Zdrada jest jednym z najbardziej bolesnych doświadczeń, które każdy z nas może przeżyć. Nie ma znaczenia, czy jest to twój partner, przyjaciel czy członek rodziny. Za każdym razem, gdy ktoś złamie twoje zaufanie, otworzy się rana, której wygojenie zajmuje dużo czasu. Czasami tak się nie dzieje. Wszyscy wiemy, że rana jest większa, im bardziej ufasz osobie, która cię zdradza. Wiele razy zostałem zdradzony przez swoich bliskich i przyjaciół.
W większości przypadków zdrada pozostawia Cię całkowicie zaniedbanym emocjonalnie. Dobrze jest dać sobie trochę czasu na pokonanie początkowego szoku i wyraźniejsze spojrzenie na to, co się stało.
Zdrada to zawsze gorzka pigułka do przełknięcia. Ale nie zawsze musi to prowadzić do traumy na całe życie. Pierwszą rzeczą, którą musiałem zrobić, to odzyskanie równowagi. To jedyny sposób, aby przejść do przodu.

Zdrada jest jednym z najbardziej bolesnych doświadczeń, które każdy z nas może przeżyć. Nie ma znaczenia, czy jest to twój partner, przyjaciel czy członek rodziny. Za każdym razem, gdy ktoś złamie twoje zaufanie, otworzy się rana, której wygojenie zajmuje dużo czasu. Czasami tak się nie dzieje. Wszyscy wiemy, że rana jest większa, im bardziej ufasz osobie, która cię...

Oczywiście, że każda rana w końcu się zabliźni a im więcej czasu upłynie tym mniej będzie widoczna, w końcu całkiem zblaknie. Jednak pamięć o zadanym ciosie pozostanie... Choroba, zdrada, śmierć są takie wydarzenia w naszym życiu, które sprawiają nam ból, zmieniają nas na zawsze, zmieniają nasze postrzeganie świata i ludzi. Są sytuacje w których przyjaciele stają się wrogami a na pozór dalekie nam osoby stają się najbliższe. Chwile w których tracimy wiarę w Boga, w siebie, w rodzinę albo zyskujemy niespodziewanie coś przelotnego tylko dlatego, że nie dzieje się wokół nas nic dobrego. Każda rana na naszym ciele, na naszej duszy sprawia, że stajemy się silniejsi, mocniejsi, bogatsi o kolejne doświadczenie. Musimy tylko wyciągać naukę z każdego ciosu, które zadaje nam życie.

Oczywiście, że każda rana w końcu się zabliźni a im więcej czasu upłynie tym mniej będzie widoczna, w końcu całkiem zblaknie. Jednak pamięć o zadanym ciosie pozostanie... Choroba, zdrada, śmierć są takie wydarzenia w naszym życiu, które sprawiają nam ból, zmieniają nas na zawsze, zmieniają nasze postrzeganie świata i ludzi. Są sytuacje w których przyjaciele stają się...

Nie każda rana ślad zostawia
Chodź się czasem znikąd zjawia
I nie chodzi o ból fizyczny
Bo znacznie gorszy jest ten psychiczny
Czasem są małe zadrapania
O których zapominamy, bo czas pogania
Nie będziemy przecież winić kamienia
Że znalazł się na ścieżce naszego pojawienia
Tak samo jak gałęzie
Które w lesie są wszędzie
I idąc na spacer możemy się spodziewać otarcia
Ale przecież w takich kwestiach jesteśmy nie do zdarcia.
A ból psychiczny? To głęboka rana
Która nie może być zapomniana
I wraca niczym bumerang rzucony
I przypomina się w najbardziej nieoczekiwanym momencie
Czasem na prostej drodze życia,
Czasem na zakręcie
I drąży ślad niczym woda w skale
I pamiętasz sytuację doskonale
Chociaż minęło parę lat
To w sercu dalej pozostał ślad
I lekkie zranienia
Bolą niczym szylet wbity w ciało
Bo ciosu od przyjaciela
Nigdy by się nie spodziewało
I chodź zapomnieć się staramy
Ran serca nigdy nie zapominamy...

Nie każda rana ślad zostawia
Chodź się czasem znikąd zjawia
I nie chodzi o ból fizyczny
Bo znacznie gorszy jest ten psychiczny
Czasem są małe zadrapania
O których zapominamy, bo czas pogania
Nie będziemy przecież winić kamienia
Że znalazł się na ścieżce naszego pojawienia
Tak samo jak gałęzie
Które w lesie są wszędzie
I idąc na spacer możemy się spodziewać otarcia
...

Dla mnie jedyną raną, która nigdy się nie zagoi jest utrata prawdziwej miłości czy to przez zdradę czy też zwykłe odrzucenie. Wiemy, że jest to jedyne uczucie, którego nigdy więcej nie poczujemy, ponieważ jest przeznaczone tylko dla tej jednej osoby,dlatego ta rana nigdy nie może się zagoić, gdyż ta osoba zawsze będzie na pierwszym miejscu w naszym życiu i mimo bólu, który przeszliśmy nadal będzie dla nas tą najwspanialszą i upragnioną osobą,której miejsca w sercu nie da się zastąpić. Sami sypiemy sobie ból na tę ranę codziennie myśląc i zastanawiając się czy Ona ułożyła już sobie życie czy co się u niej dzieje w życiu. Najgorszym momentem jest zobaczenie tej osoby ponownie, gdyż dla naszego serca jest to chwila zapomnienia o całym świecie, natomiast uświadomienie sobie, że dla tej osoby jesteśmy nikim odczuwamy niczym zanurzenie naszego rozdartego serca do słonej wody, gdzie ból jest niewyobrażalny i wtedy popadamy w największą depresję. Natomiast to jest rana, której my nie chcemy zagoić, ponieważ wiemy, że żyjemy dla tej osoby.

Dla mnie jedyną raną, która nigdy się nie zagoi jest utrata prawdziwej miłości czy to przez zdradę czy też zwykłe odrzucenie. Wiemy, że jest to jedyne uczucie, którego nigdy więcej nie poczujemy, ponieważ jest przeznaczone tylko dla tej jednej osoby,dlatego ta rana nigdy nie może się zagoić, gdyż ta osoba zawsze będzie na pierwszym miejscu w naszym życiu i mimo bólu, który...

Najbardziej trafne jest dla mnie w tym wypadku powiedzenie "Czas nie leczy ran, tylko przyzwyczaja do bólu". To prawda, czasem nawet przykre sytuacje z dzieciństwa wywołują u nas ścisk w żołądku, a zobaczenie pierwszej miłości po dziesięciu lata na ulicy kończy się przeglądaniem wspólnych fotografii na strychu. Ale w ogólnym rozrachunku to nie ma już dla nas znaczenia, mąż czeka na nas przecież z ugotowanym obiadem, a my jesteśmy dorośli. W trakcie mijających lat przyzwyczailiśmy się do faktu, że te bolesne doświadczenia są częścią nas, ale nie pozwalamy, by to one nas definiowały. Uważam więc, że nawet jeśli rany się goją, to pozostaje po nich blizna - ale przecież z biegiem czasu każda blizna blednie, jedynie przypominając nam o stłuczonym kolanie czy złamanym sercu. Jej obecność pomaga nam jednak nie popełniać po raz kolejny tego samego błędu, by ustrzec nas przed następną raną.

Najbardziej trafne jest dla mnie w tym wypadku powiedzenie "Czas nie leczy ran, tylko przyzwyczaja do bólu". To prawda, czasem nawet przykre sytuacje z dzieciństwa wywołują u nas ścisk w żołądku, a zobaczenie pierwszej miłości po dziesięciu lata na ulicy kończy się przeglądaniem wspólnych fotografii na strychu. Ale w ogólnym rozrachunku to nie ma już dla nas znaczenia, mąż...

Jestem „miłośnikiem” ran. Kolekcjonuję je wytrwale. Na dzień dzisiejszy posiadam ich naprawdę sporo, a wśród nich są ranny zarówno bardzo stare i ledwo czytelne, jak i te świeżutkie, jeszcze dobrze nie zagojone i zapakowane w eleganckie strupy. Posiadam w swojej kolekcji również prawdziwe „białe kruki” jak ślady po przejechaniu mi po udach przyczepy traktora, czy niezgrabne zszycie po operacji wyrostka robaczkowego, swym kształtem i wielkością przypominające drugi pępek. Jakiekolwiek bolesne by nie były przyczyny powstania tych ran, to wszystkie one mają tendencję do mniej, lub bardziej szybkiego gojenia. Natomiast są takie rany, które za nic nie chcą się wygoić i choć ich nie widać, to cały czas o sobie przypominają, choć nie sączyła się z nich nigdy krew, to bolą i za nic nie chcą się zasklepić. Ponieważ gdy rani bliska nam osoba i robi to w pełni świadomie to żaden bandaż, czy opaska skutków takiej rany nie zatamuję, a często i nie znajdzie się żaden środek, który by taką ranę mógł zdezynfekować, tak by nie doszło do zakażenia. Takie rany również w sobie posiadam.

Jestem „miłośnikiem” ran. Kolekcjonuję je wytrwale. Na dzień dzisiejszy posiadam ich naprawdę sporo, a wśród nich są ranny zarówno bardzo stare i ledwo czytelne, jak i te świeżutkie, jeszcze dobrze nie zagojone i zapakowane w eleganckie strupy. Posiadam w swojej kolekcji również prawdziwe „białe kruki” jak ślady po przejechaniu mi po udach przyczepy traktora, czy...

Jestem osobą, która nie zapomina o wyrzadzonych krzywdach. Myślę, że to naturalny odruch, bo jakże można przejść obojętnie wobec wrogości czy nieżyczliwości okazanej przez kogoś kogo znam, czy też zupełnie nieznaną mi personę... Osoba, która okazała się zdrajcą może przestać dla mnie istnieć, unikam z nią kontaktu. Nie dążę też konfrontacji z zdrajcą, wolę uniknąć nieprzyjemnyh spotkań, które mogłyby przerodzić się w awanturę.
W przeszłości miały miejsce zdarzenia, które na zawsze zakończyły moją znajomość z osobą krzywdzącą. Opisywanie ich niepotrzebnie rozdrapałoby już częściowo zabliźniine rany. Jestem osobą pamiętliwą, nie zapominam.

Jestem osobą, która nie zapomina o wyrzadzonych krzywdach. Myślę, że to naturalny odruch, bo jakże można przejść obojętnie wobec wrogości czy nieżyczliwości okazanej przez kogoś kogo znam, czy też zupełnie nieznaną mi personę... Osoba, która okazała się zdrajcą może przestać dla mnie istnieć, unikam z nią kontaktu. Nie dążę też konfrontacji z zdrajcą, wolę uniknąć...

Niestety nie wszystkie rany sie goją. Najciężej jest wygoić te, które zadały nam bliskie nam osoby. Jakiś czas miałam kolejny taki przypadek. Pewna osoba przyzwyczaiła się do tego, że zawsze jestem na każdy telefon. Jednak był taki czas, że sama miałam ciężką sytuację. Niestety ta osoba nie potrafiła tego uszanować a do tego nie mogła pogodzić sie z tym, że nie przylatuję na każdy telefon. I niestety zaczęła używać sobie na mnie, że ja taka, owaka. Mineło może jakieś pół roku a ta osoba uważa, że przecież nic sie nie stało. A niestety, wyrządziła mi naprawdę dużą krzywdę. Nie wiem czy ta rana w ogóle się kiedyś zagoi.

Niestety nie wszystkie rany sie goją. Najciężej jest wygoić te, które zadały nam bliskie nam osoby. Jakiś czas miałam kolejny taki przypadek. Pewna osoba przyzwyczaiła się do tego, że zawsze jestem na każdy telefon. Jednak był taki czas, że sama miałam ciężką sytuację. Niestety ta osoba nie potrafiła tego uszanować a do tego nie mogła pogodzić sie z tym, że nie przylatuję...

Każda zadana nam rana boli, ale tylko do czasu... do czasu aż ktoś zrani nas mocniej, wtedy wcześniejsze cierpienia odchodzą w niebyt.

Każda zadana nam rana boli, ale tylko do czasu... do czasu aż ktoś zrani nas mocniej, wtedy wcześniejsze cierpienia odchodzą w niebyt.

Większa fizyczna rana zawsze zostawia po sobie bliznę. Tak samo jest z ranami zadanymi w nasze serce. Zdrada, poniżenie, kradzież, czy pomówienie. W pierwszym momencie po otrzymaniu ciosu od losu krwawimy mocno i wydaję nam się, że to już koniec i nie damy sobie rady. Potem rana się zasklepia w krótszym lub dłuższym czasie w zależności od jej wielkości. Powstaje z niej blizna. Godzimy się z daną sytuacją, ale nie jesteśmy już tacy sami jak przed nią. Czujemy się naznaczeni bolesną przeszłością. Po czasie przyzwyczajamy się do naszej blizny i staramy się ją zaakceptować, bo przecież to jest kawałek nas. W dalszych latach możliwe, że gdy o nie pomyślimy to udaje się znaleźć strzępki pozytywnych zdarzeń. Wtedy stajemy się silniejsi i gotowi na to co przyniesie nam dalsze życie. Ważne, żeby w przyszłości nie przysłaniały nam obrazu w podejmowaniu decyzji, bo może nas to pozbawić czegoś niezwykłego.

Większa fizyczna rana zawsze zostawia po sobie bliznę. Tak samo jest z ranami zadanymi w nasze serce. Zdrada, poniżenie, kradzież, czy pomówienie. W pierwszym momencie po otrzymaniu ciosu od losu krwawimy mocno i wydaję nam się, że to już koniec i nie damy sobie rady. Potem rana się zasklepia w krótszym lub dłuższym czasie w zależności od jej wielkości. Powstaje z niej...