Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Angela21 Hołowacz
kor_nelka
Joanna
MonicaS
Ula

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Angela21 Hołowacz
kor_nelka
Joanna
MonicaS
Ula

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

6:00 - dzwoni budzik. Otwieram oczy. Zamykam. Otwieram. 06:40. CO!? Szybko wkładam dresy, łapię smycz i wychodzę. Zamykam drzwi. Czegoś mi brakuje. Otwieram drzwi. Biorę psa i wychodzę. Teraz już serio chyba wszystko mam. Mijam sąsiadkę, która klnie pod nosem, aż włos jeży się na głowie. Macha butem, do którego przykleiło się coś paskudnego, chyba to, co zaraz będę sprzątał do woreczka. A nawet na pewno, bo patrzy na mojego pieska bykiem. Sory, to nie nasza wina, my dopiero wychodzimy, myślę, starając się nie parsknąć śmiechem. Szybki spacer łączony ze śniadaniem, jogurt pitny, którego połowa ląduje na mojej bluzce, ale jest okej, to nadal piżama. Płukam twarz wodą, szoruję zęby 20 sekund (chyba tyle zalecają dentyści? Oj dobra, ważne żeby ludzie nie mdleli, kiedy otworzę usta), przebieram się w nie-za-bardzo-uprasowane ubranie i wybiegam. Wpadam spóźniony, ale nikt nie podnosi wzroku. Są już w trybie zombie. Klepią w klawiatury. Kubki z kawą opróżnili już do połowy. Są spoko, lubię ich, ale pogadamy dopiero, kiedy kubki będą puste, wtedy staniemy się w miarę normalnymi ludźmi. Zajmuję miejsce przy biurku. "Fajna pogoda, nie? Tak nie za ciepło, nie za zimno." Wrrr... Serio, nie wiem czy to deja vu, czy moja koleżanka z naprzeciwka naprawdę powtarza ten tekst codziennie od... Już sam nie pamiętam. Chyba żyję w pętli czasu i w kółko powtarzam ten sam dzień. Coś tam popracowałem. Pogadałem z ludźmi. Wpadam do domu i zabieram pieska na spacer. Może to nudne, ale kocham to życie.

6:00 - dzwoni budzik. Otwieram oczy. Zamykam. Otwieram. 06:40. CO!? Szybko wkładam dresy, łapię smycz i wychodzę. Zamykam drzwi. Czegoś mi brakuje. Otwieram drzwi. Biorę psa i wychodzę. Teraz już serio chyba wszystko mam. Mijam sąsiadkę, która klnie pod nosem, aż włos jeży się na głowie. Macha butem, do którego przykleiło się coś paskudnego, chyba to, co zaraz będę sprzątał...

Powiadają, że każdy kolejny dzień to nowy początek. W pełni zgadzam się z tym stwierdzeniem - jest to następny czas, w którym wszystko znów traci sens, a porażka goni katastrofę! Ale przejdźmy do rzeczy. Moje imię brzmi X, a szczęśliwymi ludźmi są ci, którzy nie mają młodszego rodzeństwa, a zwłaszcza braci…
Powiadają, że brat lub siostra to przyjaciel na całe życie. W moim przypadku każdy moment bez ciągłego jazgotu kłótni, bicia się i przezwisk jest miodem na moje serce. Oraz uszy. Widocznie ten aforyzm został stworzony przez człowieka, który nie miał nigdy stycznością z sześciolatkiem, któremu nie kupiony kolejnej zachcianki ani dwunastolatkiem, który wpada w furię w chwili odłączenia mu routera od prądu. 
Powiadają, że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach i podpisuję się pod tym obiema rękoma. Pragniesz porady od rodzica, dostajesz informację, że masz sobie radzić sama. Ważne wydarzenie w twoim życiu zostaje okraszone jedynie mruknięciem.  Natomiast wybór atrakcji w wesołym miasteczku kończy awanturą i spojrzeniami wszystkich tam zgromadzonych.
Powiadają, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. Przekonałam się o tym na własnej skórze. Popularne problemy z odżywianiem dotknęły również mnie, a obsesja na punkcie wyglądu własnego ciała stała się codziennością. Osoba, która jest mi bliska do dziś, jako jedyna była mi wtedy wsparciem.
Każde powiedzenia ma w sobie ziarno prawdy, a problemy identyfikują życie każdego człowieka. Czas na opowieść mego żywota…

Powiadają, że każdy kolejny dzień to nowy początek. W pełni zgadzam się z tym stwierdzeniem - jest to następny czas, w którym wszystko znów traci sens, a porażka goni katastrofę! Ale przejdźmy do rzeczy. Moje imię brzmi X, a szczęśliwymi ludźmi są ci, którzy nie mają młodszego rodzeństwa, a zwłaszcza braci…
Powiadają, że brat lub siostra to przyjaciel na całe życie. W moim...

Pośmiejmy się z siebie. Łatwo powiedzieć. A nie uczyła mamusia, żeby nie naśmiewać się z innych. “Nie śmiej się dziadku z cudzego wypadku, bo dziadek się śmiał i sam tak miał.” Brzmi znajomo? Ale jak mus, to mus. 
Po nieudanych próbach wiązania końca z końcem w naszym pięknym, lecz niesprzyjającym singlom kraju, w którym pieniądze z konta uciekały mi w tempie przyprawiającym mnie o zawał serca, wyprowadziłam się do kraju naszych sąsiadów, którzy - jak głosi przysłowie - jeszcze nigdy nie byli Polakowi bratem. Prawdziwość porzekadła potwierdzam. Zostawiłam swoje piękne mieszkanie na rzecz klitki w zakazanej dzielnicy, gdzie piękny język naszych sąsiadów słyszę jedynie, gdy któryś przez pomyłkę tam zabłądzi i czym prędzej zmyka. Nikt nie jest w stanie wymówić poprawnie nie tylko mojego nazwiska, ale również i imienia. Chodzę do pracy, której nienawidzę. Spotykam się tam z ludźmi, którzy najchętniej widzieliby mnie z kijem od szczotki. Ciepło uśmiecham się, gdy ze względu na swoje pochodzenie nie jestem traktowana na równi z innymi. Z utęsknieniem odliczam dni do urlopu. 
Ech, te polskie losy. Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. 

Pośmiejmy się z siebie. Łatwo powiedzieć. A nie uczyła mamusia, żeby nie naśmiewać się z innych. “Nie śmiej się dziadku z cudzego wypadku, bo dziadek się śmiał i sam tak miał.” Brzmi znajomo? Ale jak mus, to mus. 
Po nieudanych próbach wiązania końca z końcem w naszym pięknym, lecz niesprzyjającym singlom kraju, w którym pieniądze z konta uciekały mi w tempie...

chyba każdy w naszym życiu spotkał się  z kilkoma katastrofami i nie ukrywajmy, ten temat nie jest zbyt przyjemny, ale dziś postaram się opowiedzieć wam jedną sytuację z mojego życia. Często ludzie w moim wieku opowiadają, że czasy dzieciństwa są jednym z lepszych okresów naszego życia i nie ukrywam, że również tak sądzę. Patrzyliśmy wtedy na wiele sytuacji inaczej niż teraz, a życie było istną rzeką beztroski, a problemy były praktycznie niewidoczne. Przyznaje, że tęsknie za tym. Teraz większość ludzi cały czas się śpieszy i myślą tylko o tym, aby w jak najszybszym tępię wykonywać swoje obowiązki, a w niektórych przypadkach, narzucają innym sprawy, których nie chcą robić. Niestety moja osoba jest tego przykładem. Od kilku lat moje relacje z innymi członkami rodzinny uległy pogorszeniu, przynamniej w moim aspekcie tak jest. Częściej się kłócimy niż rozmawiamy, ale ja, aby choć trochę temu zapobiec, robię dobrą minę do złej gry. Czasami staram się ukrywać moją szczerą opinie na pewne tematy ponieważ, mogłoby się to zmienić w kolejną katastrofę, a przyznam, że czasami to wolę się odłączyć od wszystkich i choć na chwilę posmakować chwili wytchnienia i spokoju. Szczerze to  mam już dość tego jak wszyscy mnie oceniają i zmuszają do rzeczy, których nie chcę wcale robić, a najgorsze to chyba jest uczucie, kiedy nie zwracają uwagi na moje uczucia. Kiedyś było jakoś lepiej, wszyscy się wspieraliśmy i pomagaliśmy sobie nawzajem, lecz w mgnieniu oka zmieniło się to w totalny chaos i głupią rywalizację. Może kiedyś będzie lepiej, w co wierzę i nie tracę nadziei.
 

chyba każdy w naszym życiu spotkał się  z kilkoma katastrofami i nie ukrywajmy, ten temat nie jest zbyt przyjemny, ale dziś postaram się opowiedzieć wam jedną sytuację z mojego życia. Często ludzie w moim wieku opowiadają, że czasy dzieciństwa są jednym z lepszych okresów naszego życia i nie ukrywam, że również tak sądzę. Patrzyliśmy wtedy na wiele sytuacji inaczej niż...

Totalnych katastrof potrafi w życiu być naprawdę sporo. Niektóre pamięta się latami a o innych szybko zapomina.
Mi zdarzyło się zatrzasnąć w toalecie na 5 minut przed rozmową kwalifikacyjną. Sprawa była na tyle poważna, że do akcji musiał wkroczyć konserwator, aby mnie uwolnić.
Innym razem podczas rozmowy z przełożonym złamał mi się obcas w ulubionych szpilkach. Szczęśliwie utrzymałam równowagę.
Robiąc pizzę dla rodziny przy przyrządzaniu sosu źle przeczytałam przepis i zamiast łyżeczki słodkiej papryki dodałam łyżkę chili. To była naprawdę ognista potrawa.
To tylko przykłady moich totalnych katastrof, które tak naprawdę wspominam z uśmiechem. Jednak, gdyby się nie przytrafiały człowiek nie doceniał by sytuacji, w których wszystko idzie gładko. 

Totalnych katastrof potrafi w życiu być naprawdę sporo. Niektóre pamięta się latami a o innych szybko zapomina.
Mi zdarzyło się zatrzasnąć w toalecie na 5 minut przed rozmową kwalifikacyjną. Sprawa była na tyle poważna, że do akcji musiał wkroczyć konserwator, aby mnie uwolnić.
Innym razem podczas rozmowy z przełożonym złamał mi się obcas w ulubionych szpilkach. Szczęśliwie...

Część! To ja - MonicaS - a moje życie to niekończące się pasmo "dwójek"... Ale po kolei:
Urodziłam się 2-giego dnia miesiąca, jako 2-gie dziecko obojga rodziców, którzy "dwóje" w dzienniku przyjmowali na klatę (w końcu to nie pałą!) 😎 Studiowałam 2x kierunki, obroniłam 2x dyplomy, od 2x lat w trybie Home Office-pracuję za 2-óch! 💪 Do tej pory doczekałam się 2x siostrzenic, 2x gołębi, które regularnie zapaskudzają mój balkon i 2x czarnych kotów, które wcale nie pomagają z gołębiami... Pijam zwykle 2x kawy dziennie, czytam 2x książki równocześnie, a 2x pompki to absolutny szczyt moich sportowych umiejętności 💪 (no niestety-żadna ze mnie Chodakowska/Lewandowska ).
Myślę, że wygrana 1x nagrody w tym konkursie przerwie w koń cu moją wyjątkową "dwójkową" passę...🤣

Część! To ja - MonicaS - a moje życie to niekończące się pasmo "dwójek"... Ale po kolei:
Urodziłam się 2-giego dnia miesiąca, jako 2-gie dziecko obojga rodziców, którzy "dwóje" w dzienniku przyjmowali na klatę (w końcu to nie pałą!) 😎 Studiowałam 2x kierunki, obroniłam 2x dyplomy, od 2x lat w trybie Home Office-pracuję za 2-óch! 💪 Do tej pory doczekałam się 2x siostrzenic,...

Część, to ja, słoń w składzie porcelany, bądź zezowate szczęście. Często gęsto leci mi coś z rąk, nogi mam całe w siniakach i nawet nie wiem kiedy się stuknę, puknę. Krojąc chleb potrafię rozciąć dłoń, zwichnąć drugi palec u stopy spadając ze schodów. Złamać zęba na wigilijnych pierogach u teściowej. Zawsze mam to szczęście trafić na to jedno z pestką, skorupką czy nie usmażone w pełni. 
Jeśli na drodze leży jedna jedyna pinezka, to w nią wdepnę. Wychodząc ze sklepu upuścić właśnie kupiony słoik.  Jeśli na ławce jest tylko jeden gwóźdź, to ja go znajdę rozrywając spodnie itp. 
Mąż mnie nie tuli, bo jak chcę się do niego przytulic to zawsze nie chcący coś zrobię po czym tylko słyszę, że jestem słoniem w składzie porcelany, bo to go łokciem walnę bądź kolanem kopnę w czułe miejsce a jak się wkurzę to już nikt nie podchodzi...

Część, to ja, słoń w składzie porcelany, bądź zezowate szczęście. Często gęsto leci mi coś z rąk, nogi mam całe w siniakach i nawet nie wiem kiedy się stuknę, puknę. Krojąc chleb potrafię rozciąć dłoń, zwichnąć drugi palec u stopy spadając ze schodów. Złamać zęba na wigilijnych pierogach u teściowej. Zawsze mam to szczęście trafić na to jedno z pestką, skorupką czy nie...

Cześć, jestem "syfiara".

Mieszkam we własnym mieszkaniu, mimo młodego wieku. Studiuje, pracuje. W soboty myje podłogi, ścieram kurze, odkurzam i robię wszystko, aby moje mieszkanie wyglądało dobrze w ciągu następnego tygodnia. Wszyscy mnie zawsze chwalą, jak to u mnie jest wysprzątane, wszystko na swoim miejscu, ale bardzo minimalistycznie.
Niestety nie znają mojej drugiej strony.
Co jakiś czas pojawiam się w domu rodziców, często zostaje tam na kilka dni. Staram się sprzątać wszystko po sobie, jak to robię u siebie w mieszkaniu.
I kiedy jestem już w stu procentach pewna, ze wszystko posprzątałam, słyszę znane już słowa mojej mamy.
„- Ale z ciebie syfiara. Kubka po sobie posprzątać nie umiesz? Nie chce wiedzieć jak u ciebie w mieszkaniu wygląda..."

Mimo tego, ze kubek wyciągnęłam dopiero 10 minut temu i jeszcze miałam zamiar z niego pić...
No cóż, taka ze mnie syfiara.

Cześć, jestem "syfiara".

Mieszkam we własnym mieszkaniu, mimo młodego wieku. Studiuje, pracuje. W soboty myje podłogi, ścieram kurze, odkurzam i robię wszystko, aby moje mieszkanie wyglądało dobrze w ciągu następnego tygodnia. Wszyscy mnie zawsze chwalą, jak to u mnie jest wysprzątane, wszystko na swoim miejscu, ale bardzo minimalistycznie.
Niestety nie znają mojej drugiej...