy serca zarówno dzieci, jak i dorosłych. Skłania do refleksji, na długo zapada w pamięć i uczy doceniać drobne rzeczy w życiu. Zachwyca ilustracjami i wartościowym przesłaniem. Polecam gorąco tę pozycję, jak i całą tetralogię.

Agnieszka Zwolska-Szydłowska