-
ArtykułyJames Joyce na Bloomsday, czyli 7 faktów na temat pisarza, który odmienił literaturęKonrad Wrzesiński7
-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać445
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant15
Cytaty z tagiem "deprecjonowanie" [2]
[ + Dodaj cytat]Kiedy spotykamy się z dewaluacją, często reagujemy milczeniem. Możemy omyłkowo uznać, że jest ona przejawem naszej grzeczności i sympatycznego usposobienia. Nieprawda. Akceptując dewaluację, pokazujemy masochistyczną uległość. Tomasz z Akwinu twierdził stanowczo, że nie wolno okazywać takiej odległości drugiemu człowiekowi, bo w ten sposób nakłaniamy go do grzechu. Nie miał rację. Ten, to nas dewaluuje, sam sobie wyrządza krzywdę. Nie reagując na dewaluację, przyczyniamy się do tego, że krzywdzące zachowanie trwa. Co więcej, my sami zaczynamy odczuwać gniew, a może nawet beznadzieję i rozpacz, a więc też zostajemy skrzywdzeni. Ani agresja, ani uległość nie są dobrymi odpowiedziami na dewaluację. Co powinniśmy zrobić? Powiedzieć prawdę.
Czy do wina latarni, że pies na nią sika? Czy to nasza wina, że spotykamy człowieka, który stosuje mechanizm dewaluacji? Jeśli ktoś mówi, że nie jesteśmy nic warci, robi to, żeby nie musieć brać pod uwagę wartość i, jaką reprezentujemy, i ani na chwilę nie poczuć się od niej zależnym. Dewaluacji jest mechanizmem obronnym, który ma zapełnić całkowitą niezależność.
(...) Nie mogąc znieść ciężaru własnej zazdrości, ludzie dewalują to, co jest jej obiektem, a czego w sobie szukają na próżno.