Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Największe potwory to nie te, których się boimy, bo wiemy, że są złe, ale te, które skrywają się pod maską dobra.

Ktoś, kto ustawiał drogowskazy na drodze mojego życia, albo się pomylił, albo celowo skierował mnie w ślepą uliczkę.

Człowiek z rozerwanym sercem już nigdy nie będzie taki sam. Pęknięcia można skleić, ale rany pozostaną.

Boję się, że nie spodoba ci się taka wersja mnie. Przy tobie, demony w mojej głowie siedzą przykute do łańcucha, ale są chwile, gdy muszę dać im trochę swobody.

– Dlaczego nie możesz być jakimś dyrektorem w korporacji, albo maklerem giełdowym? Było by dużo prościej.
– Bo ty, skarbie, kochasz niegrzecznych chłopaków.

Jestem ogniem, w którym ktoś tak łatwopalny i dobry, zginie niechybnie chwilę po tym, jak zbyt mocno się zbliży.

Nie chciałam wynosić nic z przeszłości. Chciałam zostawić cały ten syf w tyle i zacząć od zera. Czas schować kilka trupów do szafy, a złe chwile upchnąć pod dywan i wszystko przekształcić w zgliszcza w głębi mojej świadomości.