Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Będę robiła wszystko,
Bo nie jestem gotowa powiedzieć "Koniec".
Bo nie chcę umrzeć
Z płonącym w sercu pytaniem:
Czy starałam się wystarczająco mocno żyć
W służbie poetów i świętych,
Którzy proszą nas,
Byśmy żyli z całego serca,
Którzy proszą, byśmy wierzyli w niemożliwe,
Którzy proszą, byśmy nie przestali kochać gwiazd,
Którzy proszą, byśmy nigdy nie przestawali pisać naszej historii.

Rodzice są popieprzeni. Oni nigdy nie widzą, jakie są ich dzieciaki naprawdę. Jak tylko dzieciak zrobi coś inaczej, to zaraz mówią mu, że źle. Mają raczej pogląd jakie ich dziecko powinno być, a nie jakie jest.

Nie ma nikogo, kto wiedziałby, co robić. To wielkie kłamstwo szkoły średniej, że wszyscy poza tobą wiedzą jak żyć.

W wychodzeniu z narkomanii nie ma żadnych konkretów, Emory.

Chcę po prostu powiedzieć, Emory, że nie możesz się się poddawać. Takie jest życie. To podstawa. Składa się z walki i z zabawy. Czasami masz jedno, ale nie masz drugiego.

Nie możesz odkładać swojego życia na później, dla kogokolwiek. Czasami po prostu trzeba zrobić to, co trzeba zrobić, żeby być szczęśliwym. Bo jeśli ty sama nie jesteś, powiedzmy, silna, to jak mogłabyś pomóc komuś innemu.

Ja jestem tą dziewczyną na scenie i sądzicie, że znacie moją historię.
Ale jak możecie znać moją historię,
Skoro jej jeszcze nie napisałam,
Skoro nie miałam jeszcze szansy jej przeżyć.
Jak możecie znać moją historię,
Skoro nawet mnie nie znacie.

- Gdzieś w tym wielkim, starym świecie jest ktoś bardzo cichy i wiesz co?
- Co?
- Spotkasz go i on będzie kochał każde słowo padające z twoich ust.

Bardzo dużo myślałam o tym przez ostatnie pół roku. O tym, że mówimy "świetnie", choć wcale świetnie nie jest. Że używamy go, aby zaakceptować sytuację, z którą nie potrafimy się zmierzyć. "Jest świetnie. A tak naprawdę w naszej głowie wyświetla się wielki napis zakreślony niezmywalnym markerem: "Pomocy".