Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Uśmiechnij się mamo, proszę! - zawołała - Wyglądasz wspaniale. Zechcesz posłać po czekoladę i ciastka, żebyśmy jakoś przetrwały to popołudnie?
-Nie powinnam się uśmiechać, bo mam zbyt brzydkie zęby i nie powinnam jeść ciastek, bo jestem za gruba - odrzekła Madame - Ale nie odmówię sobie obu tych rzeczy, moja droga, żeby zrobić Ci przyjemność.

-Muszę skończyć list do margrabiny Sofii.
-Będziesz musiała w nim przyznać, że markiza de Maintenton nie została ukamienowana.
Madame parsknęła ze wzgardą.
-Stara kurwa! Za pozwoleniem, panno de la Croix.
-Proszę o wybaczenie, Madame...
-A ja proszę o Twoje! Nie potrafię powstrzymać tych niestosownych wyrazów, gdyż w młodości nikt nie zajmował się moim wychowaniem.
-Nie usłyszałam żadnych niestosownych wyrazów.
Madame wybuchnęła śmiechem; Lotta dołączyła do niej.
-A więc stara jędza nie przypadła Ci do gustu razem ze swoją pobożnością i mysimi gówienkami! Wiedziałam, że rozsądne z Ciebie dziewczę.
-Jesteś dla mnie zbyt łaskawa, Pani (...) Nie wiem czy wyraziłaś się niestosownie... nie wiem, co oznacza to słowo.
-Które? (...) Jędza, gówienko czy kurwa?
-To ostatnie - szepnęła Maria Józefina.
-Czarująca nieświadomość - powiedziała Madame.