Obaj twórcy żyli i intensywnie tworzyli przed wojną w Warszawie, tam też doszło do ich pierwszego spotkania. Współpracowali ze sobą przez czternaście lat. Druga wojna światowa przerwała ich współpracę, znajomość odnowili dopiero po wojnie na emigracji w Londynie.

Autorka w swojej książce zdradza nam wiele nieznanych do tej pory faktów z życia gwiazd międzywojennej sceny rozrywkowej. Zostajemy wtajemniczeni w miłosne zawirowania, problemy rodzinne i finansowe Hemara i Járosy’ego. Dowiadujemy się zarówno o prywatnym, jak i zawodowym obliczu twórców. Obserwujemy to, co było dobre w ich życiu i przyniosło im choćby chwilowe spełnienie.

Oprócz tytułowych bohaterów biografii poznajemy osoby związane z nimi zawodowo lub osobiście. Na kartach „Mistrzów kabaretu” przewijają się między innymi takie nazwiska, jak: Stefcia Górska, Mira Zimińska, Hanka Ordonówna czy Maria Modzelewska.

Mieszkowska, zbierając dokumenty do swojej książki, starała się dotrzeć do ludzi, którzy znali kabaretowych twórców, i porozmawiać z nimi. Fragmenty owych rozmów znajdziemy w „Mistrzach kabaretu”. Szczególnie jeden wywiad jest interesujący, zajrzyjcie do biografii, jeśli chcecie wiedzieć, który.

Autorka przytacza również mnóstwo tekstów piosenek kabaretowych, które niosą ze sobą nie tylko treści rozrywkowe, ale pokazują także, że możliwe jest stworzenie piosenki niebanalnej, a jednocześnie zapadającej w pamięć szerszej publiczności. Funkcja rozrywkowa w literaturze – rozśmieszania i bawienia publiczności – często jest traktowana przez większość osób nie do końca poważnie. To, co popularne, bywa spychane na margines przez badaczy literatury. A przecież właśnie te popularne piosenki kabareciarzy międzywojennych zawierają zapis obyczajów tamtych czasów, zdradzają nam, jakie poczucie humoru mieli twórcy i publiczność, co powodowało śmiech, a co wzruszenie widzów.

W książce znajdziemy wiele zdjęć Hemara, Járosy’ego i ich bliskich czy współpracowników, a także przedruki barwnych plakatów zapowiadających występy, np. spektakle słynnego i uwielbianego przez warszawską publiczność „Qui pro Quo”. Również prywatne listy, prasowe artykuły i recenzje twórczości satyryków zajmują wiele stron biografii.

„Mistrzowie kabaretu” to biografia przeznaczona nie tylko dla pasjonatów międzywojennej sceny rozrywkowej, ale też dla osób, które są ciekawe tego, co ponad pół wieku temu oznaczało słowo „kabaret”. 

Magdalena Paździor