Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie da się zapomnieć smaku gorzkich słów – te pamięta się najbardziej. Zawinięte w gorycz i wciśnięte w uszy drugiego człowieka potrafią zranić jego serce. I choćby chwilę później człowiek wykąpał to serce w miodzie – i tak pozostanie na im cierpki smak.

Usta powiedzą, co chcą. Ale nie oczy. One mówią to, czego nie chcą powiedzieć usta.

Śmierć rodziła się wraz z człowiekiem. Żyła obok niego przez lata, sącząc go małymi łykami, jak przez słomkę. Czyniła tak, by wystarczyło jej człowieka na długi czas. Albo do momentu, w którym przestawał jej smakować.