Maria Nurowska – matka oraz Tatiana Raczyńska – córka rozmawiają z Martą Mizuro. Opowiadają o sobie, swojej relacji, swoim życiu razem i osobno. Nie wstydzą się żadnego tematu, są wobec siebie otwarte i szczere. Żadnych tajemnic, żadnego skrępowania, koloryzowania, jest tylko i wyłącznie szczerość przepełniona doświadczeniem życiowym i wielką miłością. Obydwie Panie, córka i matka zdają sobie doskonale sprawę, że ich układ nie jest idealny, książkowy, ale najważniejsze jest to, że one po prostu mogą na siebie liczyć w każdej sytuacji.

Życie Marii Nurowskiej nie należało do łatwych. Wiele przeżyła, tego nie ukrywa. Jest przez te wszystkie wydarzenia kobietą tolerancyjną i niebywale bogatą wewnętrznie. Potrafi podzielić się swoimi doświadczeniami w książkach, które dotychczas wydała. Wiele w nich prawdy i faktycznych wydarzeń zarówno z życia autorki, jak i ludzi, którzy zechcieli podzielić się swoją historią. Każdą ze swoich książek traktuje indywidualnie. Pięknie opowiada o spisanych opowieściach, sprawiając, że chciałoby się je czytać natychmiast, aby poznać wspomnianych bohaterów.

Tatiana, no cóż, także nie miała życia usłanego różami, a jeśli już to jednak po drodze napotkała na wiele kolców. Część zafundowała sobie na własne życzenie, a część … to była niespodzianka od życia, która trwale ją doświadczyła, sprawiając, że stała się kobietą mądrą, twardą i doskonale wiedzącą czego chce od samej siebie. Pracuje, spełnia się zawodowo i rodzinnie.

Jestem pod wielkim wrażeniem „Matki i Córki”. Rozmowa z Martą Mizuro to niebywale realistyczny obrazek relacji matki i córki, jeszcze raz podkreślę, bardzo trudnej relacji, narażonej na bardzo wiele zakrętów i przeszkód, wymagającej cierpliwości, determinacji oraz tego, co najważniejsze, miłości, wielkiej miłości. To dzięki niej zarówno matka, jak i córka potrafią odnaleźć siebie w sytuacjach najważniejszych, ważnych a nawet tych najbardziej banalnych.

Poprzez rozmowę obu Pań wyłania się ich obrazek, jako kobiet silnych, niezależnych, a nade wszystko bardzo mądrych życiowo, tolerancyjnych i dbających o siebie nawzajem. Odkrywają, myślę także przed sobą, najbardziej intymne zakamarki swoich dusz, pokazują swoje dobre i złe strony wykazując się odwagą, a jednocześnie fundując sobie terapię oczyszczającą, a jednocześnie utrwalającą wzajemne relacje.

Podziwiam Martę Mizuro za odważne pytania. Podziwiam Marię Nurowską i jej córkę za odwagę, szczerość i zaangażowanie w rozmowę. Każda kolejna strona była dla mnie lekcją jak naprawić moje relacje z moją mamą.

Książka jedyna w swoim rodzaju. Dla mam, córek oraz fanek twórczości Marii Nurowskiej. Uniwersalna i ponadczasowa. Można by rzecz „dla każdego coś miłego”. Polecam, bardzo gorąco!

Iwona Migowska