Co może skrywać na swoich kartach pięknie wydana książka, ale mająca zaledwie 129 stron? Okazało się, że jedną z najlepszych książek tego roku!

Fabuła opowiada nocną przygodę dwunastoletniego Tobiasza. Historia z pozoru jest bardzo zwyczajna, rodzice chłopca wychodzą nocą na przyjęcie, a on musi zaopiekować się swoją młodszą, płaczącą siostrą do czasu, aż zjawi się opiekunka. Tobiasz pod wpływem złych emocji wypowiada bardzo niebezpieczne życzenie i od tego momentu wieczór zaczyna przemieniać się w koszmar.

Po pierwszych kilku stronach nastawiona byłam na lekką książkę dla dzieci, którą rodzice będą czytać dzieciom przed snem, ku przestrodze. Dość szybko doszło do mnie, że w swojej ocenie bardzo się pomyliłam, bo oto przed sobą mam najprawdziwszy horror dla dzieciaków! W sumie dla dużych boipup również 😁.

Pan Szymon, swoją niesamowicie plastyczną narracją nakreślił wspaniałe obrazy koszarów. Wstrętny Kołysacz ma moim zdaniem potencjał aby stać się bohaterem horrorów dla dojrzałych czytelników. Ja już nawet widzę, jego adaptacje na Netflixie! Natomiast kołysanek długo jeszcze nie wybaczę autorowi, czytając o nich miałam wrażenie, że po mnie pełzają 😳.

"Opowieść północna" to wspaniała książka, nie koniecznie do czytania przed snem, ale jak każda szanująca się książka dla dzieci, ma w sobie bardzo ważne przesłanie. Narracyjnie poprowadzona jest genialnie, autor ma styl niesamowicie lekki, humorystyczny, dzięki temu możemy złapać oddech na chwilę od wizji Kołysacza. Dialogi również są świetnie poprowadzone, ja od siebie książkę Wam gorąco polecam.

Co może skrywać na swoich kartach pięknie wydana książka, ale mająca zaledwie 129 stron? Okazało się, że jedną z najlepszych książek tego roku!

Fabuła opowiada nocną przygodę dwunastoletniego Tobiasza. Historia z pozoru jest bardzo zwyczajna, rodzice chłopca wychodzą nocą na przyjęcie, a on musi zaopiekować się swoją młodszą, płaczącą siostrą do czasu, aż zjawi się...

Komu mógłbym polecić tę książkę?

„Opowieść Północna” jest, w mojej ocenie, skierowana głównie do dzieci do 12 roku życia, i to takich, które, póki co, książek za bardzo nie czytały. Tak bym to określił, oczywiście wahania zawsze mogą się pojawić. Np. dla mnie, czyli 17-latka, w niektórych miejscach było już byt infantylnie, może trochę zbyt baśniowo. Ale ja tego nie interpretuje jako słabą stronę książki. Zwyczajnie ja nie jestem jej docelowym odbiorcą, a dla osób kilka lat młodszych ode mnie rzeczy, które ja postrzegam jako wady, mogą być plusami.

Całą recenzję „Muli” przeczytacie w 18. numerze magazynu Hipogryf

Komu mógłbym polecić tę książkę?

„Opowieść Północna” jest, w mojej ocenie, skierowana głównie do dzieci do 12 roku życia, i to takich, które, póki co, książek za bardzo nie czytały. Tak bym to określił, oczywiście wahania zawsze mogą się pojawić. Np. dla mnie, czyli 17-latka, w niektórych miejscach było już byt infantylnie, może trochę zbyt baśniowo. Ale ja ...

"Daj mi ją, a ukoję jej płacz... Będę kołysał, kołysał aż po świata kres."

Super to była przygoda. Przede wszystkim bardzo zabawna, ale też naprawdę straszna momentami, dlatego mam problem z odpowiednią kategorią najmłodszych czytelników...

Było tez inteligentnie, poczucie humoru na innym poziomie, więc też nie wiem, jak odbiorą je młodsze dzieciaki, ale jak dla mnie rozrywka na plus 👍

Tobi, jego malutka siostra Sara, Madame - Córka Wysokiego Rodu Korsarz Północnego Nieba Pani nad Czwartym Domem, poczciwy Trzaskoszczęk, który tylko wygląda przerażająco no i NAPRAWDĘ przerażający Kołysacz! To wszystko w rzeczywiście Nawiedzonym Domu!

Klimatyczna, obrazowa, krótka, ale treściwa i soczysta, mega stymulująca wyobraźnię.

Oczywiście z morałem.

Czytać TYLKO po zmroku!

"Daj mi ją, a ukoję jej płacz... Będę kołysał, kołysał aż po świata kres."

Super to była przygoda. Przede wszystkim bardzo zabawna, ale też naprawdę straszna momentami, dlatego mam problem z odpowiednią kategorią najmłodszych czytelników...

Było tez inteligentnie, poczucie humoru na innym poziomie, więc też nie wiem, jak odbiorą je młodsze dzieciaki, ale jak dla mnie...

Taka w sumie króciutka opowiastka. Nic spektakularnego. ☺️

Taka w sumie króciutka opowiastka. Nic spektakularnego. ☺️

"Opowieść Północna" Szymona Kruga to opowieść fantastyczna z elementami grozy, w której bohaterowie zostają wciągnięci w niebezpieczną rozgrywkę z magicznymi siłami.
 
Szymon Krug - podlaski pisarz. Pracuje od wczesnych godzin rannych po późne popołudnia, za to wieczory spędza, snując się po rzadko uczęszczanych drogach. Zanim napisał swoją pierwszą książkę, pracował jako ogrodnik, model, koordynator imprez, budowlaniec, a także w biurze. Lubi burze, nosić garnitur, nie słodzi kawy i jeszcze nic nie wygrał. Mieszka z dwoma kotami w domu nieopodal lasu 

Tobi przeprowadza się wraz z rodziną do starego domu za wsią na Północy kraju.

Chłopiec nie przepada zarówno za nowym lokum, jak i powodem przeprowadzki - siostrą Sarą. Gdy pewnego wieczoru rodzeństwo zostaje samo w domu, zirytowany nieustannym płaczem Sary Tobi wypowiada słowa: „Czy ktoś mógłby ją w końcu uciszyć“, i nagle w całym domu zapada cisza. Nie zastanawiając się ani chwili, pędzi do pokoju siostry i nad łóżeczkiem dostrzega przedziwną postać... Jeszcze nie przypuszcza, że będzie to tylko początek lawiny wydarzeń i pomieszania światów, które wciągną rodzeństwo w niebezpieczną rozgrywkę z magicznymi siłami.

Jaki demoniczny plan rodzi się w czterech ścianach Północnego domostwa? Jakie tajemnice skrywają w sobie mroczni lokatorzy?

Nie jest prawdą, że w naszym kraju nie ma pisarzy, po których książki warto sięgać. Do grona autorów, których twórczość z całą pewnością warto śledzić, właśnie dołącza Szymon Krug. 
 
Dom, w jakim mieszka dwunastoletni Tobi wraz z młodszą siostrą i rodzicami, to ponure miejsce. Stoi za wzgórzami, w osamotnieniu, pośród drzew w podeszłym wieku. Nie jest wart pozazdroszczenia. Jest za to nie na czasie, nawet jak na stare nieruchomości za wsią. I zawsze spoglądając w puste okna budynku, człowieka nawiedza dziwne uczucie niepokoju. Tak, ten dom to jedno z tych przygnębiających miejsc, które zawsze stoją puste i niechciane. Prawie zawsze. Tobi i jego rodzice zamieszkali w nim ze względu na jego młodszą siostrę, Sarę. Dziewczynka jest chorowita, więc dla jej zdrowia przeprowadzili się na północ. Tobi nienawidzi swojego nowego domu. Tak samo nie lubi swojej małej siostrzyczki. Pewnego wieczoru rodzice postanawiają zostawić ich bez opieki. Wówczas czara bezradności i żalu zostaje przelana. Tobi, chcąc uspokoić swoją siostrę, wypowiada na głos słowa, których nie powinien mówić, w ten sposób zapraszając do domu starą, mroczną istotę z krawędzi świata. Od tego momentu jego siostra, jest w wielkim niebezpieczeństwie. Na szczęście dzieci nie są całkiem same. Tobiemu przychodzą na pomoc istoty, o których istnieniu nawet nie wiedział, a już na pewno nie sądził, że mieszkają wraz z nim w domu. Madame Sandra Ettling, Córka Wysokiego Rodu, Pani nad Czwartym Domem, budząca lęk i trwogę Korsarz Północnego Nieba. Niedoceniona artystka, muzyczka i malarka, a także Trzeskoszczęk, strach, którego zawsze pełno w starych domach.
 
Warto zważać na to, o co się prosi, szczególnie w północną noc. W końcu nie wiadomo, kto się nam przysłuchuje.

Książka "Opowieść Północna" autorstwa Szymona Kruga to historia niosąca za sobą przesłanie, skierowane do młodszego grona odbiorców. Metafora, która pokazuje, że na swoje słowa trzeba zważać. W końcu słowa nierzadko wypowiedziane w gniewie mogą nieść za sobą okrutne konsekwencje, które trudno cofnąć. Udowadniająca, że mimo różnic, jakie istnieją względem nas, rodzeństwem i rodzicami, rodzina jest nam bliższa, niż momentami może się zdawać. Za to dom, to miejsce, które warto doceniać. To też historia o mierzeniu się z własnymi słabościami i wadami, które rzutując na nasze zachowanie, sprawiają, że czasem zapomina się o pewnych istotnych i dobrych rzeczach. Z przewodnim bohaterem opowieści Tobim, młodemu czytelnikowi nie trudno będzie znaleźć nić porozumienia. Chłopiec jest utożsamieniem dzieci w jego wieku. Za to Madame Sandra Ettling to awanturnicza złośnica, doskonale władająca szablą, jak również słowem. Jest jeszcze Trzeskoszczęk. On, jak to na strach przystało, jest ucieleśnieniem wszelakich lęków. I ta oto gromadka, zupełnie niepasujących do siebie postaci, stawia czoła złu w najczystszej postaci. Ich przygoda jest jak ze złego snu. Mająca miejsce w nadszarpniętym zębem czasu domu, późną jesienią, wieczorem, jak również nocą, podczas której rzeczywistość przeplata się ze światem fikcji. Szymon Krug tworząc swoje dzieło, czerpał garściami inspiracje z klasycznych książek dla dzieci, przetwarzając powszechnie znane motywy w swoje własne koncepcje. I choć książka nie jest długa, autorowi udało się zapełnić ją zaskakująco dużą ilością zdarzeń. Emocji przyspieszających bicie serca nie brakuje.
 
Pisząc o "Opowieści Północnej" autorstwa Szymona Kruga nie można nie wspomnieć o oprawie samej publikacji. Wszakże została ona idealnie dopasowana do klimatu, jaki panuje w opowiadanej historii. Ciemnozielone plamy na marginesach stron i czarno-białe ilustracje, oprawione w twardą oprawę, na której ukazano bohaterów powieści na tle starego, rozpadającego się domostwa w otoczeniu zielonego nieba, świetnie ze sobą współgrają. 

"Opowieść Północna" od Szymona Kruga to przemyślana i wciągająca historia, którą warto poznać. Odpowiednia dla osób w wieku przewodniego bohatera, a także młodszych odbiorców.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję redakcji portalu Sztukater.pl

"Opowieść Północna" Szymona Kruga to opowieść fantastyczna z elementami grozy, w której bohaterowie zostają wciągnięci w niebezpieczną rozgrywkę z magicznymi siłami.
 
Szymon Krug - podlaski pisarz. Pracuje od wczesnych godzin rannych po późne popołudnia, za to wieczory spędza, snując się po rzadko uczęszczanych drogach. Zanim napisał swoją pierwszą książkę, pracował jako...

Mamy nastolatka, stary, zaniedbany dom, zimę i mrok ... a potem rodzice wychodzą z domu i młody Tobi zostaje sam. Na dodatek musi opiekować się młodszą siostrą, która doprowadza go do szału. To właśnie ten konflikt rodzeństwa sprowadza na młodego bohatera całe pasmo nieszczęśliwych wydarzeń. Kiedy pojawiają się postacie rodem z "Alicji w Krainie Czarów", zaczyna się niezła przygoda.
Przygoda, która powinna zaciekawić nastolatków lubiących mieszankę grozy i fantastyki. Są momenty podnoszące tętno, są momenty parskania śmiechem. Całość spina się w ciekawą i niosącą przesłanie historię. Ta, dla nastolatka wrzuconego w nową sytuację, powinna dać nieco do myślenia.
Książka ładnie wydana, cieszy oko, daje płaszczyznę do rozmowy na tematy odpowiedzialności za drugą osobę, czym jest odwaga i jak radzić sobie z trudnościami losu. Rzeczami na które mamy wpływ i na które nic nie możemy poradzić. Z punktu widzenia dorosłego, książka dobrze skonstruowana dla nastolatka. Nie za trudna, nie za długa, ciekawa historia której można dać się pochłonąć.

Mamy nastolatka, stary, zaniedbany dom, zimę i mrok ... a potem rodzice wychodzą z domu i młody Tobi zostaje sam. Na dodatek musi opiekować się młodszą siostrą, która doprowadza go do szału. To właśnie ten konflikt rodzeństwa sprowadza na młodego bohatera całe pasmo nieszczęśliwych wydarzeń. Kiedy pojawiają się postacie rodem z "Alicji w Krainie Czarów", zaczyna się niezła...

Tobi ma 12 lat i od trzech miesięcy mieszka w starym domu. Gdy jego rodzice wychodzą, zostaje sam wraz z niespełna roczną siostrą. Dziewczynka zaczyna płakać i chłopiec nie wie, jak sobie z tym poradzić. Wypowiada więc słowa, których wkrótce pożałuje, a następnie odkrywa, że jego czteroosobowa rodzina to nie wszyscy mieszkańcy domu.

Sięgając po „Opowieść północną”, miałam nadzieję na książkę grozy dla młodszych czytelników w stylu „Trylogii mgły” Zafona. Czyli na coś klimatycznego i stosunkowo poważnego, z faktycznymi horrorowymi scenami. W praktyce okazało się, że jest to po prostu książka fantasy z akcją osadzoną w starym domu, w którą kompletnie nie jestem w stanie uwierzyć.
Mój problem dotyczy już samego początku tej książki. Rodzice Tobiego troszczą się i o chłopca, i o swoją córkę. Specjalnie dla niej wyprowadzili się na wieś. Ale wychodząc na zaplanowaną imprezę, zostawiają go samego z niespełna rocznym dzieckiem, bez nagłego powodu (np. spóźnienie opiekunki). Co prawda, jest mowa o jakiejś osobie, która ma się nimi zajmować, ale to było zbyt mało, abym w ogóle była w stanie uwierzyć w coś takiego.
I to najzwyczajniej w świecie sprawiło, że ja, zamiast skupić się na fabule, skupiałam się na problemie, który dosłownie można było załatwić kilkoma zdaniami dialogowymi.
Jeśli już jednak przymknę na to oko, to dostaję książkę, która jest w swojej kategorii po prostu w porządku. Nie czuje, aby była szczególnie kreatywna, ale generalnie to po prostu przygodówka, z magicznymi bohaterami, w której dużo się dzieje. Nie uwielbiam jej, nie była dla mnie szczególnie interesująca, ale wydaje mi się, że młodszy odbiorca będzie się tą historią po prostu cieszył.
Szczególnie że książka jest ładnie wydana, co w przypadku książek dla tych nieco młodszych czytelników jest niezmiernie istotne. Ma twardą oprawę, ilustracje, czy zielone elementy wewnątrz. Pod tym względem doskonale nadaje się więc na prezent i tutaj nie mam jej kompletnie nic do zarzucenia.
Nie znam być może zbyt wielu książek fantastycznych dla tego przedziału wiekowego, ale to porównanie, które mam, powala mi ją uplasować gdzieś na poziomie miłego przeciętniaka. Jeśli więc ktoś szuka do swojej biblioteczki z jakiegokolwiek powodu takiej książki to jak najbardziej, można się w nią zaopatrzyć. Ale nie jest to historia, którą polecałabym zawsze, niezależnie od sytuacji.

Tobi ma 12 lat i od trzech miesięcy mieszka w starym domu. Gdy jego rodzice wychodzą, zostaje sam wraz z niespełna roczną siostrą. Dziewczynka zaczyna płakać i chłopiec nie wie, jak sobie z tym poradzić. Wypowiada więc słowa, których wkrótce pożałuje, a następnie odkrywa, że jego czteroosobowa rodzina to nie wszyscy mieszkańcy domu.

Sięgając po „Opowieść północną”, miałam...

"Przyjdź po nią, jeśli starczy Ci odwagi."
*
"Opowieść Północna" to książka, która pomimo niewielkiej objętości naprawdę mnie zaskoczyła — i to rzecz jasna pozytywnie!
*
Historia Tobiego, jest wciągająca, pełna akcji oraz co najważniejsze za mroczną (naprawdę mroczną) oprawą kryje nie jeden morał. Jak dla mnie to świetna propozycja zarówno dla starszych czytelników, jak i dla dzieci — może nie dla najmłodszych, ponieważ niektóre opisy i nawet u mnie wywołał ciarki na plecach — ale z pewnością dla takich, którym potwory spod łóżka nie są starsze.
*
Jeśli dodamy do tej historii, świetną oprawę graficzną, która dodatkowo tworzy genialny klimat, nie mogę powiedzieć nic innego niż to, że ta książka jest po prostu WOW!
*
Historiw oceniam na 8/10 i zachęcam do zainteresowania się "Opowieścią Północną" może i wasze pociechy nauczy, żeby uważa na to, co się mówi.

"Przyjdź po nią, jeśli starczy Ci odwagi."
*
"Opowieść Północna" to książka, która pomimo niewielkiej objętości naprawdę mnie zaskoczyła — i to rzecz jasna pozytywnie!
*
Historia Tobiego, jest wciągająca, pełna akcji oraz co najważniejsze za mroczną (naprawdę mroczną) oprawą kryje nie jeden morał. Jak dla mnie to świetna propozycja zarówno dla starszych czytelników, jak i...

Lubicie uczucie strachu towarzyszące czytaniu grozy?

Uwielbiam opowieści z dreszczykiem. Szczególnie takie niebanalne, a od pewnego czasu również takie dla młodszego czytelnika. Oferują one inny poziom strachu.

@wydawnictwnowabasn ostatnio wydała książkę Szymona Kruga “Opowieść Północna”.

Jest to opowieść o Tobim, który wraz z rodzicami przeprowadza się do starego, położonego gdzieś w odległym miejscu domostwa. Chłopiec nie przepada za tym domem jak i za swoją mło dszą siostrą. Gdy pewnego wieczora rodzeństwo zostaje samo w domu sprawy przybierają nieoczekiwany obrót. Rodzeństwo będzie musiało przetrwać walkę z nadprzyrodzonymi mocami i pomieszaniem światów.

W tej książce jest wszystko co przyprawia o gęsią skórkę. Czytając tę książkę przypomniał mi się stary serial dla młodzieży, który wywoływał podobne uczucie. Była to “Gęsia skórka” emitowana w latach 90. “Opowieść północna” moim zdaniem reprezentuje ten sam poziom grozy i przygody.

Gonitwy po domu, niesamowite stworzenia i wszechobecna magia sprawią, że młodsi czytelnicy pokochają tę książkę.

Lubicie uczucie strachu towarzyszące czytaniu grozy?

Uwielbiam opowieści z dreszczykiem. Szczególnie takie niebanalne, a od pewnego czasu również takie dla młodszego czytelnika. Oferują one inny poziom strachu.

@wydawnictwnowabasn ostatnio wydała książkę Szymona Kruga “Opowieść Północna”.

Jest to opowieść o Tobim, który wraz z rodzicami przeprowadza się do starego,...

Tobi wraz z rodziną przeprowadza się do mrocznego domu. Chłopiec nie cieszy się z nowego miejsca zamieszkania.
Gdy rodzeństwo zostaje samo w domu chłopiec nie może znieść płaczu siostry. Niespodziewanie Wypowiada życzenie, które wszystko zmienia... Nastaje przerażająca cisza...
Jakie tajemnice skrywa stary dom?
_______________
Książka przepełniona jest mrocznym klimatem. Posiada dosyć małe gabaryty, ale skrywa w swoim zanadrzu całkiem ciekawą i oryginalną fabułę. Zawiera cudowne ilustracje. Kreska jest genialna i zapada w pamięci, zresztą tak jak sama historia. Koniecznie musicie ją poznać! Autor zabierze Was w intrygującą przygodę przepełnioną mrocznymi stworzeniami. "OPOWIEŚĆ PÓŁNOCNA" to krótka, ale bogata w akcję propozycja. Naprawdę sporo się w niej dzieje i zdecydowanie skłania do refleksji. Mówi o tym, aby uważać na to o czym się marzy... Marzenia mają to do siebie, że czasami lubią się spełniać!
Chociaż skierowana jest do młodego czytelnika, to muszę powiedzieć, że raczej przypisałabym ją dla nieco starszych dzieci, nastolatków i dorosłych.
Bardzo polecam!

Tobi wraz z rodziną przeprowadza się do mrocznego domu. Chłopiec nie cieszy się z nowego miejsca zamieszkania.
Gdy rodzeństwo zostaje samo w domu chłopiec nie może znieść płaczu siostry. Niespodziewanie Wypowiada życzenie, które wszystko zmienia... Nastaje przerażająca cisza...
Jakie tajemnice skrywa stary dom?
_______________
Książka przepełniona jest mrocznym klimatem....