Od początku śledzę zmagania literackie Pawła Nowaka. I o ile po "Moście Ikara" wydawał mi się wspinać na wyższy poziom operowania słowem pisanym, to w tej powieści poległ. Niestety. Na szczęście nie warsztatowo, bo stwierdzam w oparciu o swe skromne możliwości postrzegania, że w sferze posługiwania się językiem następuje progres, to - znów niestety - fatalnie jest pod względem budowania tempa i napięcia. powieść jest po prostu przegadana, sytuacje wloką się jak... (aż brak mi porównań, bo nie chce się odnosić do słów jednego wieszcza o twórczości drugiego),słowem, wieje nudą. Przez to historia staje się niewiarygodną. Mam jednak wciąż nadzieję, że następne powieści Pawła Nowaka nie będą się kręciły wciąż wokół tego samego i tych samych postaci, a staną się po prostu lepsze. Tej zdecydowanie nie polecam, choć pewnie zdecydowanych fanów Autora taka opinią nieco oburzę.

Od początku śledzę zmagania literackie Pawła Nowaka. I o ile po "Moście Ikara" wydawał mi się wspinać na wyższy poziom operowania słowem pisanym, to w tej powieści poległ. Niestety. Na szczęście nie warsztatowo, bo stwierdzam w oparciu o swe skromne możliwości postrzegania, że w sferze posługiwania się językiem następuje progres, to - znów niestety - fatalnie jest pod...

Ostania część dosłownie mnie zmiażdżyła.
Ból jaki w tej części został opisany oraz zrozumienie przeszło moje oczekiwania. Dorota piękna postawa , piękna przemiana . W końcu Kobieta zrozumiała swoje błędy i zaczęła żyć swoim życiem a nie Cudzym. Grzegorz też nie łatwą przeszedł drogę. Moim zdaniem miał ją najcięższą. Tyle ludzi , których kochał i stracił to niewyobrażalna strata . Pięknie sobie radził, byłam z niego dumna. Zakończenie jak zwykle wbiło mnie w fotel , bo miałam przeczucia co do Grzesia ale ta nadzieja była. Na tej części wylałam łzy, dosłownie leciały mi po policzkach . Nie mogłam się uspokoić. Tak na mnie ta część wpłynęła. Uzmysłowiła mi wiele , ukazała coś co było we mnie ukryte mocno . Pewnie dlatego tak ona mnie zabolała . Chciałabym by wszyscy mieli szczęśliwe życie, niestety nie zawsze tak jest jak chcemy .

Autor w tej części skupił się na nowej drodze życia właśnie Doroty , Grzegorza i Magdy .
Magdy przyjaciółki Grześka z lat młodości i po dzień obecny tak na prawdę.

Uwielbiam tę część. Niesie duże przesłanie . Skłania do refleksji nad życiem. Nad wszystkim co się dzieje wokół nas .

Polecam wam z całego serca te trzy książki autora, zasługują na dobre słowa .

Poruszająca, dająca do myślenia bardzo życiowa opowieść. Jest również bolesna i nie każdy zniesie ten ból w niej . Jednak warto przeczytać!

Ostania część dosłownie mnie zmiażdżyła.
Ból jaki w tej części został opisany oraz zrozumienie przeszło moje oczekiwania. Dorota piękna postawa , piękna przemiana . W końcu Kobieta zrozumiała swoje błędy i zaczęła żyć swoim życiem a nie Cudzym. Grzegorz też nie łatwą przeszedł drogę. Moim zdaniem miał ją najcięższą. Tyle ludzi , których kochał i stracił to...

Trzecia część historii jest tylko trochę lepsza niż druga.
Czytając ją miałem wrażenie jakbym oglądał jakąś kiepską telenowelę. Wątki mocno naciągane, mam wrażenie że niespójne, lub na granicy z pozostałymi dwiema częściami historii. Próba wytłumaczenia na siłę dalszych losów bohaterów przy pomocy listów pod koniec książki powoduje, że odbiór całości i wiarygodność znacząco spada.
Pokładałem wielkie nadzieje w całej serii, jednak dotkliwie się rozczarowałem.

Trzecia część historii jest tylko trochę lepsza niż druga.
Czytając ją miałem wrażenie jakbym oglądał jakąś kiepską telenowelę. Wątki mocno naciągane, mam wrażenie że niespójne, lub na granicy z pozostałymi dwiema częściami historii. Próba wytłumaczenia na siłę dalszych losów bohaterów przy pomocy listów pod koniec książki powoduje, że odbiór całości i wiarygodność...

Trzecia książka z tej serii. Bardzo mnie wciągnęła, słuchałem i czytałem z przejęciem, ciekawy jak potoczą się losy bohaterów. Rzadko zdarza się bym zarywał noce na jakąś książkę, ta była tego warta.

Trzecia książka z tej serii. Bardzo mnie wciągnęła, słuchałem i czytałem z przejęciem, ciekawy jak potoczą się losy bohaterów. Rzadko zdarza się bym zarywał noce na jakąś książkę, ta była tego warta.

Paweł jak zawsze potrafi wprowadzić czytelnika w nastrój który będzie przeplatany: radością - smutkiem/ szczęściem - tragedią/ nową szansą - nagłym upadkiem. " ... Nowy początek pokazuję nam jak życie jest na prawdę kruche...
P.s
Jeżeli jednak chodzi o tą pozycję, mimo usilnych prób nie byłem w stanie jej przeczytać na "jednym wdechu" * musiałem po prostu ochłonąć aby ponownie wejść w tą historię tak wielu ludzi.

Paweł jak zawsze potrafi wprowadzić czytelnika w nastrój który będzie przeplatany: radością - smutkiem/ szczęściem - tragedią/ nową szansą - nagłym upadkiem. " ... Nowy początek pokazuję nam jak życie jest na prawdę kruche...
P.s
Jeżeli jednak chodzi o tą pozycję, mimo usilnych prób nie byłem w stanie jej przeczytać na "jednym wdechu" * musiałem po prostu ochłonąć aby...

“Nasze życie to tylko epizody, rozdziały ciągle niedokończonej powieści, ale to my jesteśmy autorami tej książki, to my dopisujemy do niej nowe wątki i osoby”.

Z przyjemnością i ciekawością ponownie wróciłam do dobrze mi znanych bohaterów. “Cudze życie. Nowy początek” to udana kontynuacja “Cudzego życia”. Obok dobrze nam znanych bohaterów pojawiają się nowe postacie. Grzegorz postanawia zostawić za trudną przeszłość zacząć wszystko od nowa. Jednak ta, tak łatwo nie odpuszcza. Magda miota się między przyjaźnią a miłością, a dług wdzięczności, który ma do spłacenia, nie daje o sobie zapomnieć. Dorota podjęła ważne życiowe decyzje. Czy zaakceptuje zmiany, jakie nastały w jej życiu? I Wiktor, bezczelny, arogancki, natrętny facet, który skutecznie potrafi namieszać w życiu innych.

Tak trudno czasami zrozumieć samego siebie, a co dopiero innych. Fabuła ciekawie poprowadzona, dotyka pokomplikowanych relacji między ludzkich i ważnych życiowych zagadnień. Czuć szczerość i realizm opowiedzianej historii. Autor z łatwością i empatią oddaje emocje, jakie stają się udziałem naszych bohaterów. W ich życiu dzieje się, oj dzieje. Każdy z nas ma prawo do życia po swojemu, kochać i być kochanym. Nasze przekonanie o słuszności, nieomylności, łatwość, z jaką oceniamy i krytykujemy innych. Wytykanie błędów, a sami często mamy niejedno za uszami. Podejmowanie trudnych decyzji, mierzenie się z ich konsekwencjami. Ból, cierpienie, trudność zaakceptowania nowych sytuacji, brak tolerancji, zakłamanie, egoizm, życie cudzym zamiast własnym życiem. Powieść całkowicie przykuwa uwagę, śmiejemy się, odczuwamy smutek, łezka płynie, chwilami brak słów na jakikolwiek komentarz. Trudna i piękna jednocześnie.

Poruszająca, dająca do myślenia, życiowa opowieść. O braku akceptacji, ingerowaniu w życie innych, o tym, że zamiast żyć własnym życiem, żyjemy cudzym, przyjaźni, miłości, dawaniu drugiej szansy, nieuchronnych zmianach, jakie niesie codzienność. Bardzo polecam, historia otwiera oczy, pozwala spojrzeć z większą wrażliwością na zwykłą, czy niezwykłą ludzką inność.

https://tatiaszaaleksiej.pl/cudze-zycie-nowy-poczatek/

“Nasze życie to tylko epizody, rozdziały ciągle niedokończonej powieści, ale to my jesteśmy autorami tej książki, to my dopisujemy do niej nowe wątki i osoby”.

Z przyjemnością i ciekawością ponownie wróciłam do dobrze mi znanych bohaterów. “Cudze życie. Nowy początek” to udana kontynuacja “Cudzego życia”. Obok dobrze nam znanych bohaterów pojawiają się nowe postacie....

Tym razem nie rozczarowałem się jak z poprzednim tomem. Czytając dało się wyczuć klimat i energię "Mostu Ikara" co jest zdecydowanie na plus. Dobrze poprowadzona historia oraz zakończenia.
Podsumowując całą serię: świetny początek, środek nieco kulawo i zakończenie znów dobrze.

Tym razem nie rozczarowałem się jak z poprzednim tomem. Czytając dało się wyczuć klimat i energię "Mostu Ikara" co jest zdecydowanie na plus. Dobrze poprowadzona historia oraz zakończenia.
Podsumowując całą serię: świetny początek, środek nieco kulawo i zakończenie znów dobrze.

Z każdej strony " wylewają" się emocje, a z moją wrażliwością leja się łzy. W moim dorobku czytelniczym mam sporo przeczytanych książek. Części nawet nie pamiętam, a część jest po prostu nie do zapomnienia. Takie książki są Pawła Nowaka. Ja z tej historii wyciągnę wnioski, bo nie jest to pusta opowieść o gejach. Jak to ja, oczywiście o treści nie będzie nic. Tylko moje przemyślenia. Nasze życie emocjonalne niczym się nie różni. Też mamy swoje radości i smutki. Jesteśmy ludźmi. Chcemy kochać i być kochani. Co za różnica kogo. Pragniemy akceptacji, nie chcemy być oceniani. Powinniśmy pamiętać, że to co nam wydaje się dobre dla nas niekoniecznie musi być dobre dla kogoś innego. Żyjąc cudzym życiem wyrządzamy krzywdę SOBIE. Każdy powinien żyć własnym, które nie zawsze jest proste, bo przecież każdy mierzy się ze swoimi problemami. Nie zawsze trzeba być w nich jednak samemu.
W historii Antka, Grzegorza, Doroty, Magdy, Wiktora, Huberta i jeszcze kilku bohaterów zawarte jest tyle mądrych myśli. Jedna jest tak bardzo oczywista, a tak często zapominana. "Możesz w życiu upaść wiele razy, ważne, żebyś wiedział, kiedy chwycić kogoś za rękę, kto pomoże Ci wstać. Nigdy nie lekceważ tego, kogo spotkasz na swojej drodze,,
Z całego serca polecam Wam tę historię, warta jest uwagi i przeczytania.

Z każdej strony " wylewają" się emocje, a z moją wrażliwością leja się łzy. W moim dorobku czytelniczym mam sporo przeczytanych książek. Części nawet nie pamiętam, a część jest po prostu nie do zapomnienia. Takie książki są Pawła Nowaka. Ja z tej historii wyciągnę wnioski, bo nie jest to pusta opowieść o gejach. Jak to ja, oczywiście o treści nie będzie nic. Tylko moje...

Czy zdarzyło wam się płakać podczas czytania? Jaka książka wycisnęła z was morze łez?

Przy recenzji „Cudzego życia” napisałam, że jest ona dojrzałą emocjonalnie książką. „Cudze życie. Nowy początek” to jeszcze lepsza pozycja. Chciałabym napisać, że ta powieść jest cudowna i, żebyście już wiedzieli, o co mi chodzi, jak ją przeżywałam, ale wiem, że to nie wystarczy. Jestem zdumiona wrażliwością autora. Widać, że warsztat pisarski uległ zmianie i jestem przekonana, że kolejne jego „dziecko” będzie warte każdej złotówki.

Ponowne spotkanie z Grzegorzem, Dorotą, Magdą i innymi nowymi postaciami. Nie powiem, że ta książka należy do łatwych, bo wcale taka nie jest, trudy ludzkiego życia są namacalne, a przeszłość daje o sobie znać w najmniej oczekiwanym momencie.

„Życie nigdy nie będzie proste. Ci, co myślą, że takie jest, nigdy tak naprawdę go nie poznali”.

Autor zafundował nam bohaterów, z którymi trudno się rozstać. Pierwszy z nich to Antek z „Mostu Ikara”, chłopak szukający akceptacji, zrozumienia i miłości, drugi zaś to Grzegorz, dojrzały mężczyzna, który przeżył wiele, ale los go nie oszczędza. Jak sobie poradzi?

Często ludzie żyją cudzym życiem, nie zastanawiając się nad swoim. Nie patrzymy na własne popełniane błędy, tylko na czyjeś i próbujemy je rozwiązać, aby żyło nam się lepiej. Czy tak powinno być? „Chcieliśmy zmienić cudze życie, aby nasze stało się prostsze!”. Zapominamy o naszych bliskich i ich potrzebach, nie zwracamy na nich uwagi, bo interesujemy się cudzymi. Najbardziej irytującą postacią była dla mnie Magda, która za wszelką cenę chciała ułożyć życie Grzegorzowi, uszczęśliwić na siłę, a nie patrzyła na własne dzieci, nie wiedziała nawet, na jakim kierunku studiuje jej syn Szymon. Nie widziała swoich złych czynów ani krzywd, jakie wyrządza innym. „[...] im bardziej chcemy dobrze dla kogoś, tym mniej zdajemy sobie sprawę z tego, ile szkód przy tym możemy wyrządzić, bo nie każde nasze działanie będzie odebrane jako właściwe”.

Wiktor jest negatywną postacią w całej tej historii i przysporzył wiele kłopotów w życiu byłego kochanka. Grzegorz nie spodziewał się, że znów go zobaczy i nie wiedział, jakie konsekwencje z tego spotkania wynikną. Czasem los podrzuca nam osoby, dzięki którym możemy spojrzeć na świat i w głąb siebie, nawet jeśli są to ludzie z niezbyt dobrymi intencjami.

Hubert, choć krótko o nim było, to dużo wniósł do fabuły. Dziewiętnastolatek nie miał w życiu lekko i aż ciężko uwierzyć w to, co sam przeżył w dzieciństwie.

„Nasze życie to tylko epizody, rozdziały ciągle niedokończonej powieści, ale to my jesteśmy autorami tej książki i to my dopisujemy do niej nowe wątki i osoby”.

Podsumowując, książka złamała mi serce, ale wiem, że tak musiało być, a ja nie mam na to wpływu. Mądra i uczuciowa, która zostanie ze mną na długie lata. Dziękuję autorowi za emocje i refleksje na temat sensu życia. Chapeau bas, @zwyczajnychlopak!

Kochani, bądźmy wszyscy tolerancyjni. Miłość do drugiego człowieka jest wspaniała, niezależnie od płci. Gorąco polecam twórczość Pawła Nowaka. 🌈❤️

Czy zdarzyło wam się płakać podczas czytania? Jaka książka wycisnęła z was morze łez?

Przy recenzji „Cudzego życia” napisałam, że jest ona dojrzałą emocjonalnie książką. „Cudze życie. Nowy początek” to jeszcze lepsza pozycja. Chciałabym napisać, że ta powieść jest cudowna i, żebyście już wiedzieli, o co mi chodzi, jak ją przeżywałam, ale wiem, że to nie wystarczy. Jestem...

„Cudze życie. Nowy początek” to niesamowicie poruszająca i wzruszająca książka Pawła Nowaka, w której zetknięci zostajemy z dalszymi losami wcześniej poznanych bohaterów. To moment, w którym zostajemy zaprowadzeni na skraj przepaści i sami musimy zdecydować, czy skoczymy, czy też nie. To także opowieść, która zmusza czytelnika do zastanowienia się nad własnym życiem i znaczeniem każdego momentu w nim.

Najważniejszymi w tej części są trzy postacie: Grzegorz, Dorota i Magda. Mimo, że występują również osoby poboczne, które mają znaczenie dla całości opowieści, to właśnie życie tej trójki ich najboleśniej doświadcza. Grzegorz każdego dnia na nowo zadręcza się myślami o Antku, i choć próbuje szukać szczęścia i miłości, to te najwidoczniej nie są mu pisane. Magda, której miłość do Grzegorza z dnia na dzień tylko się pogłębia, znajduje powierniczkę w Dorocie, co prowadzi do stworzenia ciekawej relacji. Jednak te wszystkie wątki przy zakończeniu bledną. To, co autor zafundował nam na ostatnich stronach książki sprawiło, że w pierwszym momencie miałam ochotę napisać do Pawła i zwyzywać go, że tak się nie robi, że to niesprawiedliwe. Jednak po pewnym czasie doszło do mnie, że właśnie tak musiało być, że każdy bohater odnalazł to swoje własne życie w inny sposób.

Dodatkowo styl pisania autora jest wciągający, a język prosty, co sprawia, że powieść jest przystępna dla różnych czytelników. Wartka narracja sprawia, że bardzo trudno oderwać się od lektury, a emocjonalne opisy i rozrywające serce dialogi dodają książce autentycznego charakteru. Zdecydowanie na plus dla mnie jest oznaczenie wiekowe na okładce książki +18. Bez trudu można się dzięki temu zorientować, że nie jest ona odpowiednia dla młodszych czytelników, choćby ze względu na mocne sceny seksualne.

Podsumowując „Cudze życie. Nowy początek” to pozycja, która porusza, inspiruje i skłania do głębszych przemyśleń. Paweł Nowak stworzył dzieło, które zostaje z czytelnikiem na długo po zakończeniu lektury. Polecam ją wszystkim, którzy pragną zastanowić się nad sensem istnienia poprzez pryzmat niezwykłych bohaterów i niepowtarzalnej historii.

„Cudze życie. Nowy początek” to niesamowicie poruszająca i wzruszająca książka Pawła Nowaka, w której zetknięci zostajemy z dalszymi losami wcześniej poznanych bohaterów. To moment, w którym zostajemy zaprowadzeni na skraj przepaści i sami musimy zdecydować, czy skoczymy, czy też nie. To także opowieść, która zmusza czytelnika do zastanowienia się nad własnym życiem i...