Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zrelaksowany i raczej szczęśliwy nie przypominał wrednego prezesa firmy. Byłam pod wrażeniem tych dwóch, mocno zarysowanych jego osobowości.

-Proszę. - Gestem ręki zaprosiłem ją do środka. Popatrzyła mi w oczy ale się nie ruszyła. - Zmieniłaś zdanie?
-Nie. - Chrząknęła. - Postawmy sprawę jasno. To będzie jeden raz. Nawet, jeśli się kiedyś spotkamy, więcej do tego nie dojdzie. Mamy pozostać nieznajomymi, udawać, że nigdy się nie poznaliśmy.

-Czujesz jak mi bije serce? - Pochylił się do mnie, ignorując usłyszane słowa. – Zawsze tak mam, kiedy - jesteś obok. Nienawidzę tego i nie rozumiem. Ta cała fascynacja, chęć czegoś więcej, doprowadza mnie do obłędu.

Nie potrafiłam popatrzeć mu w oczy. Nie chciałam zdradzać się nawet najmniejszym gestem, że ten człowiek, mężczyzna w ciemnym garniturze i śnieżnobiałej koszuli, znaczył dla mnie więcej niż bym chciała.

-Ale życzę ci, żebyś znalazł kobietę, na punkcie której oszalejesz. Dla której będziesz chciał się zmienić. I dla której rzucisz świat do stóp. Z całego serca życzę ci, abyś się zakochał, Dario. Bo miłość potrafi być naprawdę piękna.

Zamknąłem oczy. Bardzo się bałem, że już taką kobietę znalazłem. A ona niestety, była poza moim zasięgiem.