August, wieczna studentka z wyboru i prywatna detektywka z wychowania, przeprowadza się do Nowego Jorku. Byle dalej od matki i jej obsesji na punkcie dawno zaginionego brata. Jednak jak wiadomo, przed przeznaczeniem nie da się uciec, więc dziewczyna szybko wplątuje się w sprawę tajemniczej rezydentki nowojorskiego metra. Tak, to jest dokładnie tak niesamowite, jak się wydaje.

W tej powieści McQuiston poszła o krok dalej i do pogodnej opowieści o queerowym romansie dodała trochę magii. I choć blurb w zasadzie mówi o tym wprost, to i tak dałam się zaskoczyć. Przede wszystkim tym, jak łatwo przyszło bohaterom oswojenie się z tą nietypową sytuacją, w jakiej się znaleźli. Mimo że przypadek Jane – wspomnianej mieszkanki metra – jest totalnie nieprawdopodobny, bohaterowie dość szybko to akceptują. W ramach świata przedstawionego ma to jednak sens. Autorka stworzyła takie postacie, u których przejście do porządku dziennego nad taką anomalią czasowo-przestrzenną jest całkiem wiarygodne. Nie można było spodziewać się po nich innej reakcji.

Skoro przy postaciach jesteśmy. Bohaterowie „One Last Stop” są absolutnie fantastyczni (czasami nawet dosłownie). Wszyscy dają się lubić, mają swoje dziwactwa, czasem zachowują się głupio lub nielogicznie, ale zawsze w dobrej wierze. McQuiston przyłożyła się do ich kreacji. Fakt, że tydzień po lekturze nadal jestem w stanie przypomnieć sobie ich imiona i wyraźnie sobie wyobrazić, najlepiej o tym świadczy. Każdy został opisany w taki sposób, że zapada w pamięć. Najbardziej oczywiście August – główna bohaterka, z której perspektywy uczestniczymy w historii.

Podobało mi się, że choć powieść jest pogodna i ma pozytywne zakończenie, McQuiston nie poszła tropem znanym z Rom-Comów i nie rozwiązywała pojawiających się trudności jednym zdaniem. Zwłaszcza konflikt August z matką dotyczący zadawnionych kwestii, których nie dało się wyjaśnić przez telefon. Całkiem sensownie więc autorka dała im czas na przemyślenie powstałej sytuacji, potem doprowadziła do spotkania, a przy tym, co ważne, to jedno spotkanie to dopiero początek naprawiania ich relacji.

Kolorytu powieści dodaje również środowisko, w którym August znalazła się po przeprowadzce do NY. Ta wyalienowana, przyzwyczajona do samotności autsajderka trafia prosto w ciepłe, opiekuńcze objęcia ekstrawertycznej współlokatorki, która uwielbia się zaprzyjaźniać, wszystkowiedzącego jasnowidza, przesympatycznej drag queen i jej sióstr oraz mrukliwej, ale troskliwej menedżerki kultowej naleśnikarni. W takim towarzystwie nie można długo pozostawać samotnym. Tego właśnie August się uczy – że rodzinę można sobie wybrać i że trzeba czuć się w niej dobrze i bezpiecznie.

Choć główny wątek dotyczy rozkwitającego pierwszego uczucia, tak naprawdę to klasyczna opowieść o dojrzewaniu do podejmowania własnych decyzji, o otwieraniu się na miłość i co za tym idzie, na potencjalne zranienie oraz dbanie o innych bardziej niż o siebie. To historia, po której zrobi się Wam cieplej na sercu i może uśmiechniecie się do siebie, bo przypomnicie sobie, że tacy ludzie istnieją nie tylko na kartach książki.

Ewa Jemioł