Sewer Gansowski (1918-1990) Z wykształcenia filolog. Ojciec, pół-Polak, zmarł w 1920 r., matka była represjonowana, aresztowano ją i rozstrzelano w więzieniu. Nim zaczął pisać, imał się najprzeróżniejszych zajęć: był tragarzem, listonoszem, marynarzem.
Wziął czynny udział w II wojnie światowej, zgłosił się ochotniczo do armii w 1941 r. Był snajperem, zwiadowcą w morskiej piechocie, został ciężko ranny w 1942 r. Po powrocie z frontu ukkończył studia filologiczne na uniwersytecie w Leningradzie.

Debiut w fantastyce miał miejsce w 1960 r. – było nim opowiadanie „Гость из каменного века” („Gość z epoki kamiennej”). Specjalizował się w krótkiej formie. Główną tematykę jego tekstów stanowiły spotkania człowieka z niewiadomym: mieszkańcami antyświata, nieznanymi nauce zwierzętami, itp., przy czym jednakowo interesował go opisywany przezeń fenomen, jak i reakcja człowieka na ów fenomen. Ludzi także poddawał eksperymentom, obdarzając ich nadzwyczajnymi cechami: telepatią, zdolnością lewitacji, nadzwyczaj ostrym wzrokiem albo geniuszem, „nabytym” drogą chirurgiczną.

Tom Wieża to jeden z dwóch obszernych tomów, w których przedstawimy najlepsze dokonania Gansowskiego.

ZAWARTOŚĆ
1. Wieża (tł. Witold Jabłoński)
2. Dzień gniewu (tł. Irena Lewandowska)
3. Poligon (tł. Witold Jabłoński)
4. Głos (tł. Iwona Czapla)
5. Instynkt? (tł. Witold Jabłoński)
6. Kroki w nieznane (tł. Jerzy Litwiniuk) [nazwiska tłumacza w książce brak]