Protagonista zdający sobie sprawę z tego, że żyje w świecie rządzącym się prawami BL, sporo celnych pstryczków dla schematów rządzących się tym gatunkiem to... Jednak brak tutaj czegoś co dałoby smak, a kończymy na "nie dosolonej zupie". Bohater "Nornik" snuje się pomiędzy kliszami, by uniknąć, czy wręcz zostać przez nie ominiety. Wypada to jak odhaczanie punktów na liście klisz- par, a Protagonista na tło.

Za celność sztamp daje gwiazdkę wyżej i szansę na tom następny.

Protagonista zdający sobie sprawę z tego, że żyje w świecie rządzącym się prawami BL, sporo celnych pstryczków dla schematów rządzących się tym gatunkiem to... Jednak brak tutaj czegoś co dałoby smak, a kończymy na "nie dosolonej zupie". Bohater "Nornik" snuje się pomiędzy kliszami, by uniknąć, czy wręcz zostać przez nie ominiety. Wypada to jak odhaczanie punktów na liście...

Tęczowy świat BL versus ostatni hetero brzmiało baaaardzo pikantnie… trochę jak wyzwanie rzucone przeznaczeniu.
Główny bohater pewnego dnia zdaje sobie sprawę, że znalazł się w mangowym świecie, w dodatku w krainie Boys Love, w skrócie BL. Otaczają go więc przeróżni faceci oraz dziewczęta o niewyraźnych twarzach, wszak to ma być historia o chłopakach. Nadmienię, że nasz bohater woli zderzaki od… sami wiecie czego, no, lewarka, że tak się wyrażę.

Zatem jako heteryk stara się unikać zdarzeń i sytuacji, które są potencjalnie związko-, randko-, seksotwórcze. Jesteśmy świadkami poszczególnych STARĆ, które przypominają rundy w boksie – za każdym razem nasz stuprocentowy mężczyzna stacza bój z różnymi sytuacjami, z których musi wyjść obronną ręką, i wyjść sam, bo wyjście z kimś wróży na pewno jakiś związek lub przygodny seks.

Dowiadujemy się więc co zrobić, by żaden chłopak nie zainteresował się nami w minimalnym stopniu:

- nie okazuj współczucia,
-nie pożyczaj notatek,
- nie potwierdzaj, że jesteś na słabej imprezie, jeśli pyta o to inny chłopak,
- nie potwierdzaj, że czytasz mangi BL
- nie reaguj na walentynki,
- wtapiaj się w tło,
- nie daj się odprowadzić do domu,
- nie pij za dużo, jeśli masz słabą głowę,
- ignoruj nawet duchy płci męskiej,
- nie jedz lodów na patyku w obecności drugiego chłopaka – to akurat wszyscy wiemy
- nie zakładaj cienkich ciuszków, jeśli zanosi się na deszcz

I tak dalej, i tak dalej. Lista zagrożeń zdaje się nie mieć końca, ale jej wydźwięk jest jednoznaczny: bądź jak Mieruko chan, dziewczyna, która widzi więcej, tylko udawaj, że tego w ogóle nie widzisz i bądź obojętny wobec tego, co widzisz i czego doświadczasz!

Ale, uwaga, ćwiczenie obojętności jest ryzykowne, bo jeśli zostaniesz mistrzem w grze o nazwie: nie widzę, nie słyszę, nie mówię, możesz stracić coś naprawdę cennego z oczu i zobojętnieć doszczętnie. A czy o to chodzi w życiu, by było ono jak niezamarynowane tofu? No raczej nie!

Dobra lektura dla fanów BL jak i tych, którzy są tego uniwersum ciekawi.

Osobiście czekam, aż temu bezpłciowemu bohaterowie powinie się noga i wpadnie w sidła jakiegoś chłopaka.
Jest to lekkie i przyjemne.

Tęczowy świat BL versus ostatni hetero brzmiało baaaardzo pikantnie… trochę jak wyzwanie rzucone przeznaczeniu.
Główny bohater pewnego dnia zdaje sobie sprawę, że znalazł się w mangowym świecie, w dodatku w krainie Boys Love, w skrócie BL. Otaczają go więc przeróżni faceci oraz dziewczęta o niewyraźnych twarzach, wszak to ma być historia o chłopakach. Nadmienię, że nasz...

Ogólnie to na pewno nie można tego nazwać czymś odkrywczym. Osoba autorska poprostu opisuje nam tu wszystkie możliwe typy i schematy mang BL; opowiadając je z perspektywy gościa, którego możliwie najmniej to obchodzi. Nie jestem fanką schematycznych, słodkawych yaoi bez fabuły, tak więc nie wiele mogę znaleźć tu dla siebie. Główny bohater jest poprostu nudny i stara się być możliwie nijakim, ile się da. Fabuły co prawda tutaj nie ma, ale za to humor jest mocno w moim stylu i mam nadzieję, że będzie go więcej.

Ogólnie to na pewno nie można tego nazwać czymś odkrywczym. Osoba autorska poprostu opisuje nam tu wszystkie możliwe typy i schematy mang BL; opowiadając je z perspektywy gościa, którego możliwie najmniej to obchodzi. Nie jestem fanką schematycznych, słodkawych yaoi bez fabuły, tak więc nie wiele mogę znaleźć tu dla siebie. Główny bohater jest poprostu nudny i stara się być...

Główny bohater opowieści nagle orientuje się, że utknął w mandze boys' love. Co więcej wygląda na to, że jest ostatnim hetero w okolicy. Chłopak za wszelką cenę będzie chciał uniknąć konfrontacji z nadchodzącymi zewsząd przystojniakami. Czy mu się to uda?

Pomysł na fabułę całkiem dobry, w gruncie rzeczy to trochę taka prześmiewcza opowiastka pokazująca stereotypowe momenty z mang BL. Było kilka ciekawych, a nawet zabawnych fragmentów, jednak chyba ustawiłam poprzeczkę za wysoko.

Myślę, że to taka manga na raz, którą się przeczyta i wkrótce o niej zapomni. Nie jest to jakaś konkretna historia, a jedynie przebieżka po różnych zasadach bohatera.

Irytowało mnie to, że wiele postaci było prawie identycznie narysowane, a głównemu bohaterowi nawet zmieniał się kolor włosów, przez co nie było łatwe połapać się w historii i ogarnąć kto jest kim. Tym bardziej, że nie znamy imienia głównego bohatera.

Jeszcze zastanawiam się czy przeczytać drugi tom. Możliwe, że zrobię to z czystej ciekawości dalszego ciągu. Manga była dość krótka i szybko się ją czytało, więc następna część pewnie będzie podobna.

Ogólnie było dobrze, ale bez szału. Nieco chaotycznie, nieco zabawnie, humor chwilami bywał dość absurdalny. Sama nie wiem czy mogę polecić czy nie, bo sądzę, że nic nie stracicie nie czytając, ale jednocześnie historia może Wam się spodobać. Przekonajcie się sami!

Główny bohater opowieści nagle orientuje się, że utknął w mandze boys' love. Co więcej wygląda na to, że jest ostatnim hetero w okolicy. Chłopak za wszelką cenę będzie chciał uniknąć konfrontacji z nadchodzącymi zewsząd przystojniakami. Czy mu się to uda?

Pomysł na fabułę całkiem dobry, w gruncie rzeczy to trochę taka prześmiewcza opowiastka pokazująca stereotypowe momenty...

Już po opisie wiedziałam, że ta manga mi się spodoba, bo zapowiadała niezły ubaw. I tak też było, ale nie spodziewałam się, że będę aż tak dobrze się bawić.

Tytułowy ostatni hetero dochodzi do wniosku, że żyje w świecie rodem z mangi typu boys love. Zaczyna zdobywać wiedzę na temat tego gatunku, by zapobiec ewentualnym homoseksualnym wątkom miłosnym ze swoim udziałem. To, jak główny bohater opisuje i komentuje rzeczywistość rodem z BL jest rozbrajające. Podobnie jak jego uniki przed czyhającymi zalotami facetów. Bardzo podoba mi się cyniczne podejście bohatera do wszystkich relacji międzyludzkich, które pojawiają się w jego rzeczywistości.


"Tęczowy świat BL vs ostatni hetero" to zarazem parodia boys love, jak i samo boys love. To bardzo dobra manga na poprawę humoru i rozluźnienie. Nie mogę się doczekać kolejnych tomów, bo zapowiada się niezła komedia.

Już po opisie wiedziałam, że ta manga mi się spodoba, bo zapowiadała niezły ubaw. I tak też było, ale nie spodziewałam się, że będę aż tak dobrze się bawić.

Tytułowy ostatni hetero dochodzi do wniosku, że żyje w świecie rodem z mangi typu boys love. Zaczyna zdobywać wiedzę na temat tego gatunku, by zapobiec ewentualnym homoseksualnym wątkom miłosnym ze swoim udziałem. To,...

Nie jestem pewna, czy miała to być manga prześmiewcza gatunek BL czy zwykła komedia, ale na ten moment całkiem mi się podoba.

Nie jestem pewna, czy miała to być manga prześmiewcza gatunek BL czy zwykła komedia, ale na ten moment całkiem mi się podoba.