Pozostał gniew

Książka rewelacyjna.
Po "Zadrach", w których posiadanie wszedłem nieco przypadkowo, a które okazały się świetną książką, postanowiłem sięgnąć po wcześniej napisaną powieść Rutkowskiego. Zainteresowałem się nią tym bardziej, że dzieje się u schyłku wojny na Ziemiach Odzyskanych, a to nie jest specjalnie często poruszana tematyka.
No właśnie - piszemy o "Ziemiach Odzyskanych", a te takimi w czasie w którym toczy się powieść nie były. Nie były to już Niemcy (przynajmniej Niemcy tam już nie rządzili), ale nie była to jeszcze Polska, i nie było wiadomo w granicach jakiego kraju znajdą się te ziemie. Mamy więc ludność rdzenną (wtedy niemiecką), mamy radzieckich sołdatów, Polaków, jeńców wojennych, dezerterów, uchodźców, powracających robotników przymusowych, wyzwolonych więźniów obozów koncentracyjnych, niepełnosprawne dziecko... Miszmasz narodowości, postaw, charakterów.
Konstrukcja powieści przypomina nieco wczesne filmy Quentina Tarantino ("Wściekłe psy", "Pulp fiction"). Każdy rozdział jest opowiadaniem dziejącym się w innym miejscu, w innym czasie, pozornie te wątki nie mają ze sobą nic wspólnego - aby pod koniec powieści powiązać się w całość, z zaskakującym zakończeniem.
Książka jest brutalna, opisy są naturalistyczne, wręcz turpistyczne, jest wiele opisów przemocy, strasznych obrazów wojennych, ludzkiego zezwierzęcenia, najmroczniejszych stron ludzkiej psychiki. Momentami przypomina "Malowanego ptaka" Kosińskiego, nie jest to lektura dla ludzi wrażliwych. Jeżeli jednak czytelnik nie boi się takich obrazów - z pewnością powieść warta przeczytania.
Polecam.

Książka rewelacyjna.
Po "Zadrach", w których posiadanie wszedłem nieco przypadkowo, a które okazały się świetną książką, postanowiłem sięgnąć po wcześniej napisaną powieść Rutkowskiego. Zainteresowałem się nią tym bardziej, że dzieje się u schyłku wojny na Ziemiach Odzyskanych, a to nie jest specjalnie często poruszana tematyka.
No właśnie - piszemy o "Ziemiach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Żałuje, że tak mało na polskim rynku jest powieści o tym co się działo w czasie i krótko po "wyzwoleniu" Dlatego już za fakt podjęcia się tego tematu daje Panu Dominikowi dużego plusa..
Powieść jest mocna, dobrze napisana, realia "Dzikiego" zachodu rewelacyjnie zobrazowane, ale niestety za krótka, troszkę jakby poszatkowana, za mało nakreśleni są bohaterowie- Panie Rutkowski koniecznie proszę o napisanie ciągu dalszego!

Żałuje, że tak mało na polskim rynku jest powieści o tym co się działo w czasie i krótko po "wyzwoleniu" Dlatego już za fakt podjęcia się tego tematu daje Panu Dominikowi dużego plusa..
Powieść jest mocna, dobrze napisana, realia "Dzikiego" zachodu rewelacyjnie zobrazowane, ale niestety za krótka, troszkę jakby poszatkowana, za mało nakreśleni są bohaterowie- Panie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mięsista i brutalnie naturalistyczna, usiana jednak delikatnością ludzkiej natury. Czasem musiałam odłożyć, żeby ochłonąć, ale ciągnęła mnie ciekawość: jak splotą się drogi tych, których wybrał autor.
Dobra, mocna rzecz.

Mięsista i brutalnie naturalistyczna, usiana jednak delikatnością ludzkiej natury. Czasem musiałam odłożyć, żeby ochłonąć, ale ciągnęła mnie ciekawość: jak splotą się drogi tych, których wybrał autor.
Dobra, mocna rzecz.

Pokaż mimo to

Ziemie Odzyskane tuż po wojnie to dla mnie temat niezmiennie interesujący.
Dominik Rutkowski opowiada jak wyglądała tamta rzeczywistość na przykładzie małego miasteczka na Pomorzu Zachodnim wiosną 1945 r. Bez wchodzenia w szczegóły – niewiele ma to wspólnego z obrazkami komunistycznej propagandy pokazującej dzielnych wyzwolicieli spod znaku czerwonej gwiazdy, witanych z entuzjazmem i obrzucanych przez dziewczęta kwiatami.
Autor stara się nie epatować brutalnymi opisami gwałtów i przemocy, ale ich realizm i tak robi duże wrażenie. To co się wyłania z tego opisu to istne piekło, w którym w gruncie rzeczy nie ma zwycięzców i nikt nie może być pewny następnego dnia. Wczorajsi panowie dziś są niewolnikami, a wszystkim rządzi nieodparta chęć odwetu. Kapitulacja Niemiec i zakończenie wojny zamiast spodziewanej radości przynosi jeszcze większą niewiadomą i niepewność dalszych losów.
Fabularnie jest OK., natomiast sama konstrukcja powieści niespecjalnie przypadła mi do gustu. Podzielenie całej historii na kilka zupełnie różnych wątków łączących się dopiero w samym finale nie uważam za najlepszy pomysł. Pod tym względem „Zadry” były o wiele lepsze, ale też zawiesiły wysoko poprzeczkę moich oczekiwań.
To nie jest lektura rozrywkowa, ale kawałek naszej trudnej i bolesnej historii, a żyją jeszcze ludzie, którzy to pamiętają. Warto przeczytać.

Ziemie Odzyskane tuż po wojnie to dla mnie temat niezmiennie interesujący.
Dominik Rutkowski opowiada jak wyglądała tamta rzeczywistość na przykładzie małego miasteczka na Pomorzu Zachodnim wiosną 1945 r. Bez wchodzenia w szczegóły – niewiele ma to wspólnego z obrazkami komunistycznej propagandy pokazującej dzielnych wyzwolicieli spod znaku czerwonej gwiazdy, witanych z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mi podczas czytania książki (oczywiście poza oczywistym, udzielającym się chyba każdemu oburzeniu na sposób postępowania żołnierzy rosyjskich z ludnością na ziemiach przez nich zajmowanych) przyszła pewna refleksja - w życiu człowieka szereg zbiegów okoliczności może doprowadzić do momentu, w którym nasze życie zmieni zupełnie swój bieg i w jednej chwili to co wydawało się zmierzać ku szczęśliwemu zakończeniu jest w stanie przerodzić się w osobistą tragedię. Piszę oczywiście z nawiązaniu do ostatnich scen w książce, gdzie większość bohaterów tych scen znalazła się w złym miejscu i o niewłaściwej porze. Książka mogła mieć zupełnie inne - szczęśliwe zakończenie, gdyby... (no właśnie gdyby).

Mi podczas czytania książki (oczywiście poza oczywistym, udzielającym się chyba każdemu oburzeniu na sposób postępowania żołnierzy rosyjskich z ludnością na ziemiach przez nich zajmowanych) przyszła pewna refleksja - w życiu człowieka szereg zbiegów okoliczności może doprowadzić do momentu, w którym nasze życie zmieni zupełnie swój bieg i w jednej chwili to co wydawało się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nuda, nuda, nuda. Zachęcający tekst o tej książce jest nie o niej....zachęta jest nad wyraz pochlebna. Kilkanaście wątków, poprowadzone po macoszemu, aby tylko zapełnić kartki powieści. Retrospekcje..nudne, które maja nam pokazać co przeszli bohaterowie wg mnie nie potrzebne. Lepiej by się to sprawdziło w konstrukcji wspomnień kazdej osoby z osobna.

Nuda, nuda, nuda. Zachęcający tekst o tej książce jest nie o niej....zachęta jest nad wyraz pochlebna. Kilkanaście wątków, poprowadzone po macoszemu, aby tylko zapełnić kartki powieści. Retrospekcje..nudne, które maja nam pokazać co przeszli bohaterowie wg mnie nie potrzebne. Lepiej by się to sprawdziło w konstrukcji wspomnień kazdej osoby z osobna.

Pokaż mimo to

Ziemie Odzyskane, nazwa, oględna bardzo, mącąca bardziej niż cokolwiek wyjaśniającą, a często fałszująca stan przynależenia owych ziem, ich historię a przede wszystkim sztucznie spreparowane powody, które tłumaczyły nadanie im tego miana, są główny tematem książki. Powołane do literackiego życia, fikcyjne postacie zakreślają swoim działaniem kontury, powoli, wypełniające się kolorem i emocjami, coraz bardziej intensywny obraz wyłaniający się wraz z przerzucanymi kartkami i coraz głębiej poznawaną treścią. Składanka słów, emocji, różnoplanowych bohaterów, tych mniej lub bardziej ludzkich, wynaturzonych i nieumiejących obronić wpojonych wartości, chwiejnych, mocnych, zagubionych i wykwitających dopiero w ekstremalnych wojennych warunkach postaw, prezentuje przed nami obraz, jak swoisty spektakl, którego scena są ziemie nie- odzyskane a oddane w zamian za te inne zagrabione dużo wcześniej – Kresy, owiane już legendą, idealizowane wręcz w każdej pojawiającej się swojskiej opowieści. C o dostaliśmy w zamian? O tym opowiada autor. Opowieść jest mocna, sugestywna, prowokuje mocne, intensywne emocje, pozwala duszy zalać się melancholią, targnąć gniewem trzewia i zakląć siarczyście. Opowieść, która swą złożonością i obiektywizmem bardziej stara się nakreślić niejednorodność i brak oczywistych prawd niż wyjaśnia to, z czym przyszła, z czym odeszła i co pozostawiła na tych ternach nie tylko sama wojna, ale także, tzw. jej wyzwoliciele, którzy poszarpaną rzeczywistość szarpali jeszcze bardziej, zamiast działać jak balsam i leczyć z krzywd.
Niepokojący obraz Armii Czerwonej, siły, która przeszła przez zajętą wojną Europę. Jej zasady działania, które kazały iść w gardziel śmierci szybciej i chętniej niż cofnąć się przed wrogiem lub dać się zniewolić, zasady, które rodziły taki strach przed osądem własnej władzy, że poświecenie własnego życia nie było aż taką trudną decyzją, bo jak wytłumaczyć i zmierzyć się z heroizmem tych, co zginęli własnym ocalonym istnieniem. I w końcu zasady dzięki potwornością, którym i strachem według nich działającym pozwoliły przerwać drugowojenny koszmar.
Książka o bezsensie wojny, o okrucieństwie jednych, z którym przyszło się zmierzyć innym, o tym jak świat pogrążony w mrokach wojny rodzi i wyzwala pokłady szaleństwa drzemiące w człowieku, bezlitośnie depcząc i miażdżąc to, co człowiekiem pozwala człowieka nazwać.
Lektura porywająca, intrygująca, zmuszająca do refleksji a przede wszystkim wyjaśniająca przedziwny fenomen tego, dlaczego w owych czasach, wyzwoliciel wzbudzał strach pozostawiający po sobie większą traumę niż faktyczny sprawca wojennej apokalipsy. Strach, który wiele lat po wojnie przerodził się w równie nierówną nienawiść.
Zdecydowanie polecam!

Ziemie Odzyskane, nazwa, oględna bardzo, mącąca bardziej niż cokolwiek wyjaśniającą, a często fałszująca stan przynależenia owych ziem, ich historię a przede wszystkim sztucznie spreparowane powody, które tłumaczyły nadanie im tego miana, są główny tematem książki. Powołane do literackiego życia, fikcyjne postacie zakreślają swoim działaniem kontury, powoli, wypełniające...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka bardzo wciągająca i ciekawa. Szczególnie dla osób mieszkających na terenach pomorza zachodniego, bo tam właśnie rozgrywa się akcja książki.

Książka bardzo wciągająca i ciekawa. Szczególnie dla osób mieszkających na terenach pomorza zachodniego, bo tam właśnie rozgrywa się akcja książki.

Pokaż mimo to

Przed przeczytaniem tej książki mogłem mówić wiem jak wyglądało wyzwolenie, powroty z obozów czy robót. Ale zawsze była to wiedza kogoś, kto siedzi w bezpiecznym fotelu, coś sobie czyta czy ogląda, popija herbatę lub kawę itp.
Ale czytając przeniosłem się do tych, w sumie niezbyt odległych czasów. Ja to wszystko zobaczyłem, wręcz mogę powiedzieć dotykałem tych wydarzeń.

Przed przeczytaniem tej książki mogłem mówić wiem jak wyglądało wyzwolenie, powroty z obozów czy robót. Ale zawsze była to wiedza kogoś, kto siedzi w bezpiecznym fotelu, coś sobie czyta czy ogląda, popija herbatę lub kawę itp.
Ale czytając przeniosłem się do tych, w sumie niezbyt odległych czasów. Ja to wszystko zobaczyłem, wręcz mogę powiedzieć dotykałem tych wydarzeń.

Pokaż mimo to

"Pozostał gniew" to książka, która opisuje rzeczywistość na Ziemiach Odzyskanych w końcówce II wojny światowej i momencie wkraczania Armii Czerwonej. jak żołnierze traktowali ludności i kobiety...opisy brutalnych czynów...brak słówm które wyrażają moje odczucia po tej książce...
Gorąco polecam!

"Pozostał gniew" to książka, która opisuje rzeczywistość na Ziemiach Odzyskanych w końcówce II wojny światowej i momencie wkraczania Armii Czerwonej. jak żołnierze traktowali ludności i kobiety...opisy brutalnych czynów...brak słówm które wyrażają moje odczucia po tej książce...
Gorąco polecam!

Pokaż mimo to