Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie często mówią i robią głupstwa, gdy w grę wchodzi życie ich dzieci.

Tak właśnie miała się skończyć nasza wielka ucieczka, nasza wyprawa na bogate Pomorze. Staliśmy się brańcami, bydłem, które można sprzedać za paciorki i skóry.
Po raz wtóry powtórzę ci jednak, abyś zapamiętał to sobie po wsze czasy: bogowie bywają przewrotni.
Bo oto zaczynał się dla mnie i dla Barnima czas pod wieloma względami najszczęśliwszy w życiu.

(...) kobieta nie ma innego wyjścia niż kochać swoje dzieci, ale tę miłość ktoś jej po kawałku zawsze odbiera: mąż, mężczyźni, inne kobiety. Bóg.

Dziwna to rzecz - imię. Kryje się w nim wróżba, życzenie, wreszcie cała osoba. Rodzimy się jednak jako Nikt, beczące jakeś, różowe koźlę. Potem zaś dają nam imię fałszywe, żeby zwieść boginki, mamuny, złą Dolę. I bogów. Zwłaszcza bogów. Bogom lepiej schodzić z oczy; uwierz, sprawdziłem.

Nie sposób otworzyć ust i nie skłamać.(...) Świat działa dzięki kłamstwom. Bo tak jest łatwiej. Bo bez tego się nie da. Pierwsze kłamstwo to twoje imię, drugie to twoje plemię. Potem przychodzą kolejne. Prawda powstaje dopiero wtedy, kiedy się umówimy, które kłamstwa przyjmujemy, a które postanawiamy odrzucić.

Nawet gdy świat zejdzie na kurwy, gdy przyjdą dni wilczej zamieci i wojny bogów, krew pozostanie krwią.

Bogom lepiej schodzić z oczu; uwierz, sprawdziłem.

Jedyne, na co może liczyć zwykły śmiertelnik, to że jakaś jego cząstka przetrwa w plemieniu, pod postacią jego dzieci albo łupów, które zdobył, albo pieśni, które zapamiętał i przekazał dalej.

Jeśli ma dobre ciało znaczy, że o siebie dba. Jeśli o siebie dba będzie i dbała o ciebie.

Z pewnością znajdą się tacy, którzy będą twierdzić, że naopowiadałem bzdur. Całe szczęście, opowiadać bzdury jest przywilejem pisarza.

Twarda to lekcja, ale twardą ręką zostałem wychowany. Przez ojca, pewnie, niech będzie, że przez ojca. Przez Trzebora z Rybnicy. Choć wszyscy wiedzieli, że matkę moją, Bognę, posiadł przed nim Popiel.

A więc wszystko zaczęło się od powrotu ojca.

Choć nie. Nie. Zaczęło się od dziewczęcego uśmiechu.

Dziwna to rzecz - imię.