Dziecku z taką wyobraźnią usprawiedliwiłabym każde spóźnienie :)

Dziecku z taką wyobraźnią usprawiedliwiłabym każde spóźnienie :)

Spóźniłem się do szkoły, bo… moja wyobraźnia nie ma granic!

Czy powinieneś spóźniać się do szkoły? Nie powinieneś. Mam jednak wrażenie, że wszystkie przeciwności losu, jakie dotykają człowieka, pojawiają się rano. Wystarczy, że wyłączysz budzik i przyłożysz głowę do poduszki, czas zaczyna przyspieszać i nie wstajesz za pięć minut – jak ci się wydawało – ale za pół godziny. A później… Totalna katastrofa! Mleko kipi, wyłączają prąd, nie można znaleźć czystych skarpetek, spodnie gdzieś złośliwie się ukrywają, a tu jeszcze trzeba spakować plecak. Najgorzej jest, kiedy nagle przypominasz sobie, że zapomniałeś wczoraj o pracy domowej. Później stoicie w korku i przez pół godziny szukacie wolnego miejsca na parkingu. Nie ma możliwości, żeby pojawić się w szkole na czas.

Jakie niewiarygodne przygody spotykają ucznia, który pragnie odrobić pracę domową, już wiesz z książki „Nie odrobiłem lekcji, bo…”. Davide Cali i Benjamin Chaud w „Spóźniłem się do szkoły, bo…” postanowili w taki sam sposób pokazać, co może się wydarzyć, kiedy ktoś bardzo stara się zdążyć do szkoły na czas. Nie zawsze jednak można być punktualnym. Nie jest to możliwe, kiedy na drodze ucznia stają ninja, kiedy musi on stoczyć walkę z cudaczną kluchą, albo zostaje wezwany przez prezydenta. Jeśli opowie o tym nauczycielowi, może on uznać, że są to tylko wymówki.

(...)

Magdalena Żerek, www.czytamto.pl

Spóźniłem się do szkoły, bo… moja wyobraźnia nie ma granic!

Czy powinieneś spóźniać się do szkoły? Nie powinieneś. Mam jednak wrażenie, że wszystkie przeciwności losu, jakie dotykają człowieka, pojawiają się rano. Wystarczy, że wyłączysz budzik i przyłożysz głowę do poduszki, czas zaczyna przyspieszać i nie wstajesz za pięć minut – jak ci się wydawało – ale za pół godziny....

Każdy powód jest dobry, by spóźnić się do szkoły. Najczęściej nauczyciele słyszą: Zaspałem… Nie zdążyłem na autobus… Źle spojrzałem na plan. Tymczasem – po lekturze książki Davide'a Cali – wiem jedno – są to naprawdę błahe powody. W drodze do szkoły uczniom mogą przydarzyć się takie rzeczy, wręcz przygody – o których nam rodzicom i nauczycielom nigdy się nie śniło. A kto wie: może i sami uczniowie nie zdawali sobie do dzisiaj sprawy z tego, jakie niespodzianki czyhają na nich.
Swoją drogą, gdybym pracowała w szkole i spóźniony uczeń usprawiedliwiłby nieobecność z powodu spotkania z UFO albo napadu wojowników ninja, na pewno ze zrozumieniem potraktowałabym tę wymówkę – za oryginalność i poczucie humoru. A tych nie brakuje książkowemu uczniowi, który po drodze musiał się zmierzyć z mrówkami gigantami, wielką małpą, kretoludźmi, cudaczną kluchą, słoniami, Czerwonym Kapturkiem, chatką z piernika, niebezpieczną pajęczynę. Nie zdradzam wszystkich przygód – ale nie ma się co dziwić, że uczeń ów nie zjawił się w szkole na czas.
Najnowsza książka w swojej koncepcji nawiązuje do równie udanej: Nie odrobiłem lekcji, bo… Wspominałam już humor – zarówno słowny jak i sytuacyjny. Zmienia się czas i miejsce akcji – to ważne dla współczesnego czytelnika przyzwyczajonego do szybkich efektów na ekranie telewizora czy komputera. Sceny zmieniają się jak w kalejdoskopie – co kartka – to kolejna niespodzianka. Ważną rolę odgrywają tu ilustracje znanego nam również w Polsce Benajmina Chauda. To one budują klimat tej niesamowitej opowieści - są emocje, przerażenie - ale spokojnie - tak w sam raz - by i rodzice i grono pedagogiczne uwierzyli w te wszystkie zmyślone (a może nieeeee?) bajeczki.

Wiek 6+

http://poleczkazksiazkamibeel2.blox.pl/html

Każdy powód jest dobry, by spóźnić się do szkoły. Najczęściej nauczyciele słyszą: Zaspałem… Nie zdążyłem na autobus… Źle spojrzałem na plan. Tymczasem – po lekturze książki Davide'a Cali – wiem jedno – są to naprawdę błahe powody. W drodze do szkoły uczniom mogą przydarzyć się takie rzeczy, wręcz przygody – o których nam rodzicom i nauczycielom nigdy się nie śniło. A kto...