Książka Billy’ego Grahama, jedno z wczesnych i ważnych dzieł tego autora. Wydana została w 1953, a zrewidowane i rozszerzone wydanie ukazało się w 1984. W języku polskim została wydana w 1966 roku przez wydawnictwo Słowo Prawdy. Według redakcji wydawnictwa książka przeznaczona jest dla każdego, kto szuka rozwiązania problemów duchowych[1].

Książka stała się bestsellerem na rynku amerykańskim. Do końca 1955 sprzedana została w nakładzie 500 tysięcy egzemplarzy i przetłumaczona na 15 języków[2]. Do 1974 sprzedana została w nakładzie ponad 2 milionów i przetłumaczona na 38 języków[3][4][5].

Książka dzieli się na trzy części, które zostały zatytułowane: „Problem”, „Rozwiązanie”, „Rezultat”. Każda z części składa się z sześciu rozdziałów[6]. W książce tej Graham stwierdza, że w tradycyjnej nauce chrześcijańskiej najtrudniejszą do zaakceptowania doktryną jest piekło. Piekło jego zdaniem oznacza separację od Boga. Przypuszcza, że do piekła pójdą ci, którzy świadomie odrzucają Chrystusa[7]. Graham zajmuje się analizą procesu nawrócenia, jego zdaniem w procesie tym uczestniczą emocje, intelekt i wolna wola. Jednak emocje mogą być fałszywe. Nawrócenie oznacza, że człowiek uznaje Chrystusa za swego Pana, któremu całkowicie się poddaje[8].

Harold Bloom, amerykański krytyk literacki, porównuje książkę do Mere Christianity C.S. Lewisa (1944), zaznaczając przy tym, że dzielą ją od niej „lata świetlne”. Książka Grahama tchnie optymizmem i pisana jest językiem zrozumiałym dla przeciętnego odbiorcy. Książka Lewisa jest chwalona głównie przez fundamentalistów, podczas gdy książka Grahama dociera do szerszego kręgu chrześcijan.