Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię to słowo - niepokojący. Nauczyłem się go od Bomanza. W jaki figlarny sposób można określić stan, kiedy wysrywasz swe hemoroidy ze strachu.

Serce jest zakładnikiem, powiada stara mądrość. Lepiej go nie oddawać nikomu.

- Bezczelne gnojki! - wrzeszczał za powozem.
- Właśnie. Ani trochę cholernego szacunku dla pary uczciwych rozbójników.

- Nawet Dominator mógł mieć jakieś dobre cechy, częściowo kompensujące zło. Mógł na przykład być dobry dla swojej matki.
- Zapewne wyrwał jej serce i zjadł. Na surowo.

Przyprowadzili za to ze sobą kolejnego człowieka, siostrzeńca, który wkrótce zdobył sobie imię Śmieszek, ze względu na konsekwentnie ponure usposobienie oraz skłonność do wygłaszania sarkastycznych komentarzy.

Kiedy pogrążam się w introspekcji, staję się ponury i najzupełniej nieodpowiedni jako towarzysz dla człowieka czy zwierzęcia. A kiedy wiem, że mnie obserwują, wrodzona nieśmiałość i niepewność biorą górę i nie potrafię nic zrobić, niezależnie od tego, jak pomyślne są znaki.

Czy jestem jednym z tych, dla których narzekanie jest sposobem na życie?

Jedynie głazy porozumiewały się ze sobą jak normalni ludzie. Nie lubił do nich mówić. Podtrzymywanie konwersacji z kamieniem miało w sobie coś perwersyjnego.

- Naprawdę potrafisz zmiękczyć kobietę, wiesz o tym?
- Hę? - Jestem uzbrojony w cały arsenał takich błyskotliwych ripost.
- Przyszłam tutaj z jakimś debilnym przekonaniem, że cię uwiodę. Z pewnych powodów nie jestem już w nastroju, by dalej próbować.
Cóż. Udało mi się spieprzyć to koncertowo.

Nic nie jest równie bezrozumne, irracjonalne i ślepe - oraz najzwyczajniej głupkowate - jak mężczyzna, którego opanuje obsesyjna namiętność.
Kobiety nie zachowują się tak głupio. Oczekuje się od nich słabości. Ale również tego, że zawiedzione, zamienią się we wściekłe suki.

Odpowiedziałem oczywiście potokiem złotoustej wymowy, godnym najlepszego handlarza końmi w okolicy.
- Ech... Ech... Ale...
Coś w tym rodzaju. Mistrz wysławiania się i celnych ripost.