Thriller psychologiczny to wymagający gatunek literacki. Aby był udany, pisarz musi zbudować historię, która bez reszty zaangażuje czytelnika. Od takich książek oczekuję przede wszystkim napięcia, które towarzyszy lekturze od pierwszej do ostatniej strony.
Jak zatem w tym kontekście ocenić najnowszą książkę Soni Rosy pod tytułem „Zrobiliśmy coś złego”?  Autorka znana jest już czytelnikom głównie z erotyków. Jak więc poradziła sobie z nowym gatunkiem? Szczerze odpowiem, że ta recenzowana książka raczej mnie nie przekonała. Dlaczego?

Otóż powodów jest kilka. Styl i język autorki są bardzo proste. Oczywiście powoduje to, że książkę szybko się czyta. Istotnie, poświęciłem na nią kilka godzin. Jednak nie oszukujmy się, nie jest to lektura, która wymaga od czytelnika więcej czasu. Po prostu – mówiąc wprost – to nie jest wielka literatura. Dlaczego powieść ta została określona mianem thrillera psychologicznego? Przez większą część lektury czułem się, jakbym czytał erotyk klasy b. Tak naprawdę najbardziej udane są według mnie dwie pierwsze strony. To one budują klimat grozy, są mocnym otwarciem książki i dają nadzieję na równie dobry ciąg dalszy. Niestety ten według mnie nie następuje.

Przede wszystkim temat seksu. Ilość scen erotycznych nagromadzonych w książce jest doprawdy imponująca. Opisy te są dosłowne, wulgarne, niepozostawiające miejsca na jakiekolwiek domysły. Tymczasem może się zdawać, że Sonia Rosa serwuje nam nieprawdopodobne sytuacje, jasno dając do zrozumienia, że jedyną bronią kobiety jest jej ciało. Liczy się tylko ciało i seks, bo tylko dzięki temu kobieta może zdobyć przewagę nad mężczyzną.

Kolejna sprawa to postać głównej bohaterki Zuzanny. Szczerze, to ani przez chwilę nie zapałałem do niej sympatią. To głupiutka trzpiotka, gotowa zrobić niemal wszystko by usidlić bogatego mężczyznę. Otwarcie przyznaje się do tego, że zależy jej przede wszystkim na pieniądzach. Luksus to coś, czego pragnie. Uwodzi w tym celu Adama, który jest jej szefem. Oboje pracują w gabinecie stomatologicznym. Czerpią z życia pełnymi garściami. Jednak pewnego dnia dochodzi do wypadku. Wypadku, po którym nic już nie będzie takie samo.

Zuzanna i Adam będą musieli ponieść konsekwencje swojej decyzji. Jak wiele można poświęcić dla swojego spokoju? Jak daleko posunie się Zuzanna, aby zdobyć to, na czym jej zależy? Czy miłość może przerodzić się w obsesję?

Nie przeczę, że autorka podejmuje w swojej książce ważny społecznie temat – przemocy domowej. Dochodzi do niej w zaciszu czterech ścian, dlatego tak trudno ją dostrzec i zareagować. Upokorzenia mogą trwać latami. Jednak pewnego dnia jedna kropla może przelać czarę goryczy. Co się stanie, gdy ofiara przemieni się w myśliwego?

Oczywiście rozumiem, że to powieść – fikcja literacka. Jednak fabuła, jaką skonstruowała autorka, jest tak niewiarygodna, że trudno „kupić” tę historię. W tym thrillerze psychologicznym mało jest także psychologii. Podczas lektury nie towarzyszyło mi żadne niepokojące uczucie. Czytałem książkę szybko, aby poznać zakończenie, które okazuje się równie niewiarygodne co większość fabuły.

Jednym słowem, jeśli lubicie odważne sceny seksu, dosadny język i krwawą sensację – oto powieść dla was. Nie wiem jednak, czy nazwałbym ją thrillerem psychologicznym, jak chce wydawca. To moje pierwsze czytelnicze spotkanie z Sonią Rosą. Niestety, dla mnie wypadło dość nieprzekonująco. Daję cztery gwiazdki. Ni mniej, ni więcej.

Wojciech Sobański