Jarosław Kret jest mi oczywiście znany jako pogodynek. Słyszałam też o jego pasji podróżniczej. Pierwszy raz spotykam się z jego słowem pisanym. I pięknymi zdjęciami.
Czuć w tej książce fascynację autora Indiami. Wypowiada się o tym kraju z szacunkiem i zamiłowaniem do kultury, muzyki, ludzi i miejsc. Cały czas go odkrywa. Nie unika też tematów trudnych.
Wiedziałam, że to wielki kraj, pełen kontrastów i tajemnic. Jednak książka uświadomiła mi jego ogrom i różnorodność.
Indie – to kraj nadal daleki i egzotyczny, choć obecnie można łatwiej się tam dostać (w dobie covida niekoniecznie - ale to inny temat).

Autor opisuje wiele aspektów: geograficzne, klimatyczne, kulturowe, obyczajowe, religijne, społeczne, historyczne.
Uderza ogromna przepaść w pozycjach społecznych. Średnia klasa właściwie każdą czynność związaną z funkcjonowaniem gospodarstwa domowego wykonuje za pośrednictwem służby.

Książkę czyta się dobrze, choć styl autora jest nieco sztywny. Brakowało mi tu gawędziarskiej swobody i humoru Cejrowskiego czy polotu Michniewicza.
Największe wrażenie zrobiły na mnie rozdziały o dzisiejszych eunuchach i nadal trudnej codzienności kobiet. O barierach, jakie się przed nimi piętrzą. Od dnia narodzin traktowane jako gorsze, o wiele trudniej osiągnąć im pozycję w pracy, na uczelni, w polityce. Bez mężczyzny u boku właściwie nadal są nikim.

Znamy stereotypy o Indiach, że to kraj tłoczny, brudny, głośny, chaotyczny, wyrazisty jak jego kuchnia z wszechobecnym curry. Indie to kobiety w kolorowych strojach, faceci w turbanach i z brodą, no i oczywiście święte krowy.
Autor stara się odczarować Indie, próbuje spojrzeć na nie oczami miejscowych i oswaja je. To największa zaleta książki.
I przepiękne fotografie.
Polecam.

Jarosław Kret jest mi oczywiście znany jako pogodynek. Słyszałam też o jego pasji podróżniczej. Pierwszy raz spotykam się z jego słowem pisanym. I pięknymi zdjęciami.
Czuć w tej książce fascynację autora Indiami. Wypowiada się o tym kraju z szacunkiem i zamiłowaniem do kultury, muzyki, ludzi i miejsc. Cały czas go odkrywa. Nie unika też tematów trudnych.
Wiedziałam, że to...

Pan Jarosław Kret w dobrze mi już znanym stylu opisuje Indie – kraj pełen sprzeczności. Obala stereotypy, ale nie idealizuje. Pokazuje to, co godne uwagi. Krytykuje to, z czym godzić się nie można. Opisuje miejsca warte zobaczenia i te, których należałoby unikać. Dostarcza wielu informacji na temat kultury i obyczajowości Indusów. Przyznam, iż najbardziej urzekł mnie jednak rozdział dotyczący działalności Maharadży dźam sahiba Digwidżajsinhdźi na rzecz polskich sierot w czasie II wojny światowej:
„W wiosce Balaćadi (…) rozpoczyna budowę obozu dla tysiąca dzieci.
Powstaje internat, szkoła, przedszkole, kaplica, szpital, ambulatorium, skład apteczny, warsztaty, pralnie, magazyny, garaże (…)
Przez kolejne cztery lata tysiąc polskich uśmiechów rozpromienia Balaćadi i okolicę (…) W 1945 roku rozpoczyna się powolny proces szukania rodzin zastępczych i rozsyłania dzieci do Anglii, Kanady, USA, Nowej Zelandii i Australii. Rok później, w 1946, nowe władze »ludowe« w ojczyźnie (…) upominają się o »porwane przez Brytyjczyków« polskie dzieci z Balaćadi (…) W 1946 roku w obliczu przymusowej deportacji do Polski ponad dwustu sierot, które pozostawały jeszcze w Balaćadi, komendant obozu ksiądz Franciszek Pluta, brytyjski oficer Geoffrey Clarke i oczywiście maharadża dźam sahib Digwidżajsinhdźi dokonują formalnej zbiorowej adopcji sierot, by spokojnie szukać dla nich rodzin zastępczych”.

Pan Jarosław Kret w dobrze mi już znanym stylu opisuje Indie – kraj pełen sprzeczności. Obala stereotypy, ale nie idealizuje. Pokazuje to, co godne uwagi. Krytykuje to, z czym godzić się nie można. Opisuje miejsca warte zobaczenia i te, których należałoby unikać. Dostarcza wielu informacji na temat kultury i obyczajowości Indusów. Przyznam, iż najbardziej urzekł mnie jednak...

Indie – państwo położone w Azji Południowej, które jest jednym z największych krajów świata pod względem powierzchni (jest dziesięć razy większy od Polski) oraz liczby ludności (obowiązują w nim 23 oficjalne języki). Przyznam szczerze, że do tej pory niewiele wiedziałam o Indiach. Wydawały mi się niezwykle dalekie nie tylko z uwagi na odległość, ale również obyczajowo. Tym bardziej cieszę się, że miałam okazję poznać najnowszą publikację o tym niesamowicie intrygującym kawałku globu i to z przewodnikiem, który darzy to miejsce wielkim szacunkiem, miłością i z ogromną ciekawością go bada.

Jarosław Kret jest dziennikarzem, prezenterem telewizyjnym i fotoreporterem. Książka „Indie” to najnowsza z wielu publikacji w których opisuje swoje podróże. Wcześniej opisywał już swoje wyprawy na Madagaskar, jak również do Egiptu, Izraela i Palestyny. Jest autorem również wielu programów telewizyjnych o Azji, Ameryce Południowej, Afryce i Europie. Do Indii powracał wiele razy. Ta książka jest z tych podróży relacją.

Muszę przyznać, że ta publikacja jest moim pierwszym spotkaniem z książkami Jarosława Kreta i trochę tego spotkania się obawiałam. Niestety już kilka razy zawiodłam się na książkach rodzimych podróżników. Szybko jednak okazało się, że moje obawy były nieuzasadnione i w żaden sposób się nie sprawdziły. Książkę czyta się bardzo sprawnie i szybko. Autor przedstawił w tej publikacji cały swój szacunek i fascynację tym krajem. Nie unika jednak trudnych spraw. Patrzy na nie za to bez zbędnych ocen, człowieka z zewnątrz. Indie bowiem to ogromny kraj ogromnych kontrastów i różnorodności.

Autor obala stereotypy na temat Indii, ukazując życie codzienne jego mieszkańców, ich rytuały, obyczaje, kulturę, sztukę, muzykę czy stroje. Przedstawia to czym kraj chciałby się pochwalić oraz to, co chciałby ukryć przed turystami. Mieszkał w drogich hotelach i tych tańszych w biednych dzielnicach. Publikację zamykają przepisy na indyjskie potrawy i napoje.

Fragment, który zrobiła na mnie największe wrażenie dotyczy życia kobiet w Indiach. Ich funkcjonowanie w tym kraju nadal nie jest proste. W tradycyjnych rodzinach nadal uważane są za kłopot. Autor poświęca sporo miejsca na to by przedstawić ich role w polityce, kulturze, pracy i zwykłej indyjskiej codzienności, którą muszą wokół siebie zorganizować.

Całość dopełniają osobiste wspomnienia i spostrzeżenia autora, dodatkowo opatrzone jego własnymi fotografiami.

Wcześniej Indie kojarzyły mi się tylko z tłumem, chaosem, aromatyczną kuchnią pełną curry, kolorowymi strojami, kropkami na czołach, świętymi krowami oraz oczywiście z Tadż Mahal. Ta książka pozwoliła mi poszerzyć swoje horyzonty i wiedzę na temat tego kraju i jego mieszkańców co uważam jest tej publikacji największą zaletą.

Polecam.

www.kochamciemojezycie.blogspot.com

Indie – państwo położone w Azji Południowej, które jest jednym z największych krajów świata pod względem powierzchni (jest dziesięć razy większy od Polski) oraz liczby ludności (obowiązują w nim 23 oficjalne języki). Przyznam szczerze, że do tej pory niewiele wiedziałam o Indiach. Wydawały mi się niezwykle dalekie nie tylko z uwagi na odległość, ale również obyczajowo. Tym...

Bardzo mile zaskoczyła mnie ta pozycja. Pierwszy raz czytałam książkę autorstwa pana Kreta i na pewno sięgnę po inne. Ciekawe spostrzeżenia, osobiste wspomnienia i anegdoty, a także mini książka kucharska na zakończenie. Do tego fotografie wykonane przez autora - nie wiem czy to zabieg wydawcy czy faktycznie pochodzą z lat późnych 90., ale też dodają smaczku i duży plus za to. Od teraz inaczej będę patrzeć na Indie i na pewno pogłębię swoją wiedzę w tym zakresie :)

Bardzo mile zaskoczyła mnie ta pozycja. Pierwszy raz czytałam książkę autorstwa pana Kreta i na pewno sięgnę po inne. Ciekawe spostrzeżenia, osobiste wspomnienia i anegdoty, a także mini książka kucharska na zakończenie. Do tego fotografie wykonane przez autora - nie wiem czy to zabieg wydawcy czy faktycznie pochodzą z lat późnych 90., ale też dodają smaczku i duży plus za...