Kolejna edycja plebiscytu i... znów pewne rozczarowanie. Nadal mam problem z kategoriami. Nie rozumiem skąd ta młodzieżowa fantastyka przy braku literatury popularnonaukowej czy komiksu. Może idźmy dalej i zróbmy młodzieżowy horror i młodzieżową biografię. Jasny gwint fantastyka i fantasy mają swoje kategorie, w których takie książki mogą się obronić. Literatura młodzieżowa też by je pomieściła.
Kolejna sprawa to brak sugestii (a była wcześniej) ile książek z danej kategorii jest na półce "przeczytane" u czytelnika. Czyli generalnie nie ma znaczenia czy czytałeś czy nie - głosuj, bo może znasz któregoś autora, może jakaś okładka Ci się spodobała albo ktoś Ci powiedział, że książka jest dobra. Żeby ten plebiscyt miał sens powinna być konieczność przeczytania co najmniej dwóch tytułów z danej grupy, aby oddać w niej swój głos.
Wydarzenie roku. Wprowadzanie tej kategorii po raz pierwszy w tym roku to pomysł śmieszny i sztuczny. Wybór jest oczywisty, więc jeśli chcieliście uhonorować Olgę Tokarczuk jakąś nagrodą, to niechby to była nagroda specjalna, a nie plebiscyt, którego wynik jest z góry ustalony. Czyżby pani Olga miała się stawić osobiście na "wielkiej gali"? W tej sytuacji niezły numer wywinęli by miłośnicy serialu "Wiedźmin" głosując chórem na Sapkowskiego.
Same nominacje - tu już jest trochę lepiej niż ostatnio. Oczywiście zawsze będą niezadowoleni, ale przynajmniej nie będzie niesmaku i blogowa proza celebrycka nie wygra w kategorii literatura piękna. Brak moim zdaniem dwóch istotnych tytułów dla literatury faktu, w związku z tym tylko w dwóch tematycznych grupach oddam w tym roku swój głos.

Kolejna edycja plebiscytu i... znów pewne rozczarowanie. Nadal mam problem z kategoriami. Nie rozumiem skąd ta młodzieżowa fantastyka przy braku literatury popularnonaukowej czy komiksu. Może idźmy dalej i zróbmy młodzieżowy horror i młodzieżową biografię. Jasny gwint fantastyka i fantasy mają swoje kategorie, w których takie książki mogą się obronić. Literatura...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wybór spośród tylu wspaniałych książek był niezwykle trudny. Wiele z nominowanych przeczytałam, a o wielu słyszałam pozytywne opinie. Jednakże swój głos oddałam na książkę ,, Chłopak, którego nie było" Elżbiety Rodzeń. Tą powieść przeczytałam, dzięki mojej znajomej. Sam tytuł mnie zaciekawił, a jako że jestem fanką romansów od razu po nią sięgnęłam. Oddałam swój głos, ponieważ ta książka mnie urzekła. Jest to świetna historia miłosna , wzruszająca, ale też dająca dużo do myślenia. Może się wydawać, że to zwykły banalny romans, ale to nieprawda. po zagłębieniu się w treść , człowiek skłania się do niesamowitej refleksji.
Historia bohaterów jest niczym jak z bajki, dlatego tak podbiła moje serce.
Mimo, że głos mogłam oddać na inne powieści, nie żałuję że dałam na tę książkę, bo ona po prostu na to zasłużyła.

Wybór spośród tylu wspaniałych książek był niezwykle trudny. Wiele z nominowanych przeczytałam, a o wielu słyszałam pozytywne opinie. Jednakże swój głos oddałam na książkę ,, Chłopak, którego nie było" Elżbiety Rodzeń. Tą powieść przeczytałam, dzięki mojej znajomej. Sam tytuł mnie zaciekawił, a jako że jestem fanką romansów od razu po nią sięgnęłam. Oddałam swój głos,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Oddałam głos na R. Mroza ,,Umorzenie". Uwielbiam tego autora, czyta się to z taką lekkością i zapartym tchem. Autor zawsze dostarcza upragnionej rozrywki. Płynie jak marynarz po oceanie.

Oddałam głos na R. Mroza ,,Umorzenie". Uwielbiam tego autora, czyta się to z taką lekkością i zapartym tchem. Autor zawsze dostarcza upragnionej rozrywki. Płynie jak marynarz po oceanie.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Oddałam swój głos na "Współlokatorzy". Dawno nie zachwyciła mnie tak żadna historia jak tej dwójki bohaterów. Nie mogłam oderwać nosa od niej, przez co pochłonęłam ją naraz. Aż żal serce ściska, że jest historią jednotomową. Po przeczytaniu jej każda inna książka wydawała mi się wredna, nie na tyle dobra. Gdybym mogła wymazać z głowy jej historię to chętnie jeszcze raz przeczytałabym ją i przeżywała od nowa przygody bohaterów! :)

Oddałam swój głos na "Współlokatorzy". Dawno nie zachwyciła mnie tak żadna historia jak tej dwójki bohaterów. Nie mogłam oderwać nosa od niej, przez co pochłonęłam ją naraz. Aż żal serce ściska, że jest historią jednotomową. Po przeczytaniu jej każda inna książka wydawała mi się wredna, nie na tyle dobra. Gdybym mogła wymazać z głowy jej historię to chętnie jeszcze raz...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Swój głos oddałem na „Upadek Gondolinu”. Uzasadnieniem, dlaczego ta zagłosowałem, są powody, dlaczego nie mogłem nie zagłosować. Wiem zagmatwane, zresztą jak sama fantastyka. Jej logiem w plebiscycie śmiało mogłaby być twarz J.R.R. Tolkiena, wszak jest jej fundamentem. Niedawno zmarł syn wspomnianego geniusza. Zapowiedział on, że jest to ostatnie dzieło ojca, co już samo w sobie kończy pewną epokę w historii fantastyki. Nie twierdzę, że inne propozycje są gorsze, ale autor TEJ, jest zbyt wielką instytucją, aby tego nie podkreślić. Tak jakby w plebiscycie Złotej Piłki nie uwzględnić dwóch nadal grających panów albo przy otwarciu Igrzysk Olimpijskich Grecy nie wychodzili jako pierwsi. Może wystarczy metafor sportowych. Co np. z muzykami – legendami, które już nie koncertują, ale wypuszczają nowe dzieła i ich muzyka nadal porywa tłumy? Są instytucje, które samą swoją obecnością podnoszą rangę uroczystości, stając się nieodłącznym elementem pewnej subkultury. Tym dla mnie jest Tolkien.

Swój głos oddałem na „Upadek Gondolinu”. Uzasadnieniem, dlaczego ta zagłosowałem, są powody, dlaczego nie mogłem nie zagłosować. Wiem zagmatwane, zresztą jak sama fantastyka. Jej logiem w plebiscycie śmiało mogłaby być twarz J.R.R. Tolkiena, wszak jest jej fundamentem. Niedawno zmarł syn wspomnianego geniusza. Zapowiedział on, że jest to ostatnie dzieło ojca, co już samo w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Muszę przyznać, że wybór był dość trudny. Wybrałem wiele książek w różnych kategoriach, ale najpewniejszy głos oddałem w kategorii fantastyki, tak bliskiej wielu osobom, która łączy wiele gatunków. Mój głos powędrował do Andrzeja Pilipiuka, który swoim Karpie Bijem urzekł mnie momentalnie. Twórczość tego autora jest znana chyba każdemu, kto sięga po fantastykę, sama zaś seria o Jakubie Wędrowyczu to istny majstersztyk. Łączy ona w sobie wybitny humor, często dość rubaszny, głupawy ale niesamowicie pociągający, niespotykane pomysły takie jak chociażby żartowanie z kostuchy oraz, co najważniejsze, postaci, do których od razu czujemy sympatię. I mimo że nie jest to nic, co mogłoby zachwycić polonistów, to moim zdaniem pozycja obowiązkowa dla kogoś, kto lubi dobry humor, słowiańskie klimaty i dużo bimbru.

Muszę przyznać, że wybór był dość trudny. Wybrałem wiele książek w różnych kategoriach, ale najpewniejszy głos oddałem w kategorii fantastyki, tak bliskiej wielu osobom, która łączy wiele gatunków. Mój głos powędrował do Andrzeja Pilipiuka, który swoim Karpie Bijem urzekł mnie momentalnie. Twórczość tego autora jest znana chyba każdemu, kto sięga po fantastykę, sama zaś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mój głos zdecydowanie oddany na „Traumę” Maxa Czornyja. Za wyobraźnię i pomysłowość Autora, które zaczynają się tam, gdzie kończą się możliwości zwykłych śmiertelników. Parafrazując cytat z tej książki: „Szczęście czy pech? Niezwykła noc na cudownej gali czy ciepłe skarpety pod zimną pierzyną? Właśnie dołączam do gry i tylko Wy zdecydujecie czy pokonam Mistrza Gry czy nie;-)

Mój głos zdecydowanie oddany na „Traumę” Maxa Czornyja. Za wyobraźnię i pomysłowość Autora, które zaczynają się tam, gdzie kończą się możliwości zwykłych śmiertelników. Parafrazując cytat z tej książki: „Szczęście czy pech? Niezwykła noc na cudownej gali czy ciepłe skarpety pod zimną pierzyną? Właśnie dołączam do gry i tylko Wy zdecydujecie czy pokonam Mistrza Gry czy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mimo tego, że zdecydowanie najwięcej czytam książek fantasy, najtrudniejszy wybór miałam przy kategorii reportaż. Okazuje się, że rok 2019 był dla mnie bardzo łaskawy i trafiały mi się same perełki, w tym nominowane utwory. Wybrałam "Gad. Spowiedź klawisza". Do przeczytania zachęciła mnie koleżanka, Żona "klawisza". Po lekturze dyskutowaliśmy razem długo, największą rekomendacją była chyba reakcja męża mojej koleżanki. Stwierdził, że nie ma tu ni mniej niż więcej, ponad jego doświadczenia. Generalnie, nuda:) czy może być lepsza i wiarygodniejsze ocena autentyczności przedstawienia tematu? Byłam pod wrażeniem tych historii, opowiedzianych bez epatowania sensacją, a jednak poruszających. Prawdziwych. Dziękuję:)

Mimo tego, że zdecydowanie najwięcej czytam książek fantasy, najtrudniejszy wybór miałam przy kategorii reportaż. Okazuje się, że rok 2019 był dla mnie bardzo łaskawy i trafiały mi się same perełki, w tym nominowane utwory. Wybrałam "Gad. Spowiedź klawisza". Do przeczytania zachęciła mnie koleżanka, Żona "klawisza". Po lekturze dyskutowaliśmy razem długo, największą...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zawsze z rozwagą oddaję swój głos na tę jedną, jedyną książkę w interesujących mnie kategoriach. W tym roku to była łatwizna, przyjajmnuej jeśli chodzi o najlepszą książkę obyczajową. Bez zastanowienia wybrałam "Jeszcze się kiedyś spotkamy" Magdaleny Witkiewicz. Czytałam ją wiele miesięcy temu, ale do tej pory pamiętam emocje, jakie mną targały w trakcie lektury. Razem z bohaterami przeżywałam trudne wybory, przymusowe rozstania, niepokój o losy bliskich w czasie wojennej zawieruchy. Książkę tę czytały moja mama, babcia, siostra, przyjaciółki i każda z nich płakała, mając przy tym inne wspomnienia i obrazy przed oczami. To książka o trudnych czasach, ale jednocześnie niosąca ogromną nadzieję, wlewająca ogromną ilość ciepła do duszy czytelnika.

Zawsze z rozwagą oddaję swój głos na tę jedną, jedyną książkę w interesujących mnie kategoriach. W tym roku to była łatwizna, przyjajmnuej jeśli chodzi o najlepszą książkę obyczajową. Bez zastanowienia wybrałam "Jeszcze się kiedyś spotkamy" Magdaleny Witkiewicz. Czytałam ją wiele miesięcy temu, ale do tej pory pamiętam emocje, jakie mną targały w trakcie lektury. Razem z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Tyle pięknych i wartościowych książek pojawiło się ponownie w plebiscycie Książka Roku 2019, a tu musiałam zdecydować się na jeden tytuł w każdej z moich ulubionych kategorii. Mój wybór padł zatem najpierw na Jakuba Małeckiego i jego "Horyzont" - książkę niełatwą, refleksyjną, humanistyczną do szpiku kości. Otrzymał mój głos Maciej Siembieda za „Gambit” – powieść nietuzinkową, bo inspirowaną prawdziwymi wydarzeniami, trzymającą w napięciu od pierwszej litery do ostatniej kropki. Zagłosowałam także na Sabinę Waszut i jej „Narzeczoną z getta” – książkę historyczną, dającą kolejne świadectwo nieludzkich czasów, a jednocześnie nadzieję. Za moje czytelnicze serce chwyciły mnie też autorki zagraniczne: K.A. Tucker dzięki „Zostań ze mną” – klimat Alaski oraz złożonych rodzinnych perypetii nie pozwolił mi odłożyć książki ani na moment oraz Tabitha Suzuma w „To, co zakazane”, której odważyła się opisać kontrowersyjny temat, ale w tak subtelny sposób, że płacze się wraz z głównymi bohaterami.

Tyle pięknych i wartościowych książek pojawiło się ponownie w plebiscycie Książka Roku 2019, a tu musiałam zdecydować się na jeden tytuł w każdej z moich ulubionych kategorii. Mój wybór padł zatem najpierw na Jakuba Małeckiego i jego "Horyzont" - książkę niełatwą, refleksyjną, humanistyczną do szpiku kości. Otrzymał mój głos Maciej Siembieda za „Gambit” – powieść...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej